Αυτή η ανάρτηση θα γίνει το σπίτι της αερολογίας των μελών της εφημερίδας.
Τα νέα μέλη μπορούν να συμμετάσχουν χωρίς να ντρέπονται (αυτό αν το επιτρέπουν οι απόψεις τους) και να απαντούν με επιχειρήματα (ή και χωρίς) στα τρέχοντα θέματα.
Για να το κάνουν αυτό, αρκεί να έχουν λογαριασμό Γκούγκλ (Γούγκλη ή Google) και να επιλέξουν "λογαριασμό Google" επιβεβαιώνοντας το σχόλιο με την απάντησή τους (είναι πιο εύκολο από όσο ακούγεται).
Ο διαχειριστής;
Καλησπέρα φθινοπωρινά μου ζιζάννεια. ΠΑΡΑΚΑΛΩ εκτός από τις φιλοσοφικές σας ανησυχίες και τις λογοτεχνικές σας , που είναι απαραίτητες για την ύπαρξη του Ζιζάννειου και την ευχαρίστησή μας, ασχοληθείτε λιγάκι με την επικαιρότητα και τον έξω κόσμο. Εκφράστε την άποψη σας για ό τι ζήτε. Είναι σημαντικό !!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΓια να ασχοληθούμε λίγο λοιπόν με την επικαιρότητα, το πλέον φλέγον ζήτημα στις μέρες μας είναι η γρίπη. Βρήκα λοιπόν την ευκαιρία να σας μιλήσω για τα μέτρα που οι πηγές μου με ενημέρωσαν πως θα πάρει η κυβέρνηση.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαταρχήν θα φοράμε όλοι μάσκες και ειδικές στολές που θα πετάμε σε δημόσιους κλιβάνους. Επίσης θα απαγορεύονται οι συναθροίσεις μετά τις 9 (τότε η γρίπη γίνεται ανελέητη ως νυκτόβιο ων) και θα καταδιώκονται από ειδικούς πράκτορες σε πολιτικά ρούχα οι παραβάτες.
Αλλά πέρα από την πλάκα δεν είναι πραγματικά υπερβολικοί, τρομοκρατούν τον κόσμο σε σημείο που οι ηλικιωμένοι άνθρωποι κινδυνεύουν πιο πολύ από την καρδιά τους παρά από τη γρίπη.
Και επίσης δεν σκέφτονται το γεγονός πως αν νοσεί κάθε εβδομάδα κάποιος σε ένα σχολείο, όλη τη χρονιά δεν θα γίνει ουσιαστικό μάθημα, βάλτε και τις καταλήψεις, τις εκλογές, τις αργίες και τις απεργίες τι θα μείνει?
...Τίποτα, και μετά λένε πως δεν μας σπρώχνουν προς τα φροντιστήρια.Αν το σκεφτείτε (σε περίπτωση που δεν το έχετε είδη σκεφτεί)οι καταλήψεις επιδιώκεται να γίνουν από αριστερά κινήματα (στην πλειοψηφία τους μέχρι τώρα) και έχουν ως συνέπεια οι μαθητές να μην "απολαμβάνουν" τη δημόσια παιδεία αλλά να καταφεύγουν σε μαθήματα υπό αδρά πληρωμή. Από αυτό, το συμπέρασμα που βγάζει κανείς (αν και όχι καινούργιο) είναι ότι κοροϊδεύουν τον κόσμο. Θέλω να πιστεύω ότι οι οπισθοδρομικές γιαγιάδες του μακαρίτη Καραμανλή και αντιστοίχου Παπανδρέου θα το σκεφτούν 2 φορές πριν ψηφίσουν αν και οι πιθανότητες να συμβεί κάτι τέτοιο πλησιάζουν επικίνδυνα το 0.
Γι'αυτό όταν θα είμαστε 18 ή 19 και θα πάμε να ψηφίσουμε εφόσον η κατάσταση δεν έχει βελτιωθεί, κάτι του οποίου οι πιθανότητες να συμβεί προσεγγίζουν το άπειρο και εφόσον δεν έχει παρθεί κάποιο σχετικό μέτρο, θα μπούμε όλοι στο παραβάν του αντιστοίχου εκλογικού μας (περίεργο... εκ-λογικού) κέντρου και θα μείνουμε εκεί μέχρι να νυχτώσει καθώς δεν υπάρχει νόμος που να το απαγορεύει.
Εδώ αγαπητέ αναγνώστη θα σε ευχαριστήσω για την προσοχή σου και για την υπομονή σου.
Και ένα δώρο
ΑπάντησηΔιαγραφήhttp://www.youtube.com/watch?v=niqrjP1VDeY
Υ.Γ. Κυρία Παδουβά για να το ανοίξετε κάντε το αντιγραφή και επικόλληση πάνω εκεί που έχει τα μικρά γράμματα.(Η επισοδιακή σχέση της με την τεχνολογία)
Λοιπόν, επειδή μερικές φορές δεν το αντέχω, είναι:
ΑπάντησηΔιαγραφήΟ ων, η ούσα, το Ον,
επΕΙσόδιο
Και μια απορία: εννοούσες ότι θα πλησιάσουν το μηδέν; Τι εννοείς εκεί;
Όταν λέω ο ων εννοώ ο: (δηλώνει κάποιον με συνείδηση και λογική σκέψη παρόμοια με αυτή του ανθρώπου)...και ων: (δηλώνει πλάσμα του ζωικού βασιλείου το οποίο κατά κύριο λόγο δεν σκέφτεται με λογική και σύνεση). Αυτά τα δύο δηλώνουν μία αντίθεση η οποία κάνει το όνομα περισσότερο ενδιαφέρον... Shouter, πολύ κοινότυπο.
ΑπάντησηΔιαγραφήΌσο για το ποιος πλησιάζει το 0 το υποκείμενο είναι οι πιθανότητες. Οι πιθανότητες οι γιαγιάδες στις οποίες αναφέρομαι να μην ψηφίσουν το ίδιο κόμμα που ψηφίζουν εδώ και 3 αιώνες.
Αν η απορία σου όπως μόλις κατάλαβα ήταν για το "το" μπροστά στο Ων είναι για λόγους ειρωνείας προς τα θεία και αυτοσαρκασμού.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚύριε ελέησον μας τα αμαρτωλά πλάσματα που τολμήσαμε να αμφισβητήσουμε την ύπαρξη σου!..
ΑπάντησηΔιαγραφήΘα λογοδοτήσετε μια μέρα ενώπιων του θεού για τα σημερινά λεγόμενα σας…
Όταν έρθει εκείνη η μέρα της κρίσεως πρώτοι εσείς (και από πίσω εγώ..) θα πατέ αριστερά με τα ΓΙΔΙΑ…
Χεχεχεχεχεχε.. αστειεύομαι παιδιά..
Καλά κάνετε και εγώ μαζί σας ..
Προφανώς καλά κάνουμε, όπως καλά κάνουν και τα γίδια που πάνε αριστερά. Αλλά μακάρι να μας καταλάβαιναν όλοι (βέβαια τότε δεν θα είχε τόση πλάκα), από την άλλη σε εκνευρίζει όταν τόσο δογματικά και απόλυτα οι παλαιομοδίτες (όσον αφορά τη θρησκεία) και οπισθοδρομικοί κυρίως μεγάλοι άνθρωποι υποστηρίζουν παράλογα και υπερφυσικά φαινόμενα χωρίς λογικά επιχειρήματα (εδώ τους καταλαβαίνω, δεν θα μπορούσαν να έχουν), μόνο για να σου σπάσουν τα νεύρα και να σου πάνε κόντρα, στις χειρότερες περιπτώσεις θεωρώντας πως κάνουν το σωστό.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαι με την πίστη τι γίνεται;
ΑπάντησηΔιαγραφήΜία παρένθεση, καταλάθος πάτησα το κουμπί "επισήμανση ιστολογίου", προσέξτε μην το πατήσει κάποιος άλλος γιατί θα κάνουν έλεγχο στο blog για να δουν αν είναι κατάλληλο το περιεχόμενό του...
ΑπάντησηΔιαγραφήΜε αυτά που γράφουμε ποτέ δεν ξέρεις.
Τι λέτε ρε ζαβά; Μου φαίνεται πως αφορμή ψάχνετε!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΕγώ απλώς εννοούσα κάτι σχετικό με το μάθημα και απευθυνόμουν αποκλειστικά σε όσους είχαν... επικοινωνία με το Θεό στο μάθημα των Θρησκευτικών πέρυσι και πρόπερσι!!!
Πάντως, μια και τα λέμε, έχει αποδειχθεί ότι υπάρχει Θεός στο παρελθόν (Ιησούς, θαύματα, σταύρωση κ.λ.π.) αλλά ο πιο σαφής προφήτης του έχει κατέβει αυτές τις μέρες στη Γη ("Γεια σου ρε Αρκά", φωνάζω, για να φανεί το αστείο)...
Μα σας παρακαλώ, είναι δυνατόν να αμφισβητείτε την ύπαρξη του Θεού; Και τότε ποιος ανανέωσε τις συμβάσεις εργασίας των Αγγέλων το 2000 για άλλα 2000 χρόνια; Ποιος φτιάχνει στον ελεύθερο χρόνο του Κινέζους και είναι τόσοι πολλοί; Ποιος είναι αυτός στις εικόνες που φοράει εκείνο το παράξενο κίτρινο σομπρέρο; Ποιος είναι αυτός που έχει ίσια μύτη, φανερά αφτιά, ορθάνοιχτα γαλανά μάτια (όπου το καθένα χαρακτηριστικό σημαίνει κάτι) και αλογοουρά; Ποιος είναι αυτός που ούτε τα ληξειαρχεία δεν ξέρουν την πραγματική του ηλικία (έχω μαρτυρίες ότι κρύβει 2 χρόνια), όνομα, ομάδα αίματος και όνομα πατρός (εκεί με τον Πατήρ, τον Υιό και το Άγιο Πνεύμα να δεις τι μπερδεψούρα γίνεται);
Σοβαρά, τώρα, εγώ πιστεύω στην ύπαρξη του Θεού αλλά δεν με πολυαπασχολεί αυτό. Όσα έχει πει όμως ο ίδιος ο Χριστός με απασχολούν. Δεν με πολυενδιαφέρει αν αυτός ήταν πράγματι ο Κύριος, ο Θεός μου, με πολυενδιαφέρει όμως ότι οι 7 μεγάλες αρετές (δηλ. τα αντίθετο των 7 μεγάλων αμαρτιών) και οι 10 εντολές μαζί με την περαιτέρω διδασκαλία δίδασκαν σίγουρα τον ιδανικό τρόπο ζωής. Έναν τρόπο ζωής χωρίς δόλο και κακία. Χωρίς ανισότητες. Μπορεί σήμερα να ψάχνουν πολλοί τη χαρά στο χρήμα, στα ξενύχτια, στο σεξ, στην περηφάνια, ή να μην την ψάχνουν καθόλου και να βυθίζονται στη δυστυχία (συχνά χωρίς λόγο), αλλά οι πρώτοι Χριστιανοί είχαν να αντιμετωπίσουν μόνο τους διωγμούς, όντας κατά τα άλλα ευτυχισμένοι.
Αυτό που συχνά τολμώ να αμφισβητήσω είναι οι μετέπειτα προσθέσεις της Εκκλησίας. Απεσταλμένοι του Θεού ή όχι, όσοι τα σκέφτηκαν αυτά ήταν άνθρωποι σαν κι εμένα, άρα ίσοι μου. Έτσι θα ήθελα πάντα ένα καλό επιχείρημα για όσα κάνουμε στην Εκκλησία μέσα. Η αλήθεια όμως είναι ότι, αν κάποιος αφανάτιστος έχει σπουδάσει θεολογία, τότε μπορεί να σου απαντήσει στα "γιατί" της Εκκλησίας με μια δόση λογικής...
Πολύ θα ήθελα να ξέρω τι θα άλλαζε αν ήξερες πως υπάρχει θεός, δεν θα έπαιζες μουσική, δεν θα έγραφες στο ζιζάννειο, δεν θα πήγαινες στο σχολείο, θα ήσουν πιο θρήσκος? Με λίγα λόγια στα
ΑπάντησηΔιαγραφή******* μας αν υπάρχει θεός.
Σαφώς ο Χριστός δίδαξε έναν ιδανικό τρόπο ζωής αν και κάπως ουτοπικό, αλλά την δικιά του ύπαρξη (ως ιστορικό πρόσωπο μόνο) δεν μπορούμε να την αμφισβητήσουμε.
Επίσης ακόμα και αν θεός δεν υπάρχει, έτσι σκατά που τα έκαναν οι πρόγονοί μας, ο θεός έχει γίνει μέρος της ζωής μας...
Σταυροφορίες, Τζιχάντ, καμικάζι (για ιερούς σκοπούς), κυνήγι μαγισσών, κυνήγι χριστιανών, θρησκευτικός ρατσισμός, "αιρέσεις", φόβος για τα καζάνια της κολάσεως και πολλά ακόμα.
Άρα αν το δούμε έτσι ο θεός υπάρχει, αλλά ως ιδέα. Και όντως κάνει θαύματα όταν υποσχόμενος έναν παράδεισο στέλνει τον καμικάζι οικειοθελώς στον τάφο μαζί με 5-6 αθώους.
Ο Χρηστός δίδαξε έναν τρόπο ζωής με γερή δόση καταπίεσης..
ΑπάντησηΔιαγραφήδεν είναι τρόπος ζωής κάτι που μας ζητά υποταγή και ταπείνωση..(εκτός και αν είσαι μαζόχα)
Ήταν σα να έλεγε κάνε τουμπέκι εδώ για να πας στον παράδεισο..
Χαρακτηριστικό παράδειγμα, ο Πάλεων Πατρών Γερμανός που παρά τις ιστορικές ανακριβές των βιβλίων της ιστορίας, είναι γνωστό το τι δίδασκε στους χριστιανούς.: Υποταγή στη γη για ελευθερία στον ουρανό.. άκουσον άκουσον τον τιμάμε και ως ηρώα..(ακόμη θυμάμαι το Γιαννάκη στη Β΄Δημοτικού με τα γένια που ακούμπησαν στα γόνατα)
Εν ολίγης, εδώ δεν ήρθαμε για να κάνουμε μια ενάρετη ζωή χωρίς συγκρούσεις και διχόνοιες, αλλά για να εναντιωνόμαστε (όπου χρειάζεται..)
Υ.Γ: Πείτε με κομμούνι, πείτε με άσχετη.. ΔΕΚΤΑ ΤΑ ΣΧΟΛΙΑ
Τα σχόλιά μου είναι θετικά. Αλλά γιατί τα βάζετε με το θεό ; Βρήκατε τον πιο ευκολο αποδέκτη αναποτελεσματικών επιθέσεων. Δεν πρόκειται ούτε να αμυνθεί ούτε να αντεπιτεθεί... Ασχοληθείτε με τα γήινα, μήπως έτσι δούμε το πρόσωπό Του. Προτείνω παράλληλως με το προσφιλές θέμα του robbie κι άλλα ακόμη πεδία σύγκρουσης π.χ. το βαθύ περιεχόμενο των προεκλογικών συνθημάτων ,η αισθητική των επικρατούντων στα Media , η κρυμμένη ομορφιά του σχολείου μας και πόσο φροντίζουμε όλοι για να μαραμείνει κρυμμένη. Το σφοδρό ενδιαφέρον μας για τα Κοινά. Προτείνω επίσης το Zizanneio να πάει επιτέλους εκείνη τη βόλτα στον Πειραιά , να φωτογραφίσει , και οι φωτογραφίες αυτές να είναι το επόμενο εικαστικό υλικό της εφημερίδας. Την ιδέα μου την έδωσε ο Δαμιανός με τα τόσο όμορφα κείμενα για τη διαδρομή του με το λεωφορείο.
ΑπάντησηΔιαγραφήΟ Χριστός γράφεται με 'Ι'
ΑπάντησηΔιαγραφήεξακολουθείτε να μου βγάζετε το μάτι σε αυτό το μπλογκ.
λοιπόν
αυτό το κείμενο το είχα γράψει για κάποτε (πριν το καλοκαίρι) και τώρα που μαράθηκε νιώθω την ανάγκη να το μοιραστώ μαζί σας.
Τότε θυμάμαι δε μου άρεσε πολύ αλλά τώρα είναι πιο ωραίο...
Σπέρνοντας την Τρέλα…
Ναι, χαμογέλα μου. Θέλω να σε βλέπω, να είσαι χαρούμενη. Θέλω να ξέρω πως είσαι. Χαμογέλα μου και ας πονάς, και ας σπαράζεις μέσα σου, χαμογέλα. Χαμογέλα σε εμένα, στους περαστικούς, στα αυτοκίνητα, τις πολυκατοικίες, τα τρένα. Στην γέφυρα. Χαμογέλα.
Και θα δεις, σε λίγο, θα αρχίσουν και οι άλλο να χαμογελούν, θα χαμογελούν οι περαστικοί. Θα σου χαμογελώ και εγώ. Θα σου χαμογελούν οι πολυκατοικίες, τα αυτοκίνητα, τα τρένα. Η γέφυρα. Και μετά θα σου φωνάζουν για της ζωής το μάταιο, για τον καταραμένο ρομαντισμό ενός κυρίου κάπως παράξενου. Θα σου γνέφουν τον έρωτα μεταξύ ενός ανθρώπου και μιας κιθάρας. Τα μπαλκόνια θα σου παίζουν πιάνο. Θα παρατηρείς και τις διέσεις σαν φωτάκια, θα θυμάσαι τις κλίμακες σε μπαλκονιών προφίλ. Ναι! Θα μυρίζεις συνέχεια την μουσική της καρδιάς μου και θα πονάς στα φάλτσα μου.
Και θα χαμογελάς! Θα χαμογελάς και θα ζεις σαν κάτι να ψάχνεις. Όχι βασανιστικά- ήρεμα και υπομονετικά! Θα βγαίνεις στο δρόμο και θα ζεις ένα μεγάλο καρναβάλι. Θα σκύβουν οι κολόνες του ρεύματος να σου χαϊδεύουν το λαιμό και θα αγκαλιάζεις τα παρκαρισμένα αυτοκίνητα. Θα μάθεις τόσα για έναν κόσμο που τώρα δεν μπορείς ούτε να φανταστείς. Ούτε να ονειρευτείς.
Για αυτό σου λέω, χαμογέλα μου!!!
Υ.Γ. μην βιάζεσαι…
Η κυρα-Μάνια έχει απόλυτο δίκιο (ξέρω πως δε θα με συγχωρέσει που την είπα έτσι δημοσίως!).
ΑπάντησηΔιαγραφήΓενικά στο τελευταίο σχόλιο κρέμομαι από τα χείλη της.
Γιατί;
Γιατί παρόλα αυτά έγραψε το "Του" με κεφαλαίο σμπαραλιάζοντας την ασέβειά σας για κάτι που απλά δε σας αφορά.
επίσης μιας και η μέρα σήμερα ήταν τόσο κενή λέω να αφήσω ακόμα κανένα μαραμένο κειμενάκι.
Το ποτήρι μου είχε σόδα. Μύριζε λεμόνι. Οι φουσκάλες ανεβοκατέβαιναν και εγώ τις σκέφτηκα ανάποδα.
Κάθε φουσκάλα ένας κόσμος που δραπέτευσα πριν φτάσω εδώ, πριν γίνω σαν τους άλλους. Τώρα πια καταδικάστηκα να μπουρμπουληθρίζω μέσα σε έναν κόσμο μικρό και συμβατικό.
Κάθε φουσκάλα ένας έρωτας που δεν άνοιξε ποτέ τα μάτια του στον κόσμο. Έμεινε για πάντα υπολανθάνων και πλέον νεκρός. Σαν τις φουσκάλες που κατάπια ήδη. ελάχιστες έμειναν στο ποτήρι ποτήρι.
Οι φουσκάλες έμοιαζαν κάπως με όνειρα. Ζουζούνιζαν μέσα στη σόδα άταχτες και ανούσιες. Άλλες μου γαργαλούσαν τον ουρανίσκο και κατέβαιναν στην ψυχή μου. Γενικά καμιά δεν είναι πιο σημαντική από μια φουσκάλα.
Κάθε φουσκάλα και μια σαββατιάτικη βόλτα, μια μπύρα με την παρέα μου, ένα φιλί, ένα αστείο, μια γκριμάτσα… Στο τέλος δε θα μπορώ να βγαίνω τα σάββατα, δε θα έχω παρέα, ούτε κάποιον να με φιλήσει, ή όρεξη για αστεία και το πρόσωπό μου θα είναι για πάντα μια γκριμάτσα. Το ποτήρι θα έχει αδειάσει.
Αλλά θα έχει αδειάσει μέσα μου. Όλα αυτά θα είναι μέσα μου. Θα μπορώ να τα ξαναζήσω, ή θα έχω το δικαίωμα να επιθυμώ να τα ξαναζήσω. Θα τα νοσταλγώ, θα τα σκέφτομαι και θα τα καταριέμαι. Θα πεθάνω μαζί τους.
Και τελείωσα τη σόδα μου…
Α, ξέχασα.
ΑπάντησηΔιαγραφήκαι το πιο ουσιαστικό πράγμα που θα προκύψει από τις εκλογές είναι πως θα κλείσουν τα σχολεία για δύο μέρες...
Μην το ψάχνετε, η διέξοδος από τον δικομματισμό εγγυμονεί τον κίνδυνο του τρικομματισμού και πάει σέρνοντας...
λοιπόν η ουσία είναι αλλού, ψάχνω εδώ και χρόνια να βρω το που!
εκεί που νομίζω πως το βρήκα, γίνονται εκλογές ή άλλα παρόμοια πράγματα και χάνω την μπάλα (και μπάλα μεγάλη, ποδοσφαίρου, όχι πινγκ πονγκ)...
τέλος πάντων.
Εντζόι δε χαπενινγκ για τις εκλογές έτσι και αλλιώς τα αποτελέσματα είναι τελείως αναμενόμενα και δεν είναι ανάγκη να μιλήσουμε επί του θέματος γιατί στο κάτω-κάτω είμαστε ΣΧΟΛΙΚΗ εφημερίδα και αυτό καλώς βάζει μερικούς περιορισμούς.
Θα μπορούσε κάποιος δεθελοντής να έρθει μαζί μου Αθήνα προς πέμπτη-παρασκευή για να φτιάξω επιτέλους αυτό το ταλαίπωρο όργανο που κουβαλάω μάταια στο σχολείο τόσο καιρό;;; (δε θα με πείραζε να είναι δεθελοντΈΣ αν και δεν το βλέπω...)
Ποιός θα μιλήσει για γκόμενες για να έχουμε πιο μεγάλο εύρος κοινού;
να ξεκινήσω εγώ;
να πιάσω μήπως εκείνο το γοητευτικό θέμα με τον μπάμπη για τις γεματούλες;
ή το άλλο υπέροχο θέμα των ουαν νάιτ στάντ και μπάι-μπάι σέξουαλ που αφήσαμε στη μέση μια άλλη φορά;
Μην ξεχάσετε να ψηφίσετε στην δικιά μας ψηφοφορία για το τι χρειάζεται το Ζιζάννειο (σε αυτήν τη ψηφοφορία σας λέμε καθαρά πως δε μας απασχολεί η ψήφος σας γιατί εμείς έχουμε Dynamic IP και θα τη νοθεύσουμε όπως θέλουμε εμείς.
ΑπάντησηΔιαγραφήΆλλοι ούτε καν σας λένε τέτοιες λεπτομέρειες...
Η μπίχλα του Πειραιά ασπρόμαυρη στο ζιζάννειο θα έχει και καλλιτεχνική αξία.
ΑπάντησηΔιαγραφήΔίκιο έχεις κυρά-Μάνια ο θεός δεν μας έφταιξε σε τίποτα αλλά μας τα έχουν πρήξει οι επίγειοι οπαδοί και ένθερμοι υποστηρικτές του. Γιατί είναι τόσο οπισθοδρομικοί όσο χρειάζεται για να ζουν νοητικά στην εποχή της πρώτης παρουσίας. Βέβαια ο κύριος λόγος για να μην ασχολούμαστε μαζί με τον θεό και τους οπαδούς του είναι ότι μπορούμε να ξοδέψουμε όλη μας τη ζωή σε αυτό και να μην αλλάξει τίποτα.
Γαμώτο πάλι με τον θεό ασχολούμαι. Αυτή τη στιγμή στην τηλεόραση έχει μία μοντέρνα ταινία από αυτές που ο πρωταγωνιστής με το πολυβόλο που χρειάζεται 2 άντρες για να το χειριστούν σκοτώνει τους κακούς μέσα σε μία σφαιροθάλασσα. Και μετά σου λένε πως η βία οργιάζει... (μία πρόταση για να αλλάξουμε θέμα).
Ίσως να μην είναι τόσο αισθητό στην πόλη αλλά στην επαρχεία (Ίσως να φανώ λίγο υπερβολικός έχοντας ως παράδειγμα την Κρήτη) η οπλοφορία είναι σύνηθες φαινόμενο και κανείς δεν τολμάει να κάνει κάτι για αυτό. Η οπλοφορία είναι μία μορφή καταπάτησης των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, όχι γιατί στα στερεί αλλά γιατί απειλήσαι πως θα τα στερηθείς.
Υ.Γ. Μοντεχρήστο μην αυτοκτονήσεις υπάρχουν και άλλα πράγματα στη ζωή, άσε που μερικές φούσκες είναι πιο σημαντικές από φούσκες για τον απλό λόγο ότι όπως είπες κάθε φούσκα είναι ένας κόσμος και ένας ολόκληρος κόσμος δεν είναι ποτέ ασήμαντος.Δεν έχεις παρά να δραπετεύσεις και από αυτόν τον κόσμο αφού δραπέτευσες από τόσους άλλους.
Αααααα...μα είσαι αδιόρθωτος Μοντεχρήστο 2 Αρχίζω να βαριέμαι τις μπουρμπουλήθρες. Το Ων (οντως ον, είμαι σε θέση να διαβεβαιώσω)Ορίζεις μια νέα διάσταση στα ανθρώπινα δικαιώματα νομίζω. Όχι μόνο ό τι μας απειλεί αλλα και ό τι απειλεί να μας τα στερήσει. Αυτό μπορεί να είναι από πολύ ενδιαφέρον και προχωρημένο έως πολύ επικίνδυνο. Εξαρτάται πάντοτε απο το χρήστη...
ΑπάντησηΔιαγραφήΝΑΙ!!!!!!! ΝΑΙ!!!!!!!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΝΑΙ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
ΠΑΜΕ ΝΑ ΣΑΡΩΣΟΥΜΕ ΤΟΝ ΠΕΙΡΑΙΑ ΤΡΑΒΩΝΤΑΣ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ!!!!!!!!!!!!! Η ΑΓΑΠΟΥΛΑ ΜΟΥ (Η ΜΗΧΑΝΗ ΜΟΥ ΓΙΑ ΟΣΟΥΣ ΔΕΝ ΓΝΩΡΙΖΟΥΝ) ΔΕΝ ΒΛΕΠΕΙ ΤΗΝ ΩΡΑ ΝΑ ΒΓΕΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΘΗΚΗ ΤΗΣ!!!! Μόνο ενημερώστε με εγκαίρως για να το εντάξω στο πρόγραμμά μου!!
ΤΣ!! ΤΣ!! Τι ιδέες μπορεί να κατεβάσει το κατά τ' άλλα "αθώο" και 16χρονο μυαλουδάκι σου άμα έχεις μητέρα φιλόλογο!!!!! Εκστασιάζομαι!! Ειλικρινά!!!
Μοντεχρήστο 2, δεν είναι καθόλου σωστό και πρέπον να βγάζεις στη φόρα τις άπλυτες συζητήσεις που κάνεις με τους φίλους σου!!! Είμαι ΣΙΓΟΥΡΗ πως καταλαβαίνεις!!!!
Όσο για το θέμα του Θεού... Ο Θεός βρίσκετε μέσα μας. Ο καθένας από μας πιστεύει σ' ένα διαφορετικό Θεό ή Θεούς και τον σκέφτετε διαφορετικά από οποιονδήποτε άλλον. Μην χαλάτε λοιπόν τα λόγια σας για κάτι στο οποίο ούτε θα συμφωνήσετε απόλυτα, αλλά ούτε θα αποδείξετε. Επί της ουσίας, στον κόσμο που ζούμε σήμερα, κανείς δεν μπορεί να αποδείξει ότι υπάρχει Θεός. Κανείς όμως δεν μπορεί να αποδείξει και το αντίθετο. Επειδή κάποτε ήμασταν στενόμυαλοι αρκετά για να πιστεύουμε ότι τους κεραυνούς τους έριχνε ένας κύριος με μουσάκια που του καθόταν όποια ήθελε (για να θείξω και το άλλο μείζον ζήτημα που σας απασχολεί) και εκ των υστέρων ανακαλύψαμε την φυσική, αυτό σημαίνει ότι δεν υπάρχει Θεός; Ναι, και για τις 10 πληγές της Αιγύπτου υπάρχει επιστημονική εξήγηση - ψάξτε και διαβάστε την - αλλά έτσι κι αλλιώς δεν θυμάμαι να διάβασα πουθενά για τον Χριστό να λέει: πιστέψτε σ' Εμένα, τον Πατέρα και το Άγιο Πνεύμα και θα σας λυθούν όλες οι απορίες φυσικού ή άλλου τύπου!!! Όχι, δεν προσπαθώ να σας πείσω ότι υπάρχει Θεός, απλά εκφράζω την άποψή μου!! Στην τελική είναι θέμα επιλογής, ΕΠΙΛΕΓΟΥΜΕ να πιστέψουμε και σε ΤΙ ή ΠΟΙΟΝ θα πιστέψουμε. Και μην αρχίσετε τις μπούρδες περί γονιών που επιλέγουν για μας πριν από μας με την βάπτιση και τέτοια! Δεν γεννηθήκαμε σε καμία χώρα του τύπου "πίστευε και μη ερεύνα" ή "μπούργκα, φερετζέ και η φούστα μέχρι τον αστράγαλο κι ακόμα πιο κάτω"! ΕΥΤΥΧΩΣ!!!!!!!! Και από κει και πέρα, η πίστη μετακινεί και βουνά, καθώς λένε. Αρκεί να πιστέψουμε πολύ σε κάτι, και τα αποτελέσματα μιλάνε από μόνα τους. Γι' αυτό σας λέω, ο Θεός βρίσκετε πρωτίστως μέσα μας, και όχι στο ΒIG BANG!!!
PS1: Νάσια, μην συγχέεις αυτά που λέει η εκκλησία με αυτά που είπε ο Χριστός - αν και είναι πολύ εύκολο!
PS2: Θα ήταν πολύ ενδιαφέρον να ανοίξουμε μία κουβέντα για τα 2 φύλα μεταξύ κοριτσιών - αγοριών!! Ποιος θα ανάψει την πρώτη φωτιά, βρε??
Ευκαιρία ψάχνεις Ελένη, συμφωνώ με το το μακροσκελές μέρος του κειμένου σου και δεν βρίσκω τον λόγο να μην έχει κανείς μητέρα φιλόλογο. Εξάλλου αν δεν υπήρχε αυτή η φιλόλογος δεν θα συζητούσαμε σε αυτό το blog τώρα. Μοντεχρήστο μην ανησυχείς οι μπουρμπουλήθρες θα αργήσουν να τελειώσουν και όταν πια τελειώσουν, το πιθανότερο είναι ότι θα τις βλέπεις ανάποδα χωρίς προσπάθεια.
ΑπάντησηΔιαγραφήΥ.Γ.(μιας και είναι της μόδας τα υστερόγραφα).
Μοντεχρήστο υπάρχουν σοβαρές ελπίδες το αποτέλεσμα της ψηφοφορίας μετά τις φωτογραφίες να είναι και άλλος Μοντεχρήστος.
Περι σχέσης αγοριών κοριτσιών...
ΑπάντησηΔιαγραφήΉδη το είχα έτοιμο κι ευχαριστώ που το ανέφερες Ελένη!!!
Απλά το πήγαινα κατευθείαν για την εφημερίδα...
Τα ράσα δεν κάνουν τον παπά...
αλλά οι άνθρωποι φίλησαν πρώτα το χέρι του Φαρισαίου και μετά του Χριστού.
Μωρέ ήθελα να δω τι θα γινόταν αν είχαμε αποκριές.
Τέλος πάντων, μπαίνω στο θέμα.
Γιατί σας υπενθυμίζω αυτό το ρητό και το συμπληρώνω; Γιατί πολλοί από εσάς μου θύμισαν την διάδοση του ρατσισμού σήμερα. Βέβαια, ο σημερινός ρατσιστής ζει το γύρισμα της εποχής και οδηγείται από το ένα άκρο στο άλλο. Είδα γύρω μου ότι αυτό συμβαίνει σήμερα με το φαλλοκρατισμό και το φεμινισμό. Παλιά (και όχι μόνο) η γυναίκα δεν μπορούσε γιατί για τους άνδρες δεν ήταν άνθρωπος. Τώρα, όποιος έχει 3, για πολλές είναι χαζός.
Όπως ακούμε πολύ συχνά, για όλους και όλες, υπάρχουν 2 κεφάλια. Αλλά αυτό το θυμούνται μόνο όταν μιλάνε για νέους (όχι γέρους, ούτε νέες). Σήμερα υπάρχει μια κοινή αντίληψη ότι το αρσενικό σκέφτεται μόνο με το κάτω κεφάλι. Το δε θηλυκό, όμως, συνήθως έχει καρδιά. Έτσι ο μεγάλος χαμένος είναι ο εγκέφαλος. Και, φυσικά, η ισότητα μεταξύ των 2 φύλων.
Επίσης, πολύ συχνά, σαν λογικό συμπέρασμα από τα προηγούμενα, ακούμε τη γνωστή φράση: «Δεν μπορεί να υπάρξει καθαρή φιλία ανάμεσα σ’ έναν άντρα και μια γυναίκα».
Άλλο που πολύ συχνά ακούγεται είναι ότι «ή ασχολείσαι μόνο σεξουαλικά με το άλλο φύλο ή είσαι ομοφυλόφιλος».
Είναι λίγοι αυτοί που θεωρούνται έξυπνοι και με ανεπτυγμένο εγκέφαλο. Κι αυτό, επειδή είναι οι καλύτεροι στην επιστήμη ή το μάθημα που κάνουν. Επειδή δεν ασχολήθηκαν ποτέ με το άλλο φύλο, ούτε ερωτεύθηκαν. Και οι υπόλοιποι στέλνονται στην πυρά από τους ετερόφυλους (για ανθρώπους μιλάμε τόση ώρα).
Στην πραγματικότητα δεν είναι παρά ένα θέμα μόδας. Έχουν περάσει περίπου 2 αιώνες (ίσως και παραπάνω) από τότε που πρωτοδιατυπώθηκε η ιδέα της ισότητας των φύλων και 1 αιώνας από την πρώτη επανάσταση των γυναικών. Τώρα έχει αρχίσει να ξεχνιέται αυτό, πέρα από μερικά τυπικά κατάλοιπα, και η διαφήμιση μαζί με την ακροδεξιά προωθούν ξανά τις παλαιότερες αντιλήψεις, ντυμένες με τα πιο μοδάτα φορέματα (να σας θυμίσω, για παράδειγμα ποιες τραγουδίστριες τάχθηκαν μαζί με τον κ. Κα/φέρη;), φτιάχνοντας τη σύγχρονη ρατσιστική ιδεολογία. Από εκεί μάλιστα πηγάζει και το στυλ των trendy, πιστεύω, αφού, «αν δεν ντύνεσαι και δεν αγοράζεις αυτό που πουλάει, είσαι εκτός και δεν σου μιλάμε», νομίζω αυτό λένε δηλαδή. Και ας μην ξεχνάμε πόσο επιδεικτικοί γίνονται συνήθως οι ρατσιστές. Λοιπόν, πόσο καλό είναι αυτό;
(συνεχίζεται)
(part 2 από πριν)
ΑπάντησηΔιαγραφήΑπό την άλλη μπορώ να σας το θέσω και σαν θέμα της Εκκλησίας. Το να ακολουθείς μια τέτοια μόδα και να το επιδεικνύεις είναι το θανάσιμο αμάρτημα της Έπαρσης. Το να ακολουθείς μια μόδα και κατά συνέπεια να σκέφτεσαι με το κάτω κεφάλι ή να έχεις μια άστατη καρδιά που θέλει 5 άντρες ταυτόχρονα και δεν μπορεί να ξεχάσει αυτόν που προήλθε των 5 είναι το θανάσιμο αμάρτημα της Λαγνείας. Και, τέλος με το να ακολουθείς τη μόδα ή τις παλαιές αντιλήψεις και να μην είσαι ο εαυτός σου παραβαίνεις το «ου Ψευδομαρτυρήσεις». Όλα αυτά αποτελούν ένα εισιτήριο χωρίς επιστροφή για την Κόλαση, και αν ρωτάτε «Ποιος είπε ότι είναι άσχημα στην Κόλαση», το υπενθυμίζω εγώ.
Πέρα από όλα αυτά η πιο προσωπική απάντηση που έχω να δώσω είναι:
Αρνούμαι να ρατσίσω, επειδή έχω νιώσει πόσο άσχημες είναι οι συνέπειές. Και κάποια πράγματα τα αναιρώ κάθε μέρα αφού έχω φίλους φίλες και σίγουρα περιστασιακά φλερτ.
Πιστεύω στην απόλυτη ισότητα των 2 φύλων και δεν αλλάζει αυτό. Έχω όμως κουραστεί να πρέπει κάθε μέρα να ξαναποδείξω ότι έχω εγκέφαλο.
Το ότι έχω 3 σημαίνει μόνο ότι αναπαράγομαι ως είδος.
Είμαι πρώτα άνθρωπος και μετά αρσενικό. Και, ακόμα κι αν έχετε δίκιο, είμαι πρώτα αρσενικό και μετά σεξομανής!
Πάντως πέρα από αυτά, ο ρατσισμός γενικότερα είναι κάτι που χτυπά τους πάντες. Δείτε τα παρακάτω παραδείγματα:
-Οι γιατροί τσακώνονται ανά την ειδικότητα και συγκρούονται οι συνταγές τους αλλά κανένας δεν αντιμετωπίζει τον άλλο με πολλά-πολλά επιχειρήματα.
-Όλοι οι δημόσιοι υπάλληλοι θεωρούνται πράσινα ή γαλάζια παιδιά και τεμπέληδες, αλλά αν εξυπηρετηθεί μια σειρά πελατών γρήγορα, κανείς δεν θυμάται να αναιρέσει τις αντιλήψεις του.
-Οι φτωχοί φθονούν τους πλούσιους και οι πλούσιοι φέρονται στους φτωχούς σαν να είναι σκουλήκια.
-Οι Έλληνες βρίζουν τους Αλβανούς, τους Τούρκους, τους Σκοπιανούς και θυμούνται μόνο όσους τους το ανταποδίδουν.
-Οι λευκοί κάτοικοι των Η.Π.Α. βρίζουν τους μαύρους και αντιστρόφως.
-Οι δικηγόροι βγάζουν ο ένας τον άλλο ψεύτη.
-Όσοι ακολουθούν τη μόδα φέρονται απαίσια σε όσους δεν την ακολουθούν, οι γηραιότεροι κάνουν επιπλήξεις στους μοδάτους, οι νέοι έχουν πρόβλημα με τους γέρους και αντιστρόφως
-Από προσωπικές εμπειρίες, οι περισσότεροι συμβατικοί άνθρωποι ακούν το επάγγελμα «μουσικός» και δίπλα κολλάνε την λέξη «αποτυχημένος» χωρίς σκέψη. Μέσα, δε, στο επάγγελμα, οι ντράμερς έχουν πρόβλημα με τους κιθαρίστες, οι κιθαρίστες έχουν πρόβλημα με τους τραγουδιστές, οι τραγουδιστές πολύ συχνά είναι τρέντουλα και περνάμε στο άλλο ρατσιστικό επίπεδο. Από την άλλη, ο συνθέτης μοιάζει άχρηστος και ηλίθιος μπροστά στους οργανοπαίχτες, ενώ πολλοί συνθέτες νομίζουν πως τα ξέρουν όλα και είναι ανώτεροι από τους άλλους. Οι «έντεχνοι» πάσχουν από οξύτατη έπαρση, οι «κλασσικοί» νιώθουν πως μόνο αυτοί έχουν την αληθινή μουσική κ.ο.κ.
-Οι Ναζί θεωρούσαν πως οι ίδιοι, που ήταν ψηλοί, ξανθοί και γαλανομάτηδες, αποτελούσαν τη μόνη Άρεια φυλή, αλλά αρχηγός τους ήταν ο Χίτλερ, ένας κοντός, μελαχρινός και μαυρομάτης...
Εντοπίστε πόσο παράλογα είναι όλα αυτά. Και πόσο Πανανθρώπινος γίνεται ο ρατσισμός.
(όλο το άρθρο μπορεί να αναχθεί σε 2 λέξεις: ΠΡΟΚΑΤΑΛΗΨΗ και ΣΤΕΡΕΟΤΥΠΟ)
Και πάλι Ελένη, για το σχόλειο με το Θεό και το Big Bang, ψάξε να βρεις ή θα σου δείξω ένα σχετικό σχόλιο-εικόνα του Αρκά.
ΑπάντησηΔιαγραφήΝάσια, έχεις χάσει το στόχο, αλλά δεν πειράζει, είναι συχνότατο φαινόμενο. Τα πάντα γύρω μας γίνονται για να ζει κάποιος ευχάριστα. Το θέμα είναι ότι με τις τακτικές που ο Χριστιανισμός ονομάζει "αμαρτία" ευχάριστα ζουν οι λίγοι και όχι οι πολλοί, πόσο μάλλον όλοι.
Στην πραγματικότητα πολύ θα ήθελα κάποιος άλλος να βρει τη σχέση αμαρτίας-ολιγαρχίας/δεξιάς/μοναρχίας.
Αυτά που είπα λοιπόν σημαίνουν ότι ακόμα και μέσα από την εναντίωση ψάχνουμε την ειρήνη και το "καλό". Απλά κάποιοι το ψάχνουν μόνο για τον εαυτό τους, κάποιοι είναι αρκετά ηλίθιοι για να ποδοπατούν τους άλλους ή να οδηγούνται σε λάθος μεθόδους και κάποιοι δεν ξέρουν ότι μπορούν να το κάνουν και βυθίζονται στην κατάθλιψη και την καταστροφολογία. Τέλος, υπάρχει κι ο Μοντεχρήστος2 που απλά με τα τελευταία του άρθρα έπεσε στο αμάρτημα της οκνηρίας και του φθόνου (θρησκευτικοί όροι για να γουστάρουμε) και συνεχίζει το σύνθημα "Τι ωραία! Θα πεθάνουμε αργά και βασανιστικά!" και γι' αυτό πιστεύω ότι έχει να πέσει πολύ βρισίδι ακόμα...
Επίσης, ταπείνωση διδάσκει ο μοναχισμός, μετά η Εκκλησία και μετά ο Χριστός. Υποταγή δε διδάσκει μόνο ο φαλλοκρατισμός και γενικά οι Χριστιανοί που ακόμα έχουν πολλά να μάθουν από γενιά σε γενιά για την ίδια τους τη θρησκεία...
Το Ων, πες τα εσύ καλύτερα για τις σημερινές μας εμπειρίες πάνω στα ανθρώπινα δικαιώματα και το Σύνταγμα της Ελλάδας.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚατα τα άλλα, βλέπω μια καλή διάθεση να ζήσεις, σπάνιο χάρισμα μέσα στο Ζιζάννειο (τουλάχιστον για μας τους "αρχισυντάκτες") και, (δόξα τω Θεώ) είσαι κλάσσεις πιο ενεργητικός από πέρυσι. Πολύ χαίρομαι που δεν βαριέσαι που ζεις...
«Γίνε αυτός που είσαι» Φρίντριχ Νίτσε
ΑπάντησηΔιαγραφήΑυτή η φράση με προβλημάτισε για τα καλά μέσα στο καλοκαίρι και την θέτω σε συζήτηση (λίγο άκυρη βεβαία)
Θέλω να ακούσω τις απόψεις όλων σας…
Απάντηση στο part1:
ΑπάντησηΔιαγραφήΣτην ηλικία σου, μου και της πλειοψηφίας των συγγραφέων αυτού του blog είναι δύσκολο να υπάρξει αυτή η φιλία που ανέφερες ανάμεσα στα 2 φύλλα αλλά όχι αδύνατο. Επίσης μην το γενικεύεις περίμενε να δεις πρώτα πως θα βλέπεις το πράγμα σε 30 χρόνια.
Ερώτηση για το part2:
Γιατί παραβαίνεις το "ου ψευδομαρτυρήσεις"?
Παρατηρήσεις για το part2: Κάπου το έχω ξαναδεί, επίσης αναφέροντας την λέξη τρέντουλο, γίνεσαι ρατσιστής.
Απάντηση για το part3: ολιγαρχία + μοναρχία x δεξιά= αμαρτία στο τετράγωνο.
Απάντηση για το part4: Το σύνταγμα της Ελλάδας λέει ακριβώς:
Άρθρο 86"Μόνο η βουλή έχει την αρμοδιότητα να ασκεί δίωξη κατά όσων διετέλεσαν μέλη της κυβέρνησης ή υφυπουργοί για ποινικά αδικήματα που τέλεσαν κατά την άσκηση των καθηκόντων τους, όπως ο νόμος ορίζει."
-Ας ψηφίσουμε για να δούμε αν θα του ασκηθεί δίωξη.
-Αποτέλεσμα 151 κατά 149 υπέρ (ήταν μέλος της κυβέρνησης).
Επίσης το σύνταγμα λέει:
Άρθρο 59"Οι βουλευτές πριν αναλάβουν τα καθήκοντά τους, δίνουν στο βουλευτήριο και σε δημόσια συνεδρίαση τον ακόλουθο όρκο: "Ορκίζομαι στο όνομα της αδιαίρετης και ομοούσιας και ακέραιης τριάδας να είμαι πιστός στην πατρίδα και το δημοκρατικό πολίτευμα, να υπακούω στο σύνταγμα και στους νόμους και να εκπληρώνω ευσυνείδητα τα καθήκοντά μου"".
-Γιατί μπλέχτηκες στο σκάνδαλο, αφού είχες ορκιστεί!
-Ας κατεύει η αγία τριάδα να με δείρει, κάν' το και εσύ έχει πολύ χρήμα.
Μέρος του άρθρου 61:"Ο βουλευτής διώκεται ΜΟΝΟ για συκοφαντική δυσφήμηση, κατά το νόμο, ύστερα από άδεια της βουλής. Η άδεια θεωρείται ότι οριστικά δεν δόθηκε ύστερα από 45 μέρες αφού η έγκλιση περιήλθε στον πρόεδρο τη Βουλής, αν η βουλή δεν έχει ακόμα αποφανθεί.
Το σύνταγμά μας περιλαμβάνει ακόμα πολλούς τέτοιους νόμους που έχουν ψηφίσει οι βουλευτές για να πηδάνε ελύθερα τον κόσμο. Για περισσότερες πληροφορίες ξεφυλλίστε το βιβλίο του δικαίου της Β' Λυκείου.
Απάντηση στην Νάσια:
Μόλις συνειδητοποίησα γιατί το έγραψες αυτό (το μυαλό μου ήταν απασχολημένο με το να κατηγορεί το σύνταγμα για την διαφθορά που υπάρχει). Έχει απόλυτο δίκιο ο Νίτσε αν και αυτό μερικές φορές είναι κάπως δύσκολο
βέβαια καλό είναι να προσπαθούμε όσο μπορούμε.
Το "τρέντουλα" λέγεται συχνά και όπως έχω δείξει απλά διαφωνώ με τον τρόπο που σκέφτονται. Αυτό δεν μου δίνει την άδεια να τους κοροϊδέψω;
ΑπάντησηΔιαγραφήΠαραβαίνεις το "ου Ψευδομαρτυρήσεις" όταν πράγματι ΛΕΣ πως είσαι κάποιος άλλος, χωρίς να είσαι επαγγελματικά υποχρεωμένος και, πολλές φορές, σε βάρος των άλλων.
Εντάξει μου λύθηκε η απορία. Αλλά θα ήθελα να σου επισημάνω πως όταν κοροϊδεύεις κάποιον, τον απωθείς από το να είναι αυτό που είναι, όπως είπε η Νάσια, όσο χαζό ή κακόγουστο μπορεί και να είναι αυτό.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑξιαγάπητο Ων που δεν είσαι μόνο μερικές φορές απών!!! Έκανα μία απλή παρατήρηση, που άμα την σκεφτόσουν λίγο περισσότερο παίζει και να καταλάβαινες ότι ουσιαστικά ήταν κοπλιμέντο για τη Mania και σένα!!! Τι να πω...
ΑπάντησηΔιαγραφήΘα μου επιτρέψετε να συμφωνήσω με τον Shouter. Ας έχουμε ένα πιο κόσμιο λεξιλόγιο όταν γράφουμε στο blog, είναι θέμα σεβασμού σε αυτούς που το διαβάζουν, αλλά και σε εμάς τους ίδιους που κάνουμε τόσο κόπο γι' αυτό. Αν και οφείλω να ομολογήσω πως στο προηγούμενο κείμενο παρασύρθηκα κι εγώ...
Και το τώρα το θέμα της Νάσιας που βρίσκω ιδιαίτερα ενδιαφέρον!! "Γίνε αυτός που είσαι"... Να πως το βλέπω εγώ (απαντάω κυρίως μέσω εμπειρίας). Περνώντας στην εφηβεία όλοι έχουμε ήδη αρχίσει να σχηματίζουμε μία εικόνα του "ιδανικού" εαυτού μας. Όμως, από την παιδική μας ηλικία έχουμε παρατηρήσει ότι πολλές φορές και για ποικίλους λόγους δυσκολευόμαστε ή και αποτυγχάνουμε να παρουσιάσουμε κάποια κομμάτια του εαυτού μας στον υπόλοιπο κόσμο. Συμπεριφερόμαστε διαφορετικά απ' ό,τι θα επιθυμούσαμε, οι άλλοι εκλαμβάνουν μία λανθασμένη εικόνα για μας, και πάει λέγοντας. Όσο μεγάλωνουμε και παρά το γεγονός ότι ωριμάζουμε, η κατάσταση γίνεται πιο δύσκολη. Ερχόμαστε σε ρίξη με το είναι μας. Είτε προσπαθώντας να αλλάξουμε για κάποιον άλλον, είτε αρνούμενοι να αποδεχτούμε κάποια χαρακτηριστικά μας, είτε γιατί μας επιβάλλουν αλλαγές, κλπ. Το θέμα είναι όμως ότι το υποσυνείδητο και κυρίως το ασυνείδητο δεν είναι σκυλάκια του συνειδητού μας για να ακολουθήσουν την κάθε μας θέληση, η οποία σε τέτοιες περιπτώσεις είναι ως επί των πλείστων καθαρά επιφανειακή. Αν υποθέσουμε ότι ο πραγματικός μας εαυτός περιμένει χάμενος ή και ακόμα κρυμμένος κάπου στο χάος μέσα μας να πάμε να τον βρούμε και αν επίσης υποθέσουμε ότι αυτό είναι που ποθούμε περισσότερο για την προσωπικότητά μας, είναι σαν ένας μαγνήτης να μας τραβά κάθε στιγμή στο χάος μας!! Εξάλλου είναι πολύ πιθανό μέσα από την συνάντηση με το άτομο μας να κάνουμε το πρώτο βήμα της αυτοπραγμάτωσης, της πνευματικής μας ολοκλήρωσης.
Όλα αυτά ωστόσο είναι ιδιαίτερα απαιτητικά και κάπου την χάνουμε την μπάλα... Δεν έχω σκοπό να αναλύσω τα που, τα πως, και τα γιατί. Πρώτον, θα έπαιρνε ώρες ωρών και δεύτερον, αυτό είναι κάτι που πρέπει να κάνει ο καθένας μόνος του. "Γίνε αυτός που είσαι"... δεν είναι απλά μία φιλοσοφημένη κουβέντα, απ' αυτές που δυσκολεύεσαι να συλλάβεις. Είναι μία πρόκληση!!! Good luck to everyone!!!!
PS1: Νάσια, είναι πολύ καλό που απ' αυτή την ηλικία σ' ενδιαφέρουν τέτοια θέματα!!
PS2: Υποθέτω πως όλοι σας παρακολουθήσατε το ΔΙΑΦΩΤΙΣΤΙΚΟΤΑΤΟ debate που έλαβε χώρα μόλις λίγες ώρες πριν!!!
Κατά την ώρα του μαθήματος των αγγλικών, μία εξαιρετικά βαρετή ώρα, εγώ με τον OPiON Shouter βρήκαμε αυτόν τον εξαιρετικό τύπο για να υπολογίζουμε το κακό στην εποχή μας:
ΑπάντησηΔιαγραφήFολ /(C x g) x (ε3 + π) + 2α2 (μ + δ)- ΧΑι = =Κ666
Fολ: Η δύναμη της ολιγαρχίας στην εποχή μας, αντιστοιχεί στο πηλίκο των χωρών του πλανήτη προς τις δημοκρατικές χώρες.
C x g: Αρχικά (Che Guevara) υπολογίζεται από την ταχύτητα του φωτός (C) επί την επιτάχυνση της βαρύτητας σε αυτό το υψόμετρο (g).
ε3: Η εκκλησία, το 3 προκύπτει από την έβδομη ρίζα του ε στην δεκάτη καθώς το τέρας της αποκάλυψης είχε 10 κεφάλια και 7 κέρατα. Υπολογίζεται από το γινόμενο της περιουσίας της εκκλησίας επί τους πιστούς.
π: Ο παγανισμός (3,14159...)
2α2: Η αμαρτία. Υπολογίζεται από τον μέσο όρο ζωής επί τον μέσο μισθό ανά κεφάλι.
μ: Η μοναρχία. Αντιστοιχεί στον αριθμό βασιλιάδων του πλανήτη.
δ: Η δεξιά. Αντιστοιχεί στο ποσοστό που είχε το κόμμα της δεξιάς στις τελευταίες εκλογές στην χώρα-υπερδύναμη της εποχής.
ΧΑι: Η τιμή του βιβλίου της αποκάλυψης του Ιωάννη στο πιο δυνατό νόμισμα της εποχής.
Κ666: Το κακό, μονάδα μέτρησης διαφέρει από εποχή σε εποχή.
Λυπούμαστε πραγματικά που αφήσαμε τον καπιταλισμό απ'έξω αλλά δεν μας πέρασε από το μυαλό.
Ε, ας πούμε ότι ταυτίζεται με τη Δεξιά...Από αυτή τη θάλασσα των σκέψεων δεν ξέρω τι να πρωτοσχολιάσω . Αλλού γελάω, αλλού συγκινούμαι, ως συνομηλικη ευρημάτων τυμβωρύχου, όπως χαριτωμένα με αποκαλέσατε τελευταία. Αλλά σκέφτομαι συγχρόνως ότι έχετε μπει σε μια πολύ χρονοβόρα και δύσκολη ιστορία , ψάχνοντας τους εαυτούς σας. Κι αυτό το τελικό ΕΙΣΑΙ, του Νίτσε, πολύ βαρύ μου ακούγεται. Κι αν δεν είμαι; κι αν με πλάθουν οι συγκυρίες ; είμαι εκτός προδιαγραφών ;
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο Ων, όντως! Μερικές διορθώσεις...
ΑπάντησηΔιαγραφή-Η εκκλησία υψώνεται στη 10η δύναμη και απ' αυτό βρίσκουμε την 7ου βαθμού ρίζα. Αυτό σημαίνει πως υψώνουμε την εκκλησία στην δύναμη 10/7, κάτι που βρήκα διαβάζοντας άλγεβρα.
-Για να μην γίνει λάθος, στον παρονομαστή είναι ο Che Guevara και στον αριθμητή η Fολ επί την παρένθεση.
- Ο καπιταλισμός έχει έμμεσα επιρροή στον τύπο, αφού οι χρηματικές τιμές που χρειαζόμαστε για τις μεταβλητές μεταβάλλονται συνεχώς ακριβώς χάρη σε αυτόν.
Λοιπόν... μετά από τον τύπο του κακού, εγώ σας έχω τη συνταγή του, που έγινε, από τους ίδιους Μπάμπηδες την ίδια μέρα αργότερα...
Υλικά:
1 Kg Χαβιάρι, 1,5 Kg Κρέας αλόγου, 750 g Νάμα, 750 g Ψωμί, 666 g Μήλα, 500 g Λωτοί, Αλκόολ
7 Γραβάτες, 10 full-equipped Ράσα μέγεθος large, 1 Χρυσό καζάνι, 666 σελίδες κομμένες από το Σύνταγμα της Ελλάδας, 9 πούρα Κούβας, ξύλα, σπίρτα
Εκτέλεση:
Ανάψτε φωτιά στο καζάνι, το οποίο θα τυλίξετε με τα ράσα, αφήνοντάς το να μπορεί να ανοιχθεί από πάνω. Περιμένετε να θερμανθεί περίπου στους 666 βαθμούς Kelvin.
Κάντε τρίμμα τις γραβάτες και ψιλοκόψτε τις σελίδες, ρίχνοντάς τα στο καζάνι. Ανάψτε τα πούρα και ρίχτε τα κι αυτά. Κρατήστε όσο το δυνατόν πιο κλειστό το καζάνι με τα ράσα για να δημιουργηθεί καπνός και να μείνει η μυρωδιά μέσα.
Λιώστε το χαβιάρι και ανακατέψτε το με το μισό νάμα. Τσιγαρίστε το ωμό άλογο με το άλλο μισό κρασί, χωρίς να πετάξετε το υγρό. Φρυγανήστε το ψωμί σε λεπτές φέτες και σπάστε το. Δημιουργήστε σκέτη φρουτόκρεμα στο μπλέντερ από τα μήλα και τους λωτούς. Ρίξτε το κουκούτσια με το μείγμα χαβιάρι-νάμα.
Προσέχοντας μη βγει πολύς καπνός, ρίξτε το ψωμί και το μείγμα σας στο καζάνι. Συμπληρώστε με αλκόολ μέχρι τη μέση. Μόλις το μείγμα βράσει, προσθέστε το άλογο με το υπόλοιπο νάμα και γεμίστε μέχρι πάνω με αλκόολ. Υπενθυμίζουμε ότι δεν πρέπει να χάσετε πολύ καπνό από το καζάνι μέχρι να πάρει μυρωδιά το φαγητό. Ψήστε για 666 λεπτά (μετρώντας από την ώρα που ρίξατε τη γραβάτα.
Βάλτε το καζάνι στο ψυγείο για 30 λεπτά.
Σερβίρετε σε μπωλ με έξτρα νάμα αν θέλετε!
Ποιος θα το δοκιμάσει;
Και εξακολουθούν να υπάρχουν άνθρωποι που προσπαθούν να αλλάξουν υπόσταση και να γίνουν διαφορετικοί από τη φύση τους.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕίναι στη φύση τους να αρνούνται τη φύση τους.
Αυτοί οι άνθρωποι όταν με το καλό τα καταφέρουν και αλλάξουν τη φύση τους, αλλάζουν και τρόπο σκέψεις και τρόπο ύπαρξης (όχι ακριβώς ζωής).
έτσι υπάρχουν με έναν μη συμβατικό τρόπο που πραγματικά σοκάρει τους μη μυημένους.
Έτσι κάποτε τους εξορίζουν.
Μέχρι να ξεπεταχθούν καινούργιες ράτσες.
Που η φύση θα τους καλεί να υπερβούν (;) τη φύση τους και να ακολουθήσουν στην εξορία τους παλιότερους. από τους οποίους έχουν τόσα να μάθουν.
Ακριβώς αυτό μπορεί να συμβεί και με γλάρους.
Το Ων, κοίτα, όταν βράσει κάτι για 666 λεπτά, έχουν φύγει τα πάντα και έχουν ρευστοποιηθεί. Είναι αμφίβολο πως θα υπάρχει ακόμα κρέας... οπότε δεν δηλητηριάζεσαι. Μην ανησυχείς! Φρόντισα να είναι, όπως κανονίσαμε, μια εφικτή και φαγώσιμη συνταγή.
ΑπάντησηΔιαγραφήΓι' αυτό ρώτησα ποιος θα το δοκιμάσει!
Μοντεχρήστο2, μην μπερδεύεις τη φύση σου με τη φύση γενικότερα και μην μπερδεύεις τη φύση σου με το ένστικτό σου και μην μπερδεύεις το ένστικτό σου με τη σκέψη σου και γενικά...
ΞΕΚΑΘΑΡΙΣΟΥ!
Αυτό που περιγράφεις ισχύει σε ένα σημείο της γραφικής παράστασης, όπου θα ισχύουν ως ίσα ή αντίθετα όσα μπέρδεψες. Η ζωή δεν είναι μια πορεία προς την καταστροφή και το θάνατο, που στο δρόμο μπορεί και να πεθάνεις, εκτός αν είσαι όντως ένας μα***ας κόκορας, με στέρηση στο σεξ, με ψυχολογικά αδιέξοδα και αϋπνίες, που έχει φιλοδοξίες να γίνει σαλιγκάρι, έχει ερωτευτεί ένα γλάρο (τι σύμπτωση, κι εσύ το ανέφερες, ρε τι συμβαίνει εδώ;), κάνει φαντασιώσεις με βιασμούς, πολλοί σε λένε αδερφή και άλλοι τρελό και, πάν' απ' όλα, έχεις δύο καταπληκτικούς φίλους, ένα γουρούνι κι ένα σκουλίκι.
Εκεί εξισώνονται όλα όσα μπέρδεψες και μάλιστα γίνονται ίσα με την εξής παράσταση:
Εντολές+Πρωτόπλαστοι-Μαθητές Χριστού
Εκτός αν τελικά καταφέρει και μπει ένας οποιοσδήποτε 4ος παράγοντας.
Αυτά δεν τα λέμε πεσσιμιστούκο μου, εεεε;;;
Και πρόσεχε τι θα πεις για της σχέση μου και του Μπάμπη με το γουρούνι και το σκουλίκι! Γιατί θα σε λυντσάρουμε χωρίς ψηφοφορία!!
ΑπάντησηΔιαγραφή1)Γιατί φροντίζουν να μας κάνουν να βαρεθούμε αφού ποτέ δεν είναι κοντά μας (τρέχουν στην γκόμενα)
ΑπάντησηΔιαγραφή2)Η μ…ια της Εύας δεν έγινε μετά από συνεννόηση με το υπόλοιπο των γυναικών.(δεν θα πληρώνουμε εμείς πράγματα που έγιναν εν άγνοια μας!) Στο τέλος τέλος ας έκανε κάτι ο Αδάμ να την κρατά απασχολημένη..
3)Τις ποιο πολλές φορές τα συγχωρούμε. Απλά, τους τα χτυπάμε για να μας δίνουν λίγη σημασία (έστω και για να μας πουν: με έπρηξες ΣΤΑΜΑΤΑ!)…
1) Δηλαδή εννοείς ότι και το 99% των αντρών απατάει τις γυναίκες του? Τι γίνεται εδώ?
ΑπάντησηΔιαγραφή2)Πως να ρωτήσει τις άλλες γυναίκες όταν δεν υπάρχουν άλλες γυναίκες, συνεπάγεται πως ήταν απόφαση της απόλυτης πλειοψηφίας.
Κάτι που μόλις μου ήρθε στο μυαλό:
Η Αμερική θα ήθελε να ελέγχει το μεγαλύτερο μέρος του κόσμου. Ποιος είναι ο ευκολότερος τρόπος να το κάνεις αυτό? Ελέγχοντας μεγάλες μάζες. Γιατί? Για να μπορείς να τους στρέψεις εναντίον των εχθρών σου. Πως να τις ελέγξεις? Περνώντας τους τις ιδέες σου σε νεαρή ηλικία. Πως? Με βιντεοπαιχνίδια με τον καλό Αμερικάνο και...(συμπτωματικά) οι κακοί είναι πάντα Ρώσοι, Κινέζοι και Ιρακινοί. Οι νυν και αεί εχθροί της Αμερικής. Άρα στην πραγματικότητα τα call of dutιακά παιχνίδια είναι πολύ έξυπνα (ως ιδέα, όχι περιεχόμενο).
Μία στροφή του Σαίξπηρ που μόλις ανέφερε η κα. Μάνια:
-Ο βασιλιάς είναι στο δείπνο.
-Άαα, ώστε ο βασιλιάς γευματίζει!
-Όχι αυτός είναι το γεύμα.
Βασικά ίσως να τους νοιάζει και το καθισιό (όχι τα σκουλήκια που τρώνε τον βασιλιά), αλλά τους δημιουργούς όλης αυτής της βιντεοπαιχνιδοκουλτούρας, που αποχυνώνει τη νεολαία καθηλώνοντας την για ώρες μπροστά σε μία οθόνη.
ΑπάντησηΔιαγραφήΓια τις εκλογές.. έστω ανάπηρος δείξε τα χέρια σου.κρίνε για να κριθείς.
ΑπάντησηΔιαγραφήΓια τα βιντεοπαιχνίδια.. χέστηκαν τι θα παίζεις. αρκεί ν α μην σκέφτεσαι.. και κυρίως να μάθεις να ζεις στα..ψέματα
Για τις γκόμενες..βαριέμαι τώρα να ασχοληθώ..άσε που μαθαίνουν απ'αυτά που λέμε..σε αντίθεση με μας που κάνουμε συνέχεια τις ίδιες μακακίες
Το Ων, δυστυχώς έχεις δίκιο.
ΑπάντησηΔιαγραφήΠερί παιχνιδιών μπορώ να σας πω πολλά, ως ένα καμένο μυαλό μπροστά σε μια οθόνη. Το "παίζε λιγότερο στο pc" είναι πολύ πρόσφατος στόχος.
Είναι αλήθεια ότι τα περισσότερα(αν όχι όλα) παιχνίδια που νόμιμα έρχονται στα χέρια μας είναι εμπορεύματα των Η.Π.Α. Όχι της Ευρώπης, των Η.Π.Α. Μέσα στα παιχνίδια παρουσιάζεται ένας κόσμος όπως θα ήθελαν να τον βλέπουμε εμείς, προς συμφέρον τους. Άπειροι τίτλοι παιχνιδιών δείχνουν τον καλό Αμερικάνο στρατιώτη που αποκλείστηκε π.χ. στη Σιβηρία(σε μέρος γεμάτο Ρώσους δηλαδή), πάντα με σενάριο που υλοποιεί τους κινδύνους του Ψυχρού Πολέμου. Οι Ρώσοι πάντα έχουν απάνθρωπες τακτικές και τεχνολογία και οι Αμερικανοί την αγάπη για την πατρίδα.
Υποκατηγορίες αυτού του είδους(όπου δηλαδή οι καλοί είναι οι Αμερικάνοι) είναι το στυλ της ταινίας "Independence Day", τα περί 2ου παγκοσμίου πολέμου και τα τύπου και σεναρίου "Counter-Strike".
Υπενθυμίζω ότι τέτοια παιχνίδια είναι ειδών: First-Person Shooter, RPG και στρατηγικής.
Πάνω στο είδος First-Person Shooter έχει χτιστεί μια ολόκληρη κουλτούρα παιχνιδιών, όπου πάντα καταστρέφεται ένας ολόκληρος κόσμος και επιβιώνει ένας που τα βάζει με το δυνάστη που κατέστρεψε τη Γη. Αυτά τα παιχνίδια συνήθως γεμίζουν με αίμα την οθόνη και σχεδιάζονται για το θέαμα και την αποχαύνωση. Η αντίστοιχη πιο γυναικεία αποχαύνωση γίνεται μέσω διαδικτύου-ψάξτε και θα συναντήσετε άπειρα παιχνίδια dress-up. Επίσης παρατηρήστε ότι υπάρχουν περισσότερες γυναίκες με e-mail.
Τα δύο φύλα αποχαυνώνονται μαζί στα Simulation Games (με κύριο εκπρόσωπο το Sims). Εκεί, βέβαια, είναι και ότι πιο απλό και εύκολο να περάσουν την κουλτούρα της Αμερικής και να δημιουργήσουν πρότυπα ανθρώπων.
Και ας μην ξεχνάμε τη συνεργασία βιντεοπαιχνιδιών-κινηματογράφου. Ένας λάτρης των βιντεοπαιχνιδιών θα αγοράσει ένα παιχνίδι και μετά θα δει την αντίστοιχη ταινία. Ένας θαυμαστής των ηθοποιών μια ταινίας θα αγοράσει και το παιχνίδι.
Ας περάσουμε στα παιχνίδια στρατηγικής... όσα δεν έχουν υπερβολική φαντασία είναι ιστορικά-μυθικά και ασχολούνται κυρίως με την ελληνική και των Βίκινγκς μυθολογία, με την ιστορία της αρχαίας Ρώμης, αλλά ενίοτε παρουσιάζεται παιχνίδι με μια πιο σφαιρική άποψη των πραγμάτων. Εκεί βέβαια δεν υπάρχει ποτέ πολλή διαφήμιση, ενώ το παιχνίδι γίνεται υπερβολικά πολύπλοκο για ένα καμένο μυαλό. Στο τσακίρ-κέφι δηλαδή, οι Αμερικάνοι ασχολούνται με την Ασία και τη Μεσαιωνική Ευρώπη, αλλά η Αφρική είναι πάντα απ' εξω.
Τέλος λίγα παιχνίδια έχουν έναν καθαρό αέρα φαντασίας και χιούμορ, αλλά είναι πιο δυσεύρετα από ψύλλο στ' άχυρα.
Απ ότι φαίνεται τίποτα δεν πάει χαμένο για κάποιον σαν κι εσένα shouter.Πολύ μου αρέσει η ανάλυση . Την προτείνω ένθερμα για το Ζιζάννειο. Μαζί με τα σχόλια του μετανοήσαντος πρωην μανιακού παίκτη (το Ων, ντε).
ΑπάντησηΔιαγραφήΝάσια, είσαι φεμινίστρια ;
Robbie je suis encore une fois , εκτός και των προδιαγραμμένων περιπτώσεων. Και των τριων. Οπότε δεν μπορώ να απαντήσω.
Ελένη;;;;
Την Παρασκευή περιμένουμε άρθρα και φωτογραφίες.
Δεν είμαι τίποτα!
ΑπάντησηΔιαγραφήαπλα είπα για πρώτη φορά να υποστρίξω το φύλο μου..με το οποίο έχω ιδιέτερα προβλήματα(πιστευω οτι εχουμε του κοσμου τα κουσούρια..:γκρινιάζουμε με το παραμικρό, είμαστε περίεργες, σπάταλες και πολλά άλλα.)
Υ.Γ.:[δεν τα λέω ολα αυτά επιδή όλες τους με φωνάζουν φρικιό..]
Ζωτικές Παρατηρήσεις, Νάσια:
ΑπάντησηΔιαγραφήιδιΑΙτερα
επΕΙδή
Όσο για τα σχόλιά σου, θέλω να σε συγχαρώ. Ο άντρας που λέει τέτοια πράγματα θεωρείται κάτι ανάμεσα σε φαλλοκράτης και μισογύνης, ενώ, τώρα, κανείς συμβατικός δεν ξέρει τι να πει. Οι υπόλοιποι ακούτε και μαθαίνετε: ίσως με μια δόση υπερβολής, η Νάσια μας παρουσίασε μια γενική άποψη των ελαττωμάτων μια κοινής συμβατικής γυναίκας. Τα οποία, φυσικά δεν είναι περισσότερο άξια λόγου απ' ότι τα αντίστοιχα αντρικά ελαττώματα, αλλά είναι άξιο λόγου το πως αντιμετωπίζεται το κάθε φύλο.
Ο άντρας έχει χρησθεί από την μισή κοινωνία ως ο δυνατός, ο "βράχος" που αντέχει τα πάντα, και από την άλλη μισή ως αυτός που μπορεί να είναι υπεράνω και περήφανος, ενώ μπορεί να μην δέχεται μύγα στο σπαθί του. Βέβαια, με την εξέλιξη της εποχής, παρέμεινε το "αντέχει τα πάντα" και ταυτόχρονα ένα "άντρας-πράμα να κάνει τέτοια πράγματα;"
Η γυναίκα, στη συνείδηση πολλών είναι ακόμα ένα κατώτερο πλάσμα, αλλά αυτή η αντίληψη τελικά έχει καταλήξει έτσι: "ανθρώπινα τα λάθη".(robbie, σ' ευχαριστώ που το είπες πρώτος)
Έτσι ένας άντρας μαθαίνει από τα λάθη του από γυναίκα σε γυναίκα, ενώ η γυναίκα προαιρετικά, και συνήθως όχι από άντρα σε άντρα.
Και μόνο η διατύπωση της ισότητας και ισοτιμίας των φύλων θα ήταν ένα υπερπήδημα σ' αυτές τις διαπροσωπικές σχέσεις.
Σκεφτόμουν σήμερα , μετά από τη συνάντηση της εφημερίδας που ήταν ξεχωριστή με όλη της τη φασαρία...σκεφτόμουν λοιπόν οτι εκεί πολύ ωραία συνεργάζονται τα ...φύλα και πως θα ήταν ιδιαίτέρως άχαρο αν έλειπε από εκεί το ένα από τα δύο. Οσο άχαρη ήταν η καθημερινότητα στο σχολείο θηλέων που πρόλαβα εγώ.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑν λοιπόν αφήσουμε για λίγο τον ανταγωνισμό στην άκρη και κοιτάξουμε το απέναντι αρσενικό ή θηλυκό με καθαρό μάτι θα δούμε... Ο καθένας ασφαλώς δικά του πράγματα αλλά συγχρόνως ένα πολύ διαφορετικό πλάσμα από εμάς. Δεν μπορώ να την εξηγήσω αυτή τη διαφορά (Δε μιλάω για τις προφανείς βιολογικές διαφορές). Ώσπου να την καταλάβει κανείς, έχει περάσει σχεδόν η μισή του ζωή. Τότε -σε κάποιες περιπτώσεις, όχι πάντα- βλέπει λίγο καθαρότερα. Και τότε μια γυναίκα ίσως μπορεί να αντιληφθεί ότι:
-Το μεγαλύτερο ενδιαφέρον και η σπουδαιότερη πρόκληση γ ι α ζ ω ή , της δόθηκε από τους άνδρες.
-Ανάμεσα σε όλες τις διαφορές τους , έχουν μάλλον και μια ομοιότητα...αρνούνται οι περισσότερες και οι περισσότεροι, με αμοιβαίο και συχνά μοιραίο τρόπο τα συναισθήματα του ενός για τον άλλο. Όποια κι αν είναι. Ποιός μπορεί να μείνει για να δεχθεί χωρισμούς και ήττες , ποιός μπορεί να αντέξει την αγάπη του άλλου; Εκεί μαζεύεται όλο το μυστήριο πια...
Μάλιστα...
ΑπάντησηΔιαγραφήΜε το συμπάθειο κιόλας, αλλά 3 μέρες έλειψα και ΑΦΙΝΙΑΣΑΤΕ!!! Δεν είναι να σας αφήνει εσάς κάποιος μόνους!!!!
1ον και βασικόν: ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ Η ΣΥΜΒΑΤΙΚΗ ΓΥΝΑΙΚΑ!!! ΟΥΤΕ Ο ΣΥΜΒΑΤΙΚΟς ΑΝΤΡΑΣ!!! (αυτό παίζει να σας θυμίζει και μία διαφήμιση). Αυτό είναι ουσιαστικά ένα από τα μεγαλύτερα λάθη που κάνουν και τα 2 φύλα - η βλακεία είναι πανανθρώπινη!!! - Αντιμετωπίζουμε τον άλλον με βάση όλες τις μπούρδες που λέει μεταξύ του το ένα φύλο για το άλλο και αποτυγχάνουμε παταγωδώς να ανακαλύψουμε τη μοναδική ταυτότητα του άλλου. Πάντα πιστεύουμε πως ο άντρας ή η γυναίκα που έχουμε απέναντι μας αντιδρά με ένα συγκεκριμένο σκεπτικό και σχεδόν από την αρχή μπαίνουμε σ' ένα παιχνίδι ανταγωνισμού. Οπότε, ναι! Μπορείτε να κλάψετε άνετα, διότι πολύ απλά δεν πρόκειται ν' αποκτήσουμε καλύτερη επαφή με το άλλο φύλο. Ειδικά άμα συμπεριλάβουμε και το κόμπλεξ κατωτερότητας που έχει χτυπήσει τους άντρες από την χειραφέτηση της γυναίκας κι έπειτα - μην κρύβεστε πίσω από τα δάκτυλό σας! - και την μανία των γυναικών να πάρουν το αίμα τους πίσω για τους τόσους αιώνες καταπίεσης - πράγμα το οποίο είναι πλέον καταγεγραμμένο στα γονίδιά μας, σας διαβεβαιώ.
Πάντως είναι κρίμα... Γιατί άμα αποδεχόταν το ένα φύλο το άλλο και υπήρχε αλληλοσεβασμός θα πηγαίναμε πολύ μπροστά... Κοινώς, βάζουμε τα χεράκια μας και βγάζουμε τα ματάκια μας!!!! Congrats!!!!!
2ον: Αξιαγάπητοι Hocus - Pocus του blog, θα το εκτιμούσα ιδιαίτερα αν μπορούσατε να μου δώσατε την συνταγή ενός φίλτρου εξαφάνισης - εξόντωσης 2 φαλοκρατικών σκουλικογουρουνίων που το παίζουν άνθρωποι (ζητώ ταπεινά συγγνώμη από τα προαναφερθέντα πλάσματα της φύσης για τη δυσφήμιση που έχουν υποστεί) και που τον ελεύθερο χρόνο τους ενασχολούνται με την μύτη μου!!
3ον: Όσο για τα παιχνίδια, θα συμφωνήσω με όσα λέτε. Είναι το τέλειο μέσο τροποποίησης της σκέψης!! Και δεν τελείωνει εκεί. Ταινίες, προϊόντα, διαφημίσης, ακόμα και κουκλάκια που προωθούν οι Αμερικάνοι είναι μία προσπάθεια τους να μας εισάγουν στην ιδεολογία τους. Ωστόσο τα ίδια κάνει κάθε χώρα αν το καλοσκεφτούμε, στο βαθμό που μπορεί και με τα μέσα που κατέχει η καθεμία. Από τη στιγμή που οι βίαιοι τρόποι επιβολής απαγορεύτηκαν - στον "αναπτυγμένο" κόσμο, στην Αφρική και την Ασία ακόμα οι άνθρωποι τρώνε ξύλο και δολοφονούνται - έπρεπε να σκεφτούν κάτι πιο "πολιτισμένο"!! Απλά με τους Αμερικάνους είναι πιο εμφανές και πιο επικύνδινο λόγω της μεγάλης δύναμής τους.
PS1: Έχει κάποιος να μου προτείνει κανένα αποτελεσματικό τρόπο για να σταματήσουν τα αδέλφια μου να παίζουν αυτές τις αηδίες?? Για τα παιχνίδια μιλάω...
PS2: Για να το ξεκαθαρίσουμε: Ο φεμινισμός ως κίνημα επιδιώκει την απόλυτη ισότητα και αλληλοσεβασμό, όχι την υπεροχή της γυναίκας!! Οk???
Για το 2ο υστερόγραφό σου, Ελένη... Απόδειξέ το!
ΑπάντησηΔιαγραφήΜπορεί ο φεμινισμός να ξεκίνησε όντως σαν επιδίωξη της ισότητας και όχι της υπεροχής της γυναίκας. Όμως κάθε ιδεολογία, κάθε επανάσταση, αλλάζει χαρακτήρα και παραμορφώνεται όταν ο καθένας σκέφτεται μόνο πώς θα αντιμετωπίσει τους εχθρούς του και χάνει τις "βάσεις" του και τις απαρχές του αγώνα του. Δεν μου είπαν ποτέ τι ακριβώς πρεσβέυει ο φεμινισμός. Και αυτό με κάνει να πιστέψω ότι οι γυναίκες ξέχασαν τι ακριβώς απαίτησαν.
Θα το διατυπώσω και πες μου πόσο λάθος κάνω: η Επανάσταση που χάνει τα "γιατί", δημιουργεί δογματισμούς.
Τώρα ρώτα τις φίλες σου και πες μου ποιες έστω πλησίασαν τη σωστή απάντηση του τι είναι φεμινισμός, αφού θα έχεις κοιτάξει μια εγκυκλοπαίδεια.
Θα σου πω και κάτι ακόμα... αν έχεις δίκιο, γιατί ποτέ κανείς δεν έδωσε αξία π.χ. στο ΠΑΤΡΙΚΟ ένστικτο;
Η κατωτερώτητα για την οποία εύστοχα μας κατηγόρησες δεν είναι καθαρά δικό μας προϊόν. Θα στο εξηγήσω με τον τρόπο που θα σε εκνευρίσει, αλλά θα το καταλάβεις καλύτερα:
Το αμάρτημα της Έπαρσης δημιουργεί το αμάρτημα του Φθόνου και αντιστρόφως. Εννοείται ότι πολλοί "το έχουν μέσα τους", αλλά περισσότεροι όχι. Και, τέλος πάντων, όπως λέω πάντα, ΚΑΤΑΠΟΛΕΜΗΣΤΕ ΤΑ ΚΑΚΑ ΤΟΥ ΕΑΥΤΟΥ ΣΑΣ. ΖΕΙΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ!
Μετά από αυτά, λοιπόν... καταλαβαίνεις ότι θα συμφωνήσω με τη mania. Οι διαφορές μας είναι περισσότερο βιολογικές και ανατροφικές. Το φύλο σου συχνά είναι για τους γονείς καθοριστικό για την ανατροφή σου. Η διαφοροποίηση αρχίζει από τα σπίτια μας. Αλλά αυτά τα σπίτια δεν έχουν πάρει ζεστά τον 21ο αιώνα. Εμείς πρέπει να αποδεχτούμε τη νέα εποχή όπου η σχέση μεταξύ των φύλων θα περάσει δια πυρός και σιδήρου, όταν πολλοί θα επιμένουν στο φαλλοκρατισμό και το ρατσισμό, αλλά ένας αύξοντας αριθμός θα γίνει "ανθρώπινος"- δηλαδή θα συμπεριφέρεται σε ανθρώπους και όχι σε άντρες ή γυναίκες.
Πάντως, με αυτό που βιώνω εγώ, θα αρχίσω να ζητάω τη χειραφέτηση των αντρών... αλλά μην σας αδικώ, πρώτα των ανηλίκων... αλλά ούτε αυτούς να τους αδικώ, πρώτα των μουσικών! ΤΑ 'ΧΩ ΠΑΙΞΕΙ!
Άσχετο: αν εγώ είμαι το ένα σκουληκογούρουνο, πιστεύω ότι χάνεις το χιούμορ σου. Και στο κάτω κάτω, ΔΕΝ φτιάξαμε κανένα φαλλοκρατικό κείμενο και έτσι ΔΕΝ σου μπήκαμε στη μύτη, πόσο μάλλον να ασχοληθούμε μαζί της.
Θα ήθελα να σου επισημάνω επίσης: μπορεί να μην γεννιέσαι συμβατικός, αλλά με την κατάλληλη πλύση εγκεφάλου κατά την ανατροφή σου, γίνεσαι. Είναι μια πολύ κακή μορφή κοινωνικοποίησης και ούτε εμένα μ' αρέσει. Καθένας είναι μοναδικός, δε λέω... αλλά να νιώθεις τυχερή που εσύ και ένα μεγάλο μέρος του περιγύρου μας το δείχνει αυτό.
Θα σου έλεγα τώρα τίποτα για τη μύτη σου, δεν είναι ιδιαίτερα ευχάριστο να σε αποκαλούν σκουλικογουρούνιο, η αλήθεια είναι πως δεν μπόρεσα να συγκρατηθώ και να μην γελάσω διαβάζοντάς το, υπάρχει τρόπος αλλά δεν θα σου τον αποκαλύψουν οι Hocus Pocus του blog.
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ λέξη σκουλικογουρούνιο βέβαια θα μπορούσε να είναι κοπλιμέντο (δεν ξέρω πόσο σωστά το έγραψα), για κάποιους ανθρώπους. Θα το χρησιμοποιούσα για να χαρακτηρίσω όσους ρυπαίνουν μέχρι αηδίας τον τόπο διαμονής τους και ανενόχλητοι σέρνονται μέσα στην απαίσια βρομερή μπίχλα σαν σκουλίκια και κοιμούνται υσπνέοντας τις αναθυμιάσεις των παπουτσιών, καλτσών και δεν θέλω να ξέρω τι άλλο είναι καταχονιασμένο κάτω από το κρεβάτι τους.
Ας ασχοληθούμε όμως λίγο με τη μύτη της Ελένης, να φανταστείς ότι έχουμε διαλέξει και ρουθούνια, εγώ έχω το αριστερό νομίζω. Το κείμενό σου το βρήκα σε κάποια σημεία πολύ απόλυτο, εννοώ πως εγώ δεν νιώθω κανένα κόμπλεξ απέναντι στην ελευθερία των γυναικών να ψηφίζουν, να κυκλοφορούν με φούστα πάνω από το γόνατο (κυρίως αυτό) κ.ο.κ. Επίσης δεν έχω και λόγο να νιώθω κόμπλεξ κατωτερότητας και θέλω να καταλάβεις πως δεν θα έπρεπε οι άνθρωποι να νιώθουν τέτοια κόμπλεξ γιατί περιορίζονται οι δυνατότητές τους, φαντάσου να είχε ο Δαυίδ κόμπλεξ(πρέπει να έχω κάνει κάποιο λάθος στο όνομα αλλά δεν θυμάμαι πως γράφεται). Αν θες βέβαια μπορούμε να κανονήσουμε να αποκτήσεις εσύ ένα τέτοιο κόμπλεξ, πάμε μία μέρα να κάνουμε μαζί ένα τεστ IQ. Αυτό συμάδευε το αριστερό σου ρουθούνι.
Όσο για τα αδέρφια σου που παίζουν τέτοια παιχνίδια, το καλύτερο είναι να μην κάνεις τίποτα, είναι ηλικία σε λίγο καιρό θα τα βαρεθούν. Και εγώ το ίδιο πρόβλημα έχω μόνο που δήνει και χαστούκια.
Για τα ΔΕΝ-ΔΕΝ του opion ΔΕΝ έχω και εγώ καμία όρεξη να γράψω ένα φαλοκρατικό κείμενο (ούτε θέλω) μόνο για να σου μπω στη μύτη.
Κοίτα, Μπάμπη, η πάσα αλήθεια είναι ότι τα ' χουμε κάνει σκατά!! Βρίζουμε το ένα φύλο το άλλο, αρχικά ξεκινώντας για πλάκα και στη συνέχεια τα πράγματα σοβαρεύουν. Θεωρώ πως το κλειδί βρίσκεται σε αυτό που είπε πολύ εύστοχα η mania. Στην άρνηση των συναισθημάτων μας, στον φόβο μας να αφεθούμε. Κάτι το οποίο το χαρακτηρίζει και τις σχέσεις με το ίδιο το φύλο μας, αλλά πιο έντονα μας βγαίνει με το αντίθετο. Και εδώ μπαίνει το θέμα της ανατροφής που ανέφερες εσύ. Οι αγαπητοί μας γονείς αλλιώς θα αντιμετωπίσουν το κοριτσάκι και αλλιώς το αγοράκι. Με διαφορετικά παιχνίδια θα παίξουν, άλλες δραστηριότητες θα έχουν, διαφορετικές ώρες θα μπορούν να επιστρέφουν το βράδυ σπίτι όταν μεγαλώσουν. Το αγοράκι από ένα σημείο και μετά θα πρέπει να γίνει ΑΓΟΡΙ, το κοριτσάκι όμως γιατί να μην παραμείνει καριτσάκι?? Απ' ό,τι βλέπεις η καταπίεση συνεχίζεται και η πιο συχνή δικαιολογία των γονιών είναι πως ο κόσμος είναι πιο επικύνδινος για τα κορίτσια απ' ό,τι για τα αγόρια. Και ως ενός σημείου έχουν δίκιο, διότι υπάρχουν κάποια "αγοράκια" που νομίζουν ότι έχουν το δικαίωμα να σου σφυρίζουν όταν περνάς, να σε χουφτώνουν, ακόμα και να βιάζουν. Και αργότερα, για να περάσουμε στην αδικία του κόσμου, δεν θα σε προσλάβουν άμα είσαι έγκυος, στις ιδιωτικές επιχειρήσεις θα κάνουν ό,τι μπορούν για να σε αναγκάσουν να μειώσεις την άδεια μητρότητας, θα σε κοροϊδεύουν ένα μάτσο ηλίθιοι μαντράχαλοι άμα μπεις διευθύντριά τους σε μία εταιρεία, θα σε βρίζουν στο δρόμο άμα οδηγείς αυτοκίνητο μόνο και μόνο επειδή είσαι γυναίκα (έχω να σου πω παράδειγμα για την συγκεκριμένη περίπτωση να μείνεις άλαλος), κλπ. Και ποιοι τα κάνουν όλα αυτά?? Άντρες!!Μπορείς να το αρνηθείς αυτό?? Ίσως να μου πεις έτσι τους μεγάλωσαν, αλλά από ένα σημείο και μετά ο καθένας έχει αρκετό μυαλό για να καταλάβει τι ΕΠΙΤΡΕΠΕΤΑΙ και τι ΑΠΑΓΟΡΕΥΕΤΑΙ να κάνει. Ακόμα και η θεωρία του Φρόυντ για τα παιδικά τραύματα και τον δεσμεύων ρόλο της παιδικής ηλικίας στη ζωή μας έχει τα όριά του. Σε καμία περίπτωση δε λέω ότι όλοι οι άντρες είναι ίδιοι επειδή, ας είμαστε ειλικρινής, ένα μεγάλο ποσοστό είναι - ας μου επιτραπεί η έκφραση - ΜΑΛΑΚΕΣ ΚΑΙ ΑΝΩΜΑΛΟΙ!! Ευτυχώς υπάρχουν και φωτεινές εξαιρέσεις, για να μην πω απαστράπτουσες δεδομένης της υπόλοιπης βρώμας! Το θέμα μου είναι πως από τη στιγμή που η πλειοψηφία του αντρικού πληθυσμού επί της ουσίας δεν σέβεται το γυναικείο φύλο και το θεωρεί ακόμα απλά αντικείμενο του sex, ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΙΣΟΤΗΤΑ!! Στα χαρτιά όλα είναι μια χαρά, όμως δεν ζούμε στα χαρτιά! Ζούμε σ' ένα σκατόκοσμο, και όποιος παρατηρήσει εδώ ότι γίνομαι ρεαλίστρια έχει δίκιο, όπου το πόσο δύσκολο είναι να είσαι γυναίκα ένας άντρας ούτε που μπορεί να το φανταστεί. Και για να επιστρέψω στους γονείς, τί κάνουν για όλα αυτά?? Για να εξασφαλίσσουν ένα καλύτερο μέλλον στα παιδιά τους?? Περιορίζουν τα κορίτσια τους και σπρώχνουν τα αγόρια τους να γίνουν άντρες, λες και άμα το καμάρι τους δεν κάνει sex στα 16 αλλά στα 17-18 κάτι τρέχει!! Και εμείς όμως, ως μελλοντικοί γονείς, τί κάνουμε για την κατάσταση αυτή?? Και κυρίως, πώς θα συμπεριφερόμαστε στα παιδιά μας?? Συνεχίζω να πιστεύω πως ο συμβατικός άνθρωπος δεν υπάρχει, ο καθένας σκέφτεται διαφορετικά, νιώθει διαφορετικά και σε κοιτάζει με διαφορετικά μάτια. Υπάρχει όμως ο άνθρωπος που σταδιακά συνηθίζει και εντέλη επαναπαύεται. Αυτό ακριβώς φοβάμαι ότι θα πάθουν κάποια στιγμή οι περισσότεροι από μας ως ενήλικες. Θα αποδεκτούμε την υπάρχουσα κατάσταση και απλά θα θέσουμε κανόνες και περιορισμούς στα παιδιά μας και στους εαυτούς μας για να ζήσουν μια ζωή "ασφαλή". Ούτε λόγος να προσπαθήσουμε να αλλάξουμε κάτι. Και σε ρωτάω, εσύ που είσαι αγόρι, δεν αισθάνεσαι περιορισμένος όταν οι γονείς σου σου ζητάνε να είσαι μια συγκεκριμένη ώρα σπίτι ή να μην κάνεις κάποια πράγματα για να "μην πάθεις τίποτα"? Δεν έχεις την αίσθηση ότι όλοι αυτοί εκεί έξω σου στερούν την ίδια σου τη ζωή?? 'Αμα λοιπόν έχω δίκιο, προσπάθησε να φανταστείς πως αισθάνεται ένα κορίτσι που οι περιορισμοί που θέτωνται και τα όρια που δεν πρέπει να ξεπεράσει είναι πολύ πιο αυστηρά.
ΑπάντησηΔιαγραφή(συνέχεια)
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ αλήθεια είναι ότι ντρέπομαι. Για όλα όσα έκαναν ή δεν έκαναν οι προηγούμενοι και δημιούργησαν αυτή την κατάσταση. Ντρέπομαι να κοιτάξω τα μικρά παιδιά στα μάτια, να φανταστώ το μέλλον τους σε έναν τέτοιο κόσμο. Πλέον είμαστε κι εμείς υπεύθυνοι, διότι και καταλαβαίνουμε και έχουμε κρίση. Δεν μπορώ να πω πια έτσι με μεγαλώνουν, γιατί από δω και πέρα συναισθηματικά μεγαλώνω εγώ τον εαυτό μου. Ας προσέχουμε λοιπόν τις πράξεις μας και τις πράξεις των άλλων!!!
Όλα τα παραπάνω αναφέρονται μόνο στις χώρες του "αναπτυγμένου" κόσμου. Στις ανπτυσσόμενες η κατάσταση είναι πολύ χειρότερη και για να αν αφερθεί κάποιος σε αυτές πρέπει να λάβει κι άλλα υπόψη.
Χαράλαμπε, συμπεριλαμβάνεσαι στις φωτεινές εξαιρέσεις. Ευχαρίστησε τη μάνα σου γι' αυτό!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΛοιπόν, επειδή βλέπω πολλά θαυμαστικά, πώς πρέπει να στο κάνω λιανά; Κι εγώ ζω σε περιορισμούς που δεν μπορείς να φανταστείς! Δεν μπορώ να ξέρω τι ώρα θέλουν οι γονείς σου να κοιμάσαι ή να είσαι σπίτι, αλλά κι εσύ δεν έχεις ιδέα τι συμβαίνει σ' εμένα: όπως πολύ σωστά παρατήρησες πριν καιρό "με πολλά κοριτσάκια με βλέπεις να συναναστρέφομαι" (είδες που κι εσύ χρησιμοποιείς αυτόν τον όρο;), αλλά έχεις ιδέα τι σημαίνει αυτό, όταν επιδιώκεις να δημιουργήσεις υγιείς φιλίες; Έχεις ιδέα πόσο τρώω στη μάπα κάθε μέρα όλες αυτές τις απόψεις σου για την πλειοψηφία των αντρών; Έχεις ιδέα πόσο προσπαθώ να αποδείξω ότι είμαι εξαίρεση, αλλά πάντα βρίσκω μπροστά μου το ίδιο στερεότυπο;
ΑπάντησηΔιαγραφή...Στερεότυπα! Το ίδιο και άλλα πολλά προβλήματα έχω ως μουσικός. Έχεις να αντιμετωπίσεις όλους τους διαφορετικούς οργανωπαίχτες που βρίζουν ο ένας τον άλλο- και εσένα. Έχεις να αντιμετωπίσεις τον κόσμο που σε θεωρεί άχρηστο, ανίκανο και μηδενικό. Έχεις να αντιμετωπίσεις το μουσικό εκπαιδευτικό σύστημα, δηλαδή 2 υπουργεία ταυτόχρονα. Έχεις να αντιμετωπίσεις την έλλειψη ιδεολογίας που διακρίνει τη μουσική (κι ας μην το βλέπει ο υπόλοιπος κόσμος) Έχεις να αντιμετωπίσεις τον Τωράκη, που θεωρεί ότι κάνουμε κάτι χωρίς λαμπρό μέλλον.
...Στερεότυπα! Αυτά όμως τα ξέρεις, περί ανηλίκων και "πήξημο" του μυαλού δηλαδή. Αν είσαι στα 5 σου λένε "δες τα σκούρα όταν πας στο δημοτικό και μετά τα λέμε". Αν είσαι στο δημοτικό, σου λένε "πήγαινε στο γυμνάσιο να μάθεις τι σημαίνει "συνεπάγεται" και μετά τα λέμε". Αν είσαι στο γυμνάσιο, σου λένε "έχεις ψωμιά ακόμα" εννοώντας το λύκειο και εκεί πια μπαίνουν οι αριθμοί: "γίνε 18 πρώτα να πήξει λίγο το μυαλό σου", άμα γίνεις 18 σου λένε να περάσεις τα 20 για να πήξεις και αυτό συνεχίζεται επ' άπειρον μέχρι να γίνεις 70, ώστε να αναρωτηθεί κανείς: τελικά το μυαλό έπηξε; Ή μπούρδες μας λέγανε;
Και ξαναγυρνάω στο θέμα: μπορεί να υπάρχουν άντρες που θεωρούν τις γυναίκες αντικείμενο του σεξ, αλλά υπάρχουν και γυναίκες (και πρωτοστατεί η Εύα, σύμφωνα με τον Αρκά, αλλά αυτή με το δίκιο της) που λένε ότι οι άντρες είναι χρήσιμοι μόνο από τη μέση και κάτω. Κι αν ήταν λεσβίες, θα τους θεωρούσαν εντελώς άχρηστους. Καταλαβαίνεις λοιπόν ότι το θηλυκό της λέξης "ρατσιστής" έχει την ίδια αξία με το αρσενικό; Δεν τα λέω αυτά στους φίλους μου μόνο και μόνο γιατί δεν θα φέρει αποτέλεσμα: πρέπει να τους το φέρεις πολύ υπόγεια και ήρεμα για να μην αρχίσει το ξύλο! Αλλά γίνεται, το έχω δοκιμάσει.
Μην παρουσιάζεις το γυναικείο φύλο ως όλες να έχουν παρόμοιες απόψεις με εσένα. Είναι πολλές που έχουν αποδεχτεί και ασπαστεί τη μαλακία και την ανωμαλία που κυκλοφορεί. Όπως έχω πει πριν, ο αποδεκτός αμφοτέρων φαλλοκρατισμός είναι πρώτα πρόσταγμα της μόδας, δυστυχώς!
Ελένη ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια και να ξέρεις πως είσαι και εσύ μία απαστράπτουσα εξαίρεση από τον κανόνα της τελευταίας παραγράφου του Μπάμπη, Μπάμπη επειδή ξέρω για ποια μιλάς θα τη χαρακτήριζα οπισθοδρομική και προκατειλημμένη, η μαλακία και η ανωμαλία είναι κάπως βαριές λέξεις, αλλά για να μην το γυρίσουμε σε κουτσομπολιό απλώς απέφευγέ αυτού του είδους τα όντα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΜέχρι σήμερα το πρωί θεωρούσα το τραγούδι του Louis Armstrong "What a wonderful world" ουτοπικό και κάπως έξω από την πραγματικότητα. Αλλά σήμερα το πρωί άκουσα μία έκδοση του τραγουδιού στην οποία λέει λίγα λόγια για το περιεχόμενο πριν το τραγούδι και είπα να σας τα γράψω αν και είναι άλλο να τα ακούτε από τον ίδιο...
"Some of you young folks' ve been saying to me: Hey pups( δεν κατάλαβα τι σημαίνει, διαφωτίστε με) what you mean what a wonderful world? How about alla these wars all over the place, you call them wonderful? And how about hunger ans pollution? These aren't wonderfull either. But how about listening to pups for a minuit? Seems it ain't the world that is so bad, but what we are doing to it and all I'm saying is see what a wonderful world it would be if only we had given a chance... Love baby, love... Yeah (αυτοκρατορικό επιφώνημα).
Λοιπόν αγαπάτε αλλήλους όπως κάποτε είπε κάποιος κύριος με γενειάδα κάπου στην ανατολή.
Μπάμπη, δεν είπα ότι οι άντρες και κυρίως τα αγόρια στην εφηβεία δεν έχουν προβλήματα. Απλά επέλεξα να ασχοληθώ με τα προβλήματα του φύλου μου, μ' αυτά που νιώθω στο πετσί μου!! Εσύ ξέφυγες. Το θέμα μου δεν ήταν ο άδικος κόσμος, αλλά η αδικία των αντρών προς τις γυναίκες. Το αν εσύ νιώθεις ότι πρέπει συνεχώς ν' αποδεικνύεσαι δεν έχει να κάνει μόνο με το γυναικείο φύλο. Ούτε τα προβλήματά σου ως μουσικός.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑυτό που συνεχίζεις να μην καταλαβαίνεις είναι ότι από ένα σημείο η κατάσταση ξεφεύγει και μιλάμε ακόμα και για ποινικά αδικήματα. Είναι άντρες αυτοί που δέρνουν τις γυναίκες τους, είναι άντρες αυτοί που βιάζουν, είναι άντρες αυτοί που εκμνεταλλεύονται ανύπαντρες μητέρες. Μπορώ να σου βρω στατιστηκές από δίκες, από μηνύσεις, απ' ό,τι θες. Από τη στιγμή που μια γυναίκα γεννιέται, η θέση της στην κοινωνία είναι μειωνεκτική, και πραγματικά συχαίνομαι που το λέω αυτό. Όλη σου τη ζωή προσπαθείς ν' αποδείξεις πως αξίζεις, πως η γνώμη σου μετράει, όχι επειδή έτυχε να πέσεις σ' έναν ηλίθιο εργοδότη ας πούμε, αλλά λόγω του φύλου σου!! Δεν έχεις ιδέα πως είναι αυτό...
PS1: Οι φωτεινές εξαιρέσεις συνεχίζουν να ισχύουν και εδώ.
PS2: Ων, σ' ευχαριστώ! Τη μάνα σου την ευχαρίστησες??
Σονάτα - Αμανές
ΑπάντησηΔιαγραφήΝικόλας Άσιμος
Θλιβερής μνημοκληρονομιάς των ερώτων μας ο μαμωνάς
Αναπαραγωγή της ψευτιάς, ξεχασμένη η αλήθεια για μας.
Το ξέρω σας αρέσει η βιδωμένη σχέση
Ο εαυτός σου φρίκη στον άλλον να ανήκει.
1. Φαλλοκράτης δεν ήμουνα γω
Κι ας μου μίλαγες πάντα γι αυτό.
Φεμινίστρια ήσουνα σύ
Επαναστατημένη γυνή.
Ενοχές μου φορτώνεις συχνά
Για των αρσενικών τα σκατά
Δεν ανέχτηκες μία φορά
Να σου θίξουνε τα θηλυκά.
Θα φύγω και με χάνεις
Να ιδούμε τι θα κάνεις
Θα φύγεις θα με χέσεις
Αυτά γεννούν οι σχέσεις.
Όχι δε θα μαλώσω πια
Το προτιμώ χωρίς δεσμό.
2. Θλιβερό και γομάρι με λες
Και τα πάντα δικά σου τα θες
Κι όλο ξύνεις και ξύνω πληγές
Κι όσο φταίω κι εσύ τόσο φταις.
Ανασφάλεια νιώθεις εσύ
Παρομοίως κυρά μου κι εγώ
Κι αν εσένα σε βλέπουν μουνί
Και εμένα με βλέπουν φρικιό.
Πανάθεμά σε φύση
Γεννήσαμε κορίτσι
Κι εσύ σαν τη μαμά σου
Το θες ομοίωμά σου.
Γιατί σώνει και καλά τη φαλλοκρατία
Να την αντιστρέψουμε σε αιδοιοκρατία.
Δεν χρειάζεται τόσο πια το μένος
Καταργείστε τα τους ρόλους και το γένος.
3. Όταν μ έσερναν για το στρατό
Μου πες πρόβλημα είν ανδρικό
Κι επιτέλους κατάλαβα γω
Το μοντέρνο σας φεμινισμό.
Μου ζητάς σιγουριά στ αγαθά
Σύ και γω κι αισθημάτων σκλαβιά
Και Κατίνα σε είπων μαθές
Κι απ το σπίτι με πέταξες δες.
Και σύ με είχες είπει
Βρωμιάρη και αλήτη
Σαν πιάνεις τη μουρμούρα
Βουτάω την κουμπούρα.
Όχι δε θα μαλώσω πια
Το προτιμώ χωρίς δεσμό.
4. Κι αν μ έχουν κόψει φέτες
Δεν φταίνε αι γυναίκες
Πολλά τους δίνω δίκια
Κι ας κάνουν καριολίκια
Οι άντρες τις πηδάνε
Και δούλες τις κρατάνε.
Μα όχι να πληρώνω
Την πούτσα μου και μόνο.
Γιατί σώνει και καλά την πουτσοκρατία
Να την αντιστρέψουμε σε μουνοκρατορία
Δεν χρειάζεται τόσο πια το μένος
Καταργείστε τα τους ρόλους και το γένος
Κι αν ο έρωτας ελεύθερα κυλάει
Δεν χρειάζεται κανείς να κυβερνάει.
Παρ όλα αυτά αρέσει η βιδωμένη σχέση.
ξέρω τη γλώσσα που χρησιμοποιεί.
αν σας σοκάρει μην το ξαναδιαβάσετε.
έτσι και αλλιώς από όσο είδα έχετε γράψει πολύ χειρότερα...
Το δωμάτιο γυρίζει μπροστά στα μάτια μου που ζαλισμένα κοιτάνε τις γωνίες του πασαλειμμένες με νεραιδόσκονη. Καθώς οι πόρτες του ανοιγοκλείνουν με φόρα τα κάδρα γκρεμίζονται από τους τοίχους, ένα τέρας έρχεται και μου δίνει ένα ποτήρι. Άδειο.
ΑπάντησηΔιαγραφήΆδειο και χωρίς πάτο το πηγάδι μιας θύμησης που, όπως συνηθίζεται, τυλίγει συχνά τις σκέψεις μου και κάνει το μυαλό μου κουβάρι. Τότε μια γάτα τυλίγετε μαζί του και μπερδεύομαι ακόμα περισσότερο. Αφού η γάτα είναι το κουβάρι, πως γίνεται;
Γυρνούσε πάντα με μια φωτογραφία στην κωλότσεπη. Κούρνιαζε σε γωνίες και κρυφά-κρυφά, έκοβε κομμάτια της και τα κατάπινε. Όταν έβρεχε μια μέρα τον θυμήθηκα. Πήρα ένα πρόχειρο σκίτσο (φωτογραφία μιας ψυχής;) και του δάγκωσα τις άκρες. Μετά έκοψα τη δεξιά πλευρά του και την τσαλάκωσα. Αυτό που με ένοιαζε ήταν τι υπήρχε μέσα στον τοίχο. Φυλακισμένο στον τοίχο!!!
Άνοιξε ένα παράθυρο πάνω από το κεφάλι μου και μια πέτρα προσγειώθηκε μπροστά μου, μετά μια πίσω μου, μετά… δε θυμάμαι τίποτα… Για αυτό που είμαι σίγουρος είναι ποιος έριξε την πέτρα.
Πατούσα ξυπόλυτος στα νερά του δρόμου και σκεφτόμουν. Τότε είδα μερικούς ανθρώπους με παράξενες παλάμες να με κοιτάνε και να στρέφουν τις παλάμες τους προς τα εμένα. Κοιτούσα μόνο τα χέρια τους αλλά σοκαρίστηκα όταν είδα τα κεφάλια τους. Ήταν όλοι ίδιοι. Μόνο τα σχήματα των δακτύλων τους ξεχώριζαν λιγάκι.
Κινούμε ακόμα ανάμεσα σε δύο γραμμές του αγαπημένου μου στυλό. Το ποτήρι είναι άδειο... Άδειο... Άδειο... Άδειο… Πάλι άδειο… Ούτε σταγόνα… Και αν διψάσει;
Καβάλα σε τέτοιες σκέψεις το δωμάτιο παίρνει αεροδυναμικές ιδιότητες και πετάει. Να έχουν εκείνα τα αστέρια ακόμα σχεδόν ορθογώνιο σχήμα; Ποιος ξέρει;
Και άνθρωποι γίνονται πληγές. Αιμορραγούν. Μετά κλείνουν. Μετά μας τρώνε και τις ξύνουμε μέχρι να ξανανοίξουν. Μέχρι να λιώσουν τα νύχια μας.
Τα δάκρυα από ένα χάρτινο καραβάκι της Γ’ γυμνασίου λούζουν την παλινωδία του τότε κόσμου μου και μου θυμίζουν μέρες ημιερωτευμένες και ημιαυταπαρνούμενες. Το κουβάρι μεγαλώνει και τώρα το διεκδικούν πολλές γάτες. Ποιος νοιάζεται; Ποιος θα διψάσει για ένα άδειο ποτήρι χωρίς πάτο και τοιχώματα;
και μια κοινοτυπία (ακόμα)!
Θα με δείρει η ελένη αν με ξαναδεί με το τραγουδάκι του άσιμου.
ΑπάντησηΔιαγραφήαπλά αν το πάρεις και αλλάξεις το ύφος που το αντιμετωπίζεις, αλλάζει η βαρύτητα του τραγουδιού. μην εξάπτεσαι ακόμα.
πάντως είσαι μια επαναστατημένη γυνή και το χειρότερο είναι πως αδυνατώ να καταλάβω τις σου φταίει (εμένα αυτό θα με φάει!).
http://www.youtube.com/watch?v=ZHSsTpriMmM
αν ψάχνετε να το ακούσετε...
Ασφαλώς αυτά που αναφέρεις υπάρχουν. Όμως , αν και οι επιθέσεις στις γυναίκες είναι γεγονός, σκέφτομαι πόσος φόβος είναι κρυμμένος πίσω απ αυτές. Φόβος όχι δύναμη. Γιατί; αναρωτιέμαι...και νομίζω πως η απάντηση έρχεται, από το χώρο της ψυχανάλυσης(δυστυχώς για μας). Οι μητέρες είναι που δείχνουν στα αγόρια τους ότι μπορουν με ασφάλεια να αγαπήσουν τις γυναίκες, αφήνοντάς τα να φύγουν απ' αυτές με τη σιγουριά ότι τα αγαπούν και τα αποδέχονται κι ότι μπορούν με ασφάλεια να "μεταβούν" και να προσφέρουν την αγάπη που πήραν. Δεν τα λέω εγώ αυτά...
ΑπάντησηΔιαγραφήΈχουμε , ως γυναίκες μεγάλη ευθύνη. Έχουμε όμως μαζέψει και πολύ πόνο αλλά και πολλή δύναμη.Μη συγχέουμε το κοινωνικό πρόβλημα με τις προσωπικές σχέσεις. Ένας άνδρας, όπως και μια γυναίκα, από μόνοι τους δεν αντιπροσωπεύουν το καταπιεστικό , απειλητικό αγχογόνο και επίφοβο άλλο φύλο.!Αλλά ένα πρόσωπο απέναντι η...πλάι.
Μοντεχρήστο 2,και Ασιμε , ο θεός να αναπαύσει την ψυχούλα του δεύτερου. Τα είπατε καλύτερα. Δεν έχω να προσθέσω τίποτε άλλο πάνω στο θέμα. Η θέση μου μου απάγορεύει την ελευθερία στο ύφος και στο λόγο. (Η μόναξιά της "εξουσίας",βλέπετε) Αποχωρώ με τη σιγουριά ότι η παραθέσεις αυτές μας άφησαν λιγότερο μόνους. Ίσως να ακούσαμε κάτι,ίσως όχι... Μην αφήνουμε τα στερεότυπα να βλάπτουν και να πληγώνουν την ουσία των πραγμάτων ώστε η Αγαθή διάθεση και η επιθυμία να συνεργασθούν τα φύλα εν ειρήνη να συμβάλλει...μπροστά μάλιστα στα τόσα προβλήματα από τα οποία ο Άνθρωπος υποφέρει. Ανεξαρτήτως φύλου τις περισσότερες φορές...Εξάλλου να μην ξεχνάτε ότι οι περισσότερο πονεμένοι του κόσμου τούτου είναι τα παιδιά και οι ηλικιωμένοι.! Για ευνόητους λόγους. Καληνύχτα σας.
ΑπάντησηΔιαγραφήΓιάννη, βλέπουμε τα πράγματα από διαφορετικούς γαλαξίες. Οπότε, γαιτί να το κουράζουμε?? Άποψή σου και άποψή μου.
ΑπάντησηΔιαγραφήMania... θα συμφωνήσω με το 1ο σας σχόλιο. Όμως, αυτό που με μπερδεύει είναι πως από τη στιγμή που οι μητέρες δείχνουν στ' αγόρια τους ότι μπορούν ν' αγαπήσουν με ασφάλεια, τότε γιατί τα περισσότερα απ' αυτά πρέπει να περάσουν κάποιον - όχι απαραίτητα γυναίκα - δια πυρός και σιδήρου για να του το ομολογήσουν?? Και, επίσης, ο φόβος που αναφέρατε για ποιους είναι μεγαλύτερος?? Για τις γυναίκες ή για τους άντρες??
Και εκτός όλων των παραπάνω, αυτή η συζήτηση πού μας οδηγεί?? Βγάζουμε κάποιο συμπέρασμα, ή χανόμαστε κι εμείς σαν πολλούς άλλους στην δίνη των ερωτημάτων αιωνίως... ;;; ...
ΥΓ: Γιάννη, αυτό που μ' εκνευρίζει και με ξεσηκώνει είναι η αδικία. - κι εμένα τώρα κάτι μου λέει ότι δεν κατάλαβες, αλλά αυτή είναι η απάντηση!!
Αααχ, εδώ παλεύουμε κάποιοι να συμφιλιώσουμε τα φύλα και κάποιοι άλλοι αρέσκονται στο να λένε το ένα το άλλο "εξωγήινος".
ΑπάντησηΔιαγραφήΕλένη, οι κοινωνικές ανισότητες μπορεί να είναι γεγονός. Αλλά ο φόβος που σωστά αναφέρατε, και γενικά οι απαρχές-ένστικτα που προκαλούν την κατάσταση αυτή στην κοινωνία, είναι για όλους ΙΣΑ. Και αυτό είναι απόλυτα φυσικό, αφού όλοι είμαστε κατά 99,9% γονιδιακά όμοιοι. Οι διαφορές προκαλούνται μόνο από το υπόλοιπο 0,1%, το οποίο, μιλώντας με παρομοίωση, έχει να κάνει μόνο με ΕΞΩΤΕΡΙΚΑ και ΕΞΩΣΤΡΕΦΗ χαρακτηριστικά. Και φυσικά μπαίνει στη μέση η επεξεργασία, η σκέψη. Επεξεργαζόμαστε διαφορετικά τα ίδια συναισθήματα και πληροφορίες (αν και πρέπει να λάβετε υπ' όψη το βαθμό σκοταδισμού που είχατε ως παιδιά ή έχετε ακόμα). Όπως καταλαβαίνετε, τώρα δεν μιλάω για τη διαφορά μεταξύ των 2 φύλων, αλλά όλων των ανθρώπων. Είναι η εξήγηση στον ισχυρισμό της maniaς ότι ένας δεν αντιπροσωπεύει όλους.
Όσο για το πού θα καταλήξουμε αν συνεχίσουμε, τα είπε ο Αρκάς πριν από μας:
-Ένα ξέρω, ότι δεν ξέρω τίποτα!
-Κι όμως, το ξέρεις ότι δεν ξέρεις τίποτα!
-Μα αν όντως δεν ξέρω τίποτα, τότε πώς ξέρω κάτι;
...(αιώνες μετά)...
-ΞΕΡΑΔΙΑ!!!
-ΣΤΑ ΜΟΥΤΡΑ ΣΟΥ!!!
Αυτό επειδή δυστυχώς στερεοτυπίζουμε συχνά. Όταν αποφασίσουμε να γνωρίσουμε το άλλο φύλο από την αρχή, θα βρεθεί και ο λάθος ισχυρισμός. (Αλήθεια, στο διάλογο που σας έδειξα, μπορείτε να εντοπίσετε ποιος κάνει λάθος; Απλή λογικομαθηματική σκέψη είναι, μη μου ξεπετάξετε καμιά φιλοσοφία)
mania, κάτι που ξέρω από προσωπική εμπειρία και μπορεί να το ξέρετε και εσείς. Υπάρχει μια εξίσωση που λέει:
πόνος+δύναμη+θέληση-καλοσύνη-βαρεμάρα=ΕΚΔΙΚΗΣΗ!
Η εξίσωση παίρνει πάντα τιμές διάφορες του 0 (και υπάρχει και αυτό: -Εκδίκηση=Φιλία) και όλα τα μεγέθη είναι διανυσματικά!
Επίσης, δεν ξέρω πώς να σας ευχαριστήσω για την αναφορά σας στους ανηλίκους!!!!
Μπάμπη έχω την Ελένη ικανή να σου πει ότι είμαστε διαφορετικά είδη, μην της βάζεις ιδέες με το DNA.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕλένη έχω απηυδήσει δεν ξέρω πια τι πρέπει να κάνουμε με την περίπτωσή σου, βάζω στοίχημα πως αν σε απειλούσαν με περίστροφο για να φορέσεις φούστα θα προτιμούσες να πεθάνεις.
Μπάμπη κάτι έχει το νερό στο σπίτι σου και γράφεις αυτές τις ασυνάρτητες εξισώσεις. Ο Πανούσης δεν έριξε ακόμα LSD στη λίμνη του Μαραθώνα. Τι μαθηματική σχέση θα μπορούσαν να έχουν τα συναισθήματα μεταξύ τους όταν 1ον δεν έχουν μονάδα μέτρησης και 2ον είναι συναισθήματα, κάτι το οποίο τα κρατά σε μία κατάσταση συνεχούς αλλαγής(τα συγκεκριμένα)?
Ελένη επειδή βλέπεις τα πράγματα από άλλη οπτική γωνία δεν σημαίνει πως τα βλέπεις και σωστά π.χ. ο Μοντεκάποιος έβλεπε τις φούσκες στη σόδα να κατεβαίνουν, οι φούσκες όμως ανεβαίνουν. Κάποιος σε περνάει δια πυρός και σιδήρου και ξεσπάς πάνω σε ό,τι μη θηλυκό, απορώ αν θα έλεγες τα ίδια και για κάποιον αρσενικό απέξω και ενδιάμεσο από μέσα.
Διαχειριστή σε παρακαλώ άρχισε να διαγράφεις κείμενα... Ευτυχώς που ο διαχειριστής είναι αρσενικός(θέλω να πιστεύω).
ΜΠΑΜΠΗ...ΔΕΝ ΚΑΤΑΛΑΒΑΙΝΩ ΤΙ ΕΝΝΟΕΙΣ. Δεν εξισώνονται αυτά που εξισώνεις. Ποιος σου έκανε γλώσσα στην τρίτη γυμνασίου και γράφεις τέτοια ακατανόητα πράγματα;;;;
ΑπάντησηΔιαγραφήΑυτή τη στιγμή είναι στην Πέτρου Ράλλη ο αγαπημένος μας κύριος Τρ., υποψήφιος βουλευτής του μπλε κόμματος με τα σακάκια και το μπούλη. Ζήτω! Ζήτω! Ναι! Ναι! Μας αρέσει να μας ******!
ΑπάντησηΔιαγραφήΖήτω! Να πάτε στο ******! Ναι! Ζήτω! Άγαμοι Θύται ρε! Ναι! Ζήτω!
Το Ων, όπως σου είπα και σήμερα, σαφώς και υπάρχει εξίσωση με συναισθήματα που βγάζει την εκδίκηση.
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ προσωπική εμπειρία αποκαλύπτει την ύπαρξη του τύπου.
Η μελέτη θα μας οδηγήσει στον ακριβή τύπο.
Ελπίζω να έχω τη βοήθειά σου στη μελέτη.
mania, πόσες φορές πρέπει να το πω; Προσωπικές εμπειρίες πάνω στην εκδίκηση. Καμία σχέση με την 3η Γυμνασίου βέβαια. Αναφέρω τη 2α Γυμνασίου, για να καταλάβουν κάποιοι για τι πράγμα μιλάω, αφού έχουν ακούσει την ιστορία, αλλά δεν αντέχω να τη λέω συνέχεια εγώ.
Πού είναι το ακατανόητο;
Και ακόμα δεν βρήκε κάποιος το λάθος ανάμεσα στους 2 φιλοσόφους...
Το λοιπόν, να 'μαι!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΘα σας παρακαλούσα να σταματήσετε να αερολογείτε αμετανόητα και κυρίως ΧΩΡΙΣ ΛΟΓΟ... χωρίς να θίγετε κάποιο ουσιαστικό ζήτημα και χωρίς να ξύνεται κάποια επιφάνεια. Μπάμπη ειλικρινά σου λέω πως μπορώ να καταλάβω τον κόσμο και χωρίς τις εξισώσεις σου και όντως, κάτι έχει το νερό στη νίκαια που μάλλον δεν έχει έρθει ακόμα στο κερατσίνι.
Νεαρή μας Λυσιστράτη, επαναστατημένο θηλυκό, κατά του έρωτα και κάθε είδους ένωσης των δύο φύλων θα σε παρακαλούσα να μην ξεσπάς πάνω σε οποιοδήποτε πλάσμα έχει ένα σωληνάκι ανάμεσα στα πόδια του. Τι φταίνε και αυτοί;;; οι ΜΑΜΑΔΕΣ τους φταίνε (που είναι θηλυκές κατά κανόνα!).
ΤΩ ΟΝ: ιτς ο κέι, θα αρχίσω να σβήνω. Η αρχή είναι εμφανής!!! Είμαι αρσενικός και ξέρω πως η ελένη δε θα με συγχωρήσει ποτέ για αυτό.
Κυρία Μάνια...
Τίποτα. δεν έχω να σας πω τίποτα. είν όλα στο κενό!!!
με απέραντη (και ειλικρινή) αγάπη
ο Διαχειριστής!
Άμα σβήσεις κι άλλη ανάρτηση, θα βγεις όντως από διαχειριστής!! Και πρώτη πρώτη θα σε διώξει η Μania!!!!! Οπότε πρόσεχε, διότι η καρέκλα σου τρίζει... Για να μην αναφέρω το ότι θα συνασπιστώ με τον Shouter και μετά είσαι χαμένος από χέρι!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήEπίσης, δεν θα μας πεις εσύ τι να συζητάμε! Η ελευθερία λόγου σου λέει κάτι??
Σταμάτα να εξάπτεσαι γιατί δε θα σου βγει σε καλό.
ΑπάντησηΔιαγραφήη ανάρτηση που έσβησα έλεγε πως θα με κάποιος θα με αφαλοκόψει αν διαγράψω κάποιο σχόλιο.
και προς θεού δεν είπα πως θα συζητάτε αυτό που θέλω εγώ. απλά υποστηρίζω πως χάνεται το χρόνο σας.
Δεν εξάπτομαι με μπούρδες. Απλά σου ξεκαθαρίζω κάποια πράγματα. Όπως και να 'χε, δεν έπρεπε να διαγράψεις το σχόλιο. Να δω τι θα πεις στο συγγραφέα του...
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαι δε γίνεται να βγω από διαχειριστής.
ΑπάντησηΔιαγραφήαλλά αν βγω εγώ μάλλον ΤΩ ΟΝ θα μπει στη θέση μου.
είναι αυτό που θέλεις λοιπόν;;;
ο συγγραφέας του το έχει παρακάνει το θέμα.
ΑπάντησηΔιαγραφήαυτό που μου έγραψε ήταν καθαρόαιμη απειλή.
ότι και να γίνετε όμως, δεν παύω να σας αγαπώ!!!
ΜΙΑ ΥΠΕΡΟΧΗ ΥΠΕΡΟΧΗ ΜΕΡΑ!!!
ΑπάντησηΔιαγραφή(και τα μυαλά στα κάγκελα!!!!!!!!!)
Δώδεκα και είκοσι κάτι…
Κι ενώ ξύπνησα σχετικά νωρίς, πάλι κατάφερα ν’ αργήσω!!! - όχι πως εκπλήσσομαι! Βρήκα την D… να με περιμένει στο σταθμό μ’ ένα καφέ στο χέρι για να σκοτώσει το χρόνο της και με αμέριστη υπομονή!! – αυτό το κορίτσι πραγματικά αναρωτιέμαι πότε θα με δείρει που κάθε φορά αργώ!!! Αφού χαιρετηθήκαμε και τα σχετικά, μπήκαμε σ’ ένα απ’ τα υπερσύγχρονα βαγόνια του υπερσύγχρονου ηλεκτρικού και περιμέναμε ν’ αναχωρήσουμε. Στο μεταξύ, είδαμε να περνάει απ’ έξω η Μ… και να κατευθύνεται στα πιο πίσω βαγόνια. Αφού αποείδαμε να της φωνάζουμε, την ακολουθήσαμε και εισήλθαμε κι εμείς στο ίδιο βαγόνι μ’ εκείνη, οπού κι ανακαλύψαμε πως δεν έχει επιδεινωθεί η ακοή της , απλά φορούσε ακουστικά κι άρα θα ήταν κομματάκι δύσκολο να μας έχει ακούσει.
Κάμποσα λεπτά, κάμποσα τραγούδια και κάμποσες κουβέντες αργότερα κατεβήκαμε στο σταθμό του Θησείου, μ’ εμένα απείρως ανακουφισμένη – όπως και τη Μ… απ’ όσο έχω καταλάβει – που δεν ήμουν η μόνη που ‘χε αργοπορήσει 30 λεπτά!!! Βλέπετε η αξιαγάπητη D… είχε φτάσει στην ώρα της στο ραντεβού μας!! Βγαίνοντας έξω και συνειδητοποιώντας πόσο ωραία μέρα ήταν, συνειδητοποιήσαμε επίσης ότι τα αγόρια δεν ήταν εκεί… Είχαν βαρεθεί να περιμένουν κι είχαν φύγει ή είχα δίκιο και δεν είχαν φτάσει καν ακόμα; Μετά από ένα σύντομο τηλεφώνημα ανακαλύψαμε ότι για κάποιο λόγο που ποτέ δε μας εφανερώθη μας περίμεναν στην αποβάθρα για Πειραιά, δηλαδή στην αντίθετη γραμμή απ’ αυτή που κατεβήκαμε εμείς. Όχι, δεν είχαμε κατέβει σε λάθος αποβάθρα, απλά αυτοί περίμεναν στην αντίθετη!! Ταυτόχρονα μ’ εμάς, την παρέα τον B…, H…, J… και του πλέον επιδιορθωμένου μπάσου του τελευταίου πλησίασε και η απαστράπτουσα Ms. M… με τον επίσης απαστράπτων υιό Α…, υπό τον ήχο μίας μουσικής που θύμιζε κάτι από Σέρλοκ Χολμς και από Ηρακλή Πουαρό!! Κι αφού πλέον η 8μελής παρέα μας ήταν πλήρης, ξεκινήσαμε με σκέψη πονηρή κι αδάμαστη!! – η μουσική βλέπετε…
Μετά από μία σύντομη περιήγηση, καταλήξαμε σ’ ένα καφέ επ’ ονόματι Μελίνα, το οποίο στο εσωτερικό του είχε, όπως παρατήρησε πολύ εύστοχα ο Α…, άπειρες φωτογραφίες της αείμνηστης Μελίνας Μερκούρη. Εμείς όμως, λόγω του ειδυλλιακά ωραίου καιρού, επιλέξαμε να καθίσουμε στα εξωτερικά τραπέζια, με τις πλάτες σ’ έναν άσπρο τοίχο που εν μέρει έκρυβε το διπλανό οικοδόμημα, απ’ του οποίου όμως την αυλή ξεπετάγονταν κάτι μωβουλί λουλουδάκια τα οποία ονομάζονταν, όπως μας πληροφόρησε η Ms. M…, «πρωινές χαρές» ή πομόες!! ( Για το μέσο αναγνώστη, ο οποίος αναρωτιέται και με το δίκιο του: είναι κάτι λουλούδια μεσαίου μεγέθους τα οποία «ανοίγουν» με την αυγή του ηλίου και γύρω στο μεσημέρι «κλείνουν» πάλι. Το ανάποδο του νυχτολούλουδου! ) Με αφορμή αυτό του λουλούδι προέκυψε ένα θέμα το οποίο ευτυχώς λύθηκε γρήγορα κι έπειτα παραγγείλαμε. Ολίγα λεπτά αργότερα, τα βλέμματα όλων μας έπεσαν σταδιακά στην μικρή Τερέζα που εμφανίστηκε κάτω από την καρέκλα της Ms. M… και η οποία αφού προσέλκυσε την προσοχή μας, γύρισε ανάποδα κι απεβίωσε! – Θέλω να ελπίζω όχι τρομοκρατημένη απ’ τις όψεις μας… - Πάντως, επειδή συνέχισε να κινείται, τελικά απεβίωσε οριστικά κι αμετάκλητα από το δεξί παπούτσι του Η…
(to be continued...)
(continued part 1!)
ΑπάντησηΔιαγραφήΓια να μην πολυλογώ, αφού όσοι ήταν να φάνε φάγανε κι όσοι ήταν να πιούνε ήπιανε κι αφού φυσικά συζητήσαμε διάφορες μπουρδίτσες, πήραμε χορεύοντας και τραγουδώντας – καλά, εντάξει, κυρίως εγώ και η D… - το δρόμο για το σταθμό του Μοναστηρακίου, όπου και συνοδέψαμε την D… που έπρεπε να μας αποχωριστεί – με βαθύ πόνο, είμαι σίγουρη!!! - στην αποβάθρα για Πειραιά και ταυτόχρονα παραλάβαμε τον Jo…! Μετά λοιπόν από φιλιά, αγκαλιές, πειράγματα και τα συναφή, αρχίσαμε να ανηφορίζουμε για τα Ναυπλιώτικα, στα οποία και φτάσαμε μετά την καθοδήγηση δύο ταβερνιάρηδων οι οποίοι ήλπιζαν πως μετά θα επισκεπτόμασταν κι αυτούς – κάτι το οποίο περιττό να συμπληρώσω πως δεν έγινε! Ανεβήκαμε σκαλάκια, στριμωχτήκαμε, περάσαμε μέσα από αιμοδιψή κοπάδια μυγών κι εκεί που ο ιδρώτας είχε αρχίσει να εισχωρεί στο μεδούλι, φτάσαμε!!!!!!!!!
Είχαμε περάσει μέσα από τα Ναυπλιώτικα, είχαμε θυμηθεί καλοκαίρι και νησί, είχαμε αναρωτηθεί πως γίνεται να υπάρχει μια τόσο όμορφη περιοχή στην εν μέρει όμορφη κι εν μέρει άσχημη τσιμεντούπολή μας, αλλά και πως γίνεται να κατοικούν άνθρωποι εκεί πάνω, κυρίως ηλικιωμένοι – ο δρόμος τελείωνε πολύ πιο κάτω και τα σκαλιά ήταν γενναιόδωρα πολλά !! Εκεί όμως που σταματήσαμε εμείς δεν είχε πλέον σπίτια, ούτε άσπρα στενά σκαλοπάτια όπως στη διαδρομή μας. Ένας λοφίσκος με χώμα που χωριζόταν στη μέση με κάγκελα. Στην άλλη πλευρά, μία φύλακας καθόταν στη σκιά και διάβαζε. Είχαμε βγει στην πίσω μεριά του λόφου της Ακρόπολης, στην οποία – όπως μας ήταν εμφανές – αδυνατούσαμε να εισέλθουμε από το συγκεκριμένο σημείο. Αλλά κάτι τέτοιο δεν ήταν έτσι κι αλλιώς στα σημερινά σχέδιά μας, οπότε της γυρίσαμε – επιεικώς – την πλάτη και το βλέμμα μας βούλιαξε στη τσιμεντοθάλασσα…
Παρά τη βρώμα, το νέφος, το ατελείωτο γκρι και όλες τις υπόλοιπες φιλοφρονήσεις που θα μπορούσε να κάνει κάποιος για τη μοναδική πρωτεύουσα στον κόσμο που έχει και συμπρωτεύουσα, από κει πάνω βλέπαμε – έβλεπα καλύτερα, για τους υπόλοιπους δεν ξέρω – κάτι όμορφο. Ίσως το αίσθημα της οικειότητας, ίσως της συνήθειας , ίσως ακόμα και της κούρασης να ανέβουμε που έπρεπε με κάποιο τρόπο να αποζημιωθεί, να άλλαζαν την εικόνα στα μάτια μου… Ίσως πάλι να μην έχουμε καταφέρει να πνίξουμε τελείως – διότι σε κάποιο βαθμό την έχουμε πνίξει σίγουρα! - την ομορφιά της πόλης με τις ευφυέστατες πράξεις μας. Όπως και να ‘χει, για κάποια λεπτά – ή δευτερόλεπτα - μείναμε ο καθένας χαμένος στις σκέψεις του. Ο καθένας στον κόσμο του.
Αρχίσαμε να κατηφορίζουμε από έναν άλλο δρόμο. Όση ώρα παριστάναμε τους «ηδονοβλεψίες» χωρίς σκοπό κι εστίαση στο λόφο, η Ms. M… μας είχε προσφέρει μία αναδρομή στα σχολικά της χρόνια, και τώρα ορισμένοι συνεχίζαμε να συζητάμε το ίδιο θέμα. Το τοπίο ακόμα τράβαγε που και που τη ματιά μας, μέχρι που αφήσαμε το λόφο πίσω μας.
(to be continued...)
(continued part 2!)
ΑπάντησηΔιαγραφήΤρεις παρά…
Συναντάμε μπροστά μας το σταθμό του Θησείου και για κάποιους η περιπέτεια τελειώνει εδώ – μέχρι την επόμενη φορά δηλαδή! Η πάντα απαστράπτουσα Ms. Μ… με τους υιούς Α… και Η… και η Μ… μας χαιρετούν και κατεβαίνουν στην αποβάθρα για Πειραιά – ΚΙ ΑΛΛΑ ΣΚΑΛΙΑ!!! Κι έτσι, αυτή εξέλιξη αφήνει τους B…, J…, Jo… και φυσικά εμένα να αναρωτιόμαστε: what ‘s next?? Μετά λοιπόν από πολλή και ώριμη σκέψη – λέμε τώρα – και λίγα λεπτά, καθόμαστε σ’ ένα ωραιότατο μαγαζί με τα στομάχια μας να γουργουρίζουν! Αυτό ωστόσο δεν πτόησε τους B…, J… και Jo…, οι οποίοι καταπιάστηκαν με τις ασκήσεις αρμονίας του προτελευταίου κι άρχισε ο καθένας να επιδεικνύει τις γνώσεις του!! Κάτι το οποίο σε καμία περίπτωση δε συνέβαλε στο να σταματήσουν να γουργουρίζουν τα στομάχια τους, οπότε αναγκαστικά κάποια στιγμή εγκατέλειψαν κι άρχισαν να μελετούν το menu… Πράγμα το οποίο αποτέλεσε βασικό παράγοντα του να έχουμε μισή περίπου ώρα αργότερα τα πιάτα μας μπροστά και να τρώμε! (Κι επειδή κατανοώ ότι εσύ που διαβάζεις τώρα μπορεί να είσαι νηστικός ή απλά λαίμαργος, δεν θα προβώ σε λεπτομέρειες, αγαπητέ αναγνώστη!) Η συζήτηση που φυσικά αναπτύχθηκε εκείνη την ώρα είχε ως βασικό της άξονα την πολυτάραχη σχολική μας ζωή και κυρίως θέματα μαθημάτων, φροντιστηρίων, καθηγητών – μην ανησυχείτε, ήμασταν (όσο κι όπου γινόταν) ήπιοι - και καταλήψεων. Φυσικά, ο καθένας αναφέρθηκε κι από λίγο στα προσωπικά του, αλλά δεν πιστεύω να με θεωρείτε τόσο αδιάκριτη ώστε να σας πω κάτι παραπάνω!!!
Αφού πληρώσαμε – με έλλειμμα 50 cent όπως ανακαλύψαμε αργότερα – και μοιράστηκε ο καθένας μας με τον ευγενέστατο σερβιτόρο μας εξυπηρέτησε τις μουσικές του γνώσεις, επισκεφτήκαμε και πάλι τον πλέον πασίγνωστό μας σταθμό του Θησείου, αυτή τη φορά για να συνοδέψουμε τον B… στην αποβάθρα! Κι έπειτα, επιδοθήκαμε με ζήλο στο περπάτημα. Στρίψαμε σε στενά, βγήκαμε σε δρόμους που δεν ξέραμε και καταλήξαμε σε μια λεωφόρο. Προς στιγμήν μάλιστα πιστέψαμε πως είχαμε φτάσει Πετράλωνα με τα πόδια, αλλά τελικά απλά κάναμε κύκλους!! Και κάπως έτσι κατεβήκαμε για τελευταία φορά εκείνη τη μέρα στην αποβάθρα για Πειραιά…
Όταν πλέον ο καθένας βρισκόταν στο λεωφορείο του και στον κόσμο του γι’ ακόμα μια φορά, ενεργοποίησα τη φωτογραφική μηχανή για μια σύντομη αναδρομή σ΄αυτή την υπέροχη υπέροχη μέρα…
?THE END?
θέλω να δω τις φωτογραφίες. Απαξαπάντως. Δεν είναι Ναυπλιώτικα αλλά Αναφιώτικα. Από το νησί που ήρθαν οι κτιστες του ανακτόρου για την υπηρεσία των οποίων ο Όθωνας τους "παραχώρησε" ένα κομμάτι βράχου κάτω απ την ακρόπολη. Είναι μια εξαιρετική "απαστράπτουσα" βραδιά με γεμάτο φεγγάρι. Ελένη έχεις ταλέντο στο χρονογράφημα. Μεταξύ των άλλων ικανοτήτων σου. Επιφυλάσσομαι η επόμενη βόλτα να γίνει στην Ακρόπολη με Πανσέληνο. Σας καληνυχτίζω. Παρεπιπτόντως, το 1963 (δεν το θυμόμουν ακριβώς αλλά το έψαξα)έγιναν εκλογές στην ταλαίπωρη χώρα μας και η Ένωσις Κέντρου με ηγέτη της τον Γεώργιο Παπανδρέου μετά από εκλογές έγινε οριακά κυβέρνηση μετά από την ήττα του κόμματος ΕΡΕ του Κωνσταντίνου Καραμανλή... Το πολίτευμά μας τότε ήταν βασιλευόμενη
ΑπάντησηΔιαγραφήδημοκρατία,σημαντική διαφορά, ανάμεσα στις εντυπωσιακές ομοιότητες. Η κυβέρνηση αυτή εμεινε στην εξουσία πενήντα ημέρες , κατηγορήθηκε "για ενδοτικότητα προς τον κομμουνισμό".! Ο αρχηγός της Γ. Παπανδρέου φρόντισε να διασκεδάσει γρήγορα αυτή την εντύπωση μη δεχόμενος την πρόταση συνεργασίας εκ μέρους της Αριστεράς.Ακολούθησαν πολλά που δεν είναι της ώρας. Όμως τα λάθη , οι απερισκεψίες και κυρίως η πόλωση οδήγησαν στη δικτατορία του 1967. Αν δει κανείς προσεκτικά αυτή την περίοδο, συνέβησαν και πολύ θετικά πράγματα. Ύπήρχε πνευματική, καλλιτεχνική δημιουργία. Υπήρχε όνειρο. Και πάλι Καληνύχτα...
Η αλήθεια είναι πως ένα θέμα με την ακοή μου το 'χω, αλλά κανέίς δεν είναι τέλειος!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΠέραν τούτου, από ποιο νησί είχαν έρθει οι κτίστες κι ονομάστηκε έτσι η περιοχή???
Μα δεν ποζάρει πολύ ωραία το 100-κάτι σχόλια????!!!!
Από το νησί Ανάφη, που ανήκει στις Κυκλάδες.
ΑπάντησηΔιαγραφήκαλό είναι να μη μάθει
ΑπάντησηΔιαγραφή(συνέχεια από το προηγούμενο
)
ΑπάντησηΔιαγραφήο αιδεσιμότατος κ.Μ.
ΑπάντησηΔιαγραφή"Μην κλαις ψυχή μου", είπε
ΑπάντησηΔιαγραφήανάβει εκεί πέρα ακόμη
ένα φως.
Λίγο ακόμη ν΄αντέξουμε...ως τη στροφή
και μετά θα ξεδιψάσεις...ξημερώνει.
Έτσι θυμήθηκα αυτούς τους στίχους. Υπάρχουν και δύσκολα πολύ. Πηγαίνετε για ύπνο. Τα λέμε αύριο.
Ξέρω το ποίημα, ξέρω τον ποιητή. Το 'χω διαβάσει. Όμως, δεν μου ΄ρχετε. Αντ' αυτού, μου 'ρθε αυτό...
ΑπάντησηΔιαγραφήΔεν θέλω να κλάψω.
Είναι δάκρυα που σ’ εξουσιάζουν αυτά.
Που σ’ αναγκάζουν να δεις όσα δεν θες.
Περάσαμε την στροφή.
Χάσαμε την ευκαιρία μας.
Και τα δάκρυα θα τρέχουν για όσο η στροφή στοιχειώνει το μυαλό.
Τι περίμενες;
Το τέλος δεν είναι ανώδυνο.
Στο τέλος πάντα λυγίζεις.
Αφού χάσεις.
Δεν υπάρχει φως κοινό για μας.
Σβήσανε τ’ αστέρια.
Έσβησε κι η καρδιά μου.
Στα χέρια σου.
Οι αναλαμπές σας με εμπνέουν ιδιαίτερα Mania! -- Δικό μου είναι το παραπάνω. - Συνεχίστε...
PS: Αρχίστε να προσέχετε λίγο την ορθογραφία σας... Ξεφεύγουν κάτι τόνοι, άσχετα σύμφωνα και φωνήεντα, κλπ γνωστά. Επαναλαμβάνετε τα κείμενα σας πριν τα δημοσιεύσετε, ειδικά άμα έχετε τα νεύρα σας! Εκεί να δείτε λάθη!
Ελένη, αν το ποίημα έχει κάποια σχέση με την παρούσα αντιπαράθεση, θα προτιμήσω το ποίημα που πριν 1-2 βδομάδες έφερε στην εφημερίδα η Μύριαμ.
ΑπάντησηΔιαγραφήΓενική ανακοίνωση και θερμή παράκληση για όποιον δεν πρόσεξε τα πρόθυρα της κρίσης μου σήμερα:
Συνάδελφοι Ζιζάννεια, σταματήστε να παίζετε με τα νεύρα μου και την ακοή μου. Έχω δει τι συμβαίνει αμέσως μετά και δεν θα αρέσει σε κανένα...
Αν δεν θέλετε να σταματήσετε, τουλάχιστον κάντε μια παύση να επαναφορτίσω και μετά με ξαναπρήζετε!
Πιο συγκεκριμένα:
-Το Ων, αδημονώ την ώρα που θα σου τελειώσει το λάδι που ρίχνεις στις φωτιές γύρω μας.
-Μοντεχρήστο2, μπορούν όλοι να σε διαβεβαιώσουν ότι δεν είσαι η ιδιοφυία της εφημερίδας, ούτε εγώ ο τρελός του χωριού, και, αν είμαι, δεν είμαι μόνος!
-Παραδέχομαι ότι μου αρέσουν κάπως οι καβγάδες, όπως φαίνεται επειδή πέρασα από το ντιμπέιτ με την Ελένη στη λογομαχία και την παρα-λογομαχία με το Μοντεχρήστο2, αλλά προς Θεού, δεν τους επιδιώκω. Απλά όταν γίνονται τους απολαμβάνω, χωρίς σχεδόν επιπτώσεις στη συνέχειά τους.
-Ξεχασμένος κανόνας (ενίοτε τον ξεχνάω κι εγώ, αλλά ως εδώ): ΔΕΝ παρεμβαίνουμε για μη παραγωγικούς λόγους και για να περάσουμε την ώρα μας, σε άνθρωπο που κάνει δουλειά της εφημερίδας στον υπολογιστή, ούτε αρχίζουμε τις διαφωνίες φύρδην μύγδην εν ώρα εργασίας, ειδικά όταν η δουλειά είναι καθαρά τυπική! Επίσης πρέπει να βρούμε ένα τρόπο να σταματήσει η άσκηση βίας με κέντρο σκοπών το πληκρολόγιο και το ποντίκι!
-Τέλος, προέχει η εργασία και όχι το site που άνοιξε για πλάκα κάποιος, και είμαστε ελεύθεροι να επεμβαίνουμε κάπου που δεν γίνεται δουλειά, χωρίς παρακάλια δηλαδή.
Μπάμπη, το ποίημα δεν έχει καμία απολύτως σχέση με την αντιπαράθεσή σου με τον Γιάννη. Πώς σου 'ρθε αυτό?? Αφού λέω με ποια αφορμή το έγγραψα. Πάντως, ναι, το ποίημα της Μύριαμ ΤΑ ΣΠΑΕΙ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ ζωή μας παίρνει απίστευτες τροπές κάποιες φορές... Όταν αυτές οι τροπές είναι ευχάριστες, αρχίζεις να ΄χεις ένα χαζοχαρούμενο χαμόγελο το οποίο ίσως να διαρκέσει και για πάντα...!!! Ποιο είναι το point μου?? Όταν αυτές οι τροπές, οι αλλαγές εμφανίζονται στο δρόμο μας, ας τις αγκαλιάζουμε, γιατί έτσι χαμογελάμε πιο συχνά και είμαστε ευτυχισμένοι...!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
Μετά, από μία μέρα που περιείχε μια παταγώδη αποτυχία στην εκδρομη του ΣΕΦ, μια επίσκεψη στα στάρμπακς του παλιού φαλήρου, μια ημιδιάλεξη για την καλλιτεχνική φωτογραφία, μια άκρως υπέροχη και τυχαία συνάντηση με την Αρετή, την κοπελιά που έφυγε πρόπερσι από το σχολείο και όπως κατάλαβα της λείπουμε αφάνταστα, μετά από βόλτα για σουβλάκια με ένα φίλο μου και την ανακοίνωση ενός νέου μουσικού (αναμεταξύ μας) σχήματος νιώθω νυσταγμένος, και κάπως υποχρεωμένος να γράψω για όλα αυτά στο μπλογκ (στο οποίο εξακολουθώ να είμαι διαχΟιριστής!).
ΑπάντησηΔιαγραφήαυτά λοιπόν.
καληνύχτες. και που να ήξερα τι με περιμένει αύριο.
ή μεθαύριο...
μου φαίνεται πολύ παράξενο που νιώθω καλά και είπα να το δηλώσω απροκάλυπτα και ευθαρσώς!
ΑπάντησηΔιαγραφήΕ!! ΟΧΙ ΚΑΙ ΑΠΟΤΥΧΙΑ!!!!!!!!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΤΙ ΘΑ ΧΕΙΣ ΝΑ ΘΥΜΑΣΑΙ ΟΤΑΝ ΓΕΡΑΣΕΙΣ - ΑΜΑ ΘΥΜΑΣΑΙ - ΓΙΑ ΝΑ ΓΕΛΑΣ??? ΕΕΕΕ???? ΑΧΑΡΙΣΤΕ ΑΝΘΡΩΠΕ!!!!
ΕΠΙΣΗΣ ΝΑ ΣΟΥ ΘΥΜΙΣΩ ΠΩΣ ΑΝ ΔΕΝ ΕΠΕΜΕΝΑ ΝΑ ΑΝΕΒΟΥΜΕ ΣΤΗΝ ΠΛΑΤΕΙΑ ΚΑΙ ΑΚΟΛΟΥΘΟΥΣΑΜΕ ΤΗ ΒΑΡΕΜΑΡΑ ΣΟΥ, ΔΕΝ ΘΑ ΕΙΧΑΜΕ ΣΥΝΑΝΤΗΣΕΙ ΤΗΝ ΑΡΕΤΗ!!!! ΑΝ ΚΑΙ Ο ΔΡΟΜΟΣ ΜΑΣ ΠΑΝΤΑ ΣΤΗΝ ΠΛΑΤΕΙΑ ΒΓΑΖΕΙ... ένα περίεργο πράγμα...
εντάξει για το κόλλημα δικαιολογείτε.
ΑπάντησηΔιαγραφήστην ηλικία σου άλλοι παίρνουν ναρκωτικά, άλλη παθαίνουν ψύχωση με τον Βελουχιώτη!
είναι αξία αγόρι μου ο Άρης (συντοπίτης μου!)..
ΑπάντησηΔιαγραφήβέβαια αν ζείς σε ένα σπιτι όπου η βιβλιοθήκη του δωματίου σου είναι γεμάτη Κάρλ Μαρξ και Βλαντιμίρ Λένιν(χωρίς να το έχεις επιλέξει αυτό..), δε θεωρώ οτι μπορείς να γίνεις κατι άλλο, έκτος απο κομμουνι..
ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΔΥΝΑΤΟΝ ΝΑ ΣΥΓΚΡΙΝΕΙΣ ΤΑ ΝΑΡΚΩΤΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΒΕΛΟΥΧΙΩΤΗ!
ΑπάντησηΔιαγραφήΝάσια, πιστεύω ότι αφού ζούμε στην εποχή της (σκοταδιστικής) πληροφόρησης, δεν νομίζω ότι σημαίνουν πολλά με το να έχεις μια κομμουνιστική βιβλιοθήκη. Μπορείς να πάρεις και να διαβάσεις οτιδήποτε από οπουδήποτε (εκτός αν έχει σεξουαλικό ή θριλερικό περιεχόμενο, οπότε πρέπει να περιμένεις τα 18). Επίσης, προς όλους, μην συγχέετε τον Καρλ Μαρξ με τον κομμουνισμό ως πολίτευμα ή ιδεολογία. Ο άνθρωπος ήταν ένας ΟΙΚΟΝΟΜΟΛΟΓΟΣ, και γι' αυτό να θυμάσαι ότι ο κομμουνισμός αποτελεί δημιούργημα των Σοβιέτ και του Λένιν όταν επεξεργάστηκαν και εμπνεύστηκαν από αυτά που έλεγε ο Μαρξ. Αναφέρω επίσης τον Μάλθιους, τον σύγχρονο οικονομολόγο του Μαρξ (αν θυμάμαι καλά), όμως αντιδιαμετρικό του στις απόψεις (που δεν ήταν ιδεολογίες). Για να καταλάβετε πως δημιουργήθηκε ο κομμουνισμός, συγκρίνετε τις απόψεις των οικονομολόγων αυτών και υποθέστε τι επεξεργασία έκανε ένας άνθρωπος των Σοβιέτ.
Εγώ πάντως απλά θεωρώ τον Μαρξ από τους πιο μακρόχρονα παρεξηγημένους ανθρώπους!
Εγώ θεωρώ φορτίο q=30C σε σημείο Ο του επιπέδου.
ΑπάντησηΔιαγραφήσε απόσταση r=2,72cm σε σημείο Μ, βρίσκεται ένα κεφτεδάκι τηγανισμένο σε μέγιστη θερμοκρασία 320Κ
ι) να βρείτε την νοστιμιά του κεφτέ αν το σημείο Ν που απέχει 2r από το Ο και έχει δυναμικό 37 V.
ιι) να βρείτε το συνολικό έργο που απαιτείτε για να μεταφερθεί το κεφτεδάκι από το σημείο Μ στο σημείο Ν και μετά στο άπειρο με βάρκα την ελπίδα.
ιιι) να βρείτε την πυκνότητα του κεφτέ αν η μάζα του είναι 87gr.
Καλή Επιτυχία!
1) Νοστιμιά κεφτέ = 147 J/C Γιατί ο κεφτές περιέχει 37g ρίγανη η οποία μυρίζει από απόσταση 6r και το κρέας είναι από μόσχο Ταϊλάνδης με δυναμικό 1/37V.
ΑπάντησηΔιαγραφή2)Για το άπειρο δεν έχω να πω πολλά γιατί δεν ξέρω ποιος θα τραβάει κουπί... Από το Μ στο Ν το έργο είναι θετικό καθώς απελευθερώνεται ενέργεια από τη διάσπαση στο στομάχι του φορέα, από την άλλη είναι και η μάσα που απαιτεί έργο άρα το έργο στην περίπτωση που ο φορέας είναι μηρυκαστικό τείνει προς το -άπειρο.
3)Αν η μάζα είναι 87g, και ο όγκος 145-58(θα φάω μία μπουκιά να φτιάξουν τα νούμερα)= 87, τότε d=m/v=0,087/0,087= 1(δεν θυμάμαι μονάδα μέτρησης, πρέπει να είναι κιμάς/κυβικό μέτρο).
Σημείωση1: Opion μην παίρνεις κάθε σχόλιο που κάνει ο κύριος Μ. τοις μετρητοίς.
Σημείωση2: Κύριε Μ. μην προκαλείς τον opion, εκνευρίζεται εύκολα.
Σημείωση3: Αν τελειώσαμε με τον Βελουχιώτη, να ασχοληθούμε λίγο με τον Suariyoko Katayoma, έναν Κινέζο πολίτη που αυτή τη στιγμή δουλεύει σε κάποιο γραφείο όπως και δισεκατομμύρια άλλοι Κινέζοι πολίτες προσπαθώντας να ταΐσει την τριμελή οικογένειά του για το μέγεθος της οποίας θα πλήρωνε φόρο αν δεν έκρυβε την κόρη(για να κινήσουμε τα φεμινιστικά ένστικτα της Ελένης) του στο υπόγειο.
Σημείωση4: Διαχειριστή δεν φαίνεται ο porky, κάνε κάτι αλλιώς η καριέρα σου θα πέσει χαμηλά και αν απολυθείς δύσκολα θα βρεις εργασία.
ΑπάντησηΔιαγραφή1ον: Το ΄χετε χάσει σε σημείο που για σας έχει απομείνει μόνο ελπίδα.
ΑπάντησηΔιαγραφή2ον: Πρέπει να φτιάξουμε νέα σελίδα για να γράφουμε, αυτή έχει παραφορτωθεί και μάλλον αυτό ευθύνεται και για τις εικόνες. Καλού κακού θα ρωτήσουμε τον κ.Μ της πληροφορικής.
3ον: ΠΟΙΟΣ ΕΙΝΑΙ Ο ΒΕΛΟΥΧΙΩΤΗΣ??
4ον: Άμα έχει φτιάξει τον κεφτέ ο Μοντεχρήστος δεν θα τρώγεται- αν και πάω στοίχημα ότι μαγειρεύει καλύτερα από μένα!
5ον: Ο Μαρξ, όπως και πολλοί άλλοι, είπε πράγματα που ορισμένοι τα διαστρέβλωσαν και τα πάσαραν όπως τους συνέφερε - κοινώς συμφωνώ μ'αυτά που λέτε. Θα ήταν καλύτερο να διαβάζουμε και κανά βιβλίο - που να το 'χει γράψει ο Μαρξ στη συγκεκριμένη περίπτωση - πριν αρχίζουμε να παπαγαλίζουμε τις απόψεις των άλλων.
αγαπητά μου παίδια,
ΑπάντησηΔιαγραφήμετα απο ένα αισχρό τεστ ιστορίας την τελευταία ωρα(! συγγνώμη δεν φταίω, με έφαγαν.)
έχω να πω τα έξης.:
shouter: σήμερα βγήκες εκτός εαυτού. μάθε να ελέγχεις το σώμα και το μυαλό σου.(σου μιλάω πολυ σοβαρά,,,) ακόμα, εχω μια θερμή παράκληση.. μην ασχοληθείτε ξανά με την προσωπική μου ζωή(!) εσύ και η Βάσια(μόνο όταν το ζητάω).
με εκνευρίζουν ιδιετέρως τα χαζά σχόλια και υπονοούμενα.
ΤΟ ΩΝ: θέλω να σου μιλήσω.
κάτσε σε μια γωνία βρέ παιδί μου και εσύ..
μετα τιμης, Παρασκευοπούλου Αθανασία./
Έχω και εγώ μία θερμή πρόσκληση, ασχοληθείτε με όποια προσωπική ζωή θέλετε (καλύτερα όχι τη δική μου παρακαλώ) αλλά μην εκνευρίζετε τον shouter και σεβαστείτε τα προβλήματά του γιατί βγαίνει εκτός εαυτού και εκτός απ' το να γίνεται μη συζητήσιμος, του φταίει όλος ο κοινωνικός του περίγυρος.
ΑπάντησηΔιαγραφήκαι πώς επιτυγχάνεται αυτο;
ΑπάντησηΔιαγραφήτο παιδί αυτό είναι σα δαυλός περιχυμένος με οινοπνέυμα. ακόμα και ένας αναπτήρας να ανάψει κοντά του θα παρει φωτιά..
Μania, μπείτε στο mail σας και πείτε μου αν σας αρέσει αυτό που σας έστειλα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑξιαγάπητα μέλη της συντακτικής ομάδας,παρακαλώ μαζέψτε το μυαλό σας γιατί αύριο έχουμε να συζητήσουμε ΣΟΒΑΡΑ - και το τονίζω αυτό - για το επερχόμενο τεύχος. 14:10,στη γνωστή αίθουσα. ΝΑ ΕΙΣΤΕ ΕΚΕΙ!!!
Ευχαριστώ!
το μυαλό μου ήταν αρκετά συχνα μαζεμένο και αυτό είναι κάτι που καταφέρνω επειδή δεν παρακολουθώ τις ψυχοφθόρες συζητήσεις που κάνει ο κόσμος γύρω μου και που είναι και ο σάουτερ στον κόσμο αυτό.
ΑπάντησηΔιαγραφήυπόσχομαι σοβαρότητα για αύριο και όλα τα άλλα...
ΤΩ ΟΝ έλυσε σωστά το πρόβλημα με τον κεφτέ και μπράβο του. ο κ. Μόσχος είναι περήφανος για αυτόν!
ο σάουτερ το κάνει επίτηδες να προσπαθεί να καταστρέψει όσα περισσότερα μπορεί και τελικά το να του δίνει κανείς σημασία είναι προσωπική φθορά. όμως μην απογοητεύεστε, οι άνθρωποι αλλάζουν και έχετε ένα ζωντανό (;) παράδειγμα μπροστά σας!
Η Νάσια δεν είναι στα καλά της και κάνει μπαμ αλλά δεν πειράζει, κανείς δεν έχασε από αυτό.
Η Ελένη προσπαθεί με νύχια και με δόντια να σας πει κάπως κόσμια "παρατήστε τη ****** γιατί έχουμε μια εφημερίδα να φιάξουμε" και τα καταφέρνει κάπως.
αυτά.
Σημείωση: οι εικόνες δεν φαίνονταν γιατί ήταν φορτωμένη η σελίδα. σε αυτήν φαίνονται.
Γειά μας!
Η ανάρτηση υπέστη άγρια λογοκρισία από τον διαχειριστή και το ων με απώτερο στόχο να διαγραφούν όλα τα σχόλια που αφορούσαν προσωπικές διαμάχες και σας ενημερώνω πως από εδώ και στο εξής ο κ. Μ έχει σαφείς εντολές να διαγράφει κάθε παρόμοιο σχόλιο... Shouter δεν ακούω τίποτα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλημέρα σας. Χρόνια Πολλά σε όσους/όσες γιορτάζουν. Προτείνω να αρχίσουμε απ' την αρχή. Εξάλλου αυτό είναι το σημαντικό στην αλλαγή σελίδας...θα τα βρούμε πάλι όλα μπροστά μας αλλά με διαφορετικό τρόπο και θα έχουμε ξεκουραστεί και αλλάξει παραστάσεις. Αχ! νομίζω ότι χρειάζομαι μια εκδρομή.! Ως τότε μόνο καλά λόγια και ενδιαφέροντα κείμενα θέλω να ακούω.-
ΑπάντησηΔιαγραφήαγαπημένοι φίλοι μου, σήμερα δεν είχα τιποτα
ΑπάντησηΔιαγραφήκαλύτερο να κάνω (ούτε κάν μάθημα) και έτσι είχα την ευκαιρία να παρακολουθήσω ένα δυώρο πράβας του shouter και του Μοντεχρήστου.
παιδιά μου είστε έξαλλοι..
ο μοντεχρήστος όταν σόλαρε με πώρωνε τρελά…
ο δε shouter είπαι το Γελαστό παιδί καλύτερα και απο τη Φαραντούρη..
shouter, θελω αφίσα σου πάνω απο το κρεβάτι μου..
Κάτι ουσιώδες: θεωρώ τη λογοκρισία σας λίγο ελλιπή.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαι ν' αλλάξετε τον τίτλο της ανάρτησης, εφ' όσον βάλατε όρια!
ΑπάντησηΔιαγραφή... ν' απλώσουμε το χέρι να πάρουμε απ' το κομοδίνο το στεγνό μας προσωπείο
ΑπάντησηΔιαγραφήνα το εφαρμόσουμε σαν ένοχοι στο πρόσωπό μας
άλλοτε με αλευρόκολλα ή ψαρόκολλα, άλλοτε
με τη γλοιώδη εκείνη κόλλα που κολλούν τα πετσιά οι τσαγκαράδες.
Κι όλη μέρα
να νιώθεις την κόλλα να ξεραίνεται, να ξεκολλάει
κομμάτια - κομμάτια απ' το δέρμα σου` να μη σε αγγίζει κατευθείαν
το φως, ο αέρας, το νερό, ένα χέρι ή το δικό σου χέρι` κι από πάνω
να ' χεις το φόβο μήπως ξεκολλήσει ολόκληρο το προσωπείο
από μία αθέλητη σύσπαση χαμόγελου...
Τι πίκρα που νυχτώνει.
Βγήκαν τ΄αστέρια. Τρυπούν σαν αγκάθια. Δεν είναι κείνη η σπλαχνιά της άχρονης αστροφεγγιάς - την ξέχασα.
Μπορεί και κείνη
να 'ταν μιά προσωπίδα - πιο πλατειά, βέβαια, χρυσή σαν εντάφια, αλλάζοντας
το πυρό του αίματός μας σε αμφίβολη δροσιά -
πόσο κι αυτή θα κρατήσει;
Φαίδρα
Γιάννης Ρίτσος
Προσωπεία. Μάσκες. Που μας διαφυλάσσουν απ' το να είμαστε αυτοί που είμαστε. Τί έχετε να πείτε;;;
Η ψυχολογία αυτό το ερμηνεύει ως το φόβο για την αποδοχή απο τους άλλους, αλλιώς δε χρειάζεται η μάσκα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑυτό πηγάζει απο την έλληψη αυτοαποδοχης.
Τι όμως θα μας οδηγήσει στην αυτοεξάρτηση και αποδοχή του εαυτού μας;;;
Ας συνεχίσουμε και αυτό θα έρθει μόνο του. Έχω λιγάκι βαρεθεί τους κανόνες και τις θεραπευτικές συνταγές. Εξαιρετική η ιδέα για την ιστορική εξερεύνηση της Τρούμπας. Νάσια, Ελένη εμπρός. Την Παρασκευή...πως την περιμένω!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΜοντεχρήστο σβήσε παρακαλώ τα σχόλια 103-106 δεν πληρούν τις προϋποθέσεις ύπαρξης.
ΑπάντησηΔιαγραφήΥ.Γ. Ενώ πολύ θα ήθελε να ζήσει, ούτε αυτό το σχόλιο πληρεί τις προϋποθέσεις που έχουν οριστεί από την ανωτέρα δύναμη και πρέπει να διαγραφεί.
Χμμμμμ... Άραγε έπρεπε να συμφωνώ με το διαχειριστή και τις πράξεις του (που, βεβαίως-βεβαίως, δεν φταίει αυτός, αλλά καθοδηγείται από την ανωτέρα δύναμη) για να πληρούνται οι προϋποθέσεις των σχολίων 103-106; Ή να κρύψω ότι συμφώνησα στη λογοκρισία για να τραβήξουμε κοινό με τις έριδές μας;
ΑπάντησηΔιαγραφή(Το παρόν σχόλιο αξίζει να ζήσει και χρόνια πολλά, γιατί παρακινεί την προσπάθεια πλήρους κατανόησης των κανόνων του σχολιασμού)
mania, δεν θα σας αρέσει η έκταση του παραμυθιού, αλλά ελπίζω το περιεχόμενο να σας αποζημιώσει!
ΑπάντησηΔιαγραφήΜπάμπη!!! Θέλω να διαβάσω κι εγώ το παραμύθι!!
ΑπάντησηΔιαγραφήMail it to me!!!
Μπάμπη!!! Θέλω να διαβάσω κι εγώ το παραμύθι!!
ΑπάντησηΔιαγραφήMail it to me!!!
Μου αρέσουν τα παραμύθια πολύ. Περιμένω λοιπόν. Επιπλέον προτιμώ να γράφεις παραμύθια παρά να χοροπηδάς σε ακατανόητες αντιπαραθέσεις και κοκορομαχίες. Όταν αυτό το πράγμα φτάνει να γίνεται εκνευριστικό, (τους καυγάδες εννοώ) μάλλον πρέπει να σκέφτεσαι, τί στην πραγματικότητα έχεις να μοιράσεις με τον άλλον. Την αρχηγία στο κοπάδι; ΜΗΝ ΑΠΑΝΤΗΣΕΙΣ ΤΩΡΑ. Σκέψου και τα λέμε τη Δευτέρα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΜοντεχρήστο 2. Που είναι ο αέρας σου ; Γιατί σταμάτησε να φυσάει ; Μας τιμωρείς που είμαστε αυτοί που είμαστε ; Μην είσαι τόσο αυστηρός. Γράψε μας κάποιο καλό λόγο και όχι νουθεσίες και πίκρες...
ΑπάντησηΔιαγραφήδεν τιμωρώ κανέναν, και όποιος έχει τη μύγα... ξέρετε!
ΑπάντησηΔιαγραφήαπλά είναι μια εποχή που είμαι κάπως πολυάσχολος... χθες πάλι έκλεισα 6ωρο στο ωδείο και σήμερα έχω τρίωρη πρόβα. γενικά ο χρόνος μου έχει μειωθεί.
βρήκα τουλάχιστον το χρόνο να βάλω αυτά τα συμπαθητικά ψαράκια στο μπλογκ μας, έτσι για να με συμπαθήσετε ως διαχειριστή!
Επίσης βρήκα τον τρόπο να ανοίξουμε δικό μας φόρουμ. μου αρέσει σαν ιδέα αλλά αναρωτιέμαι πόσο αυτοκαταστροφική μπορεί να γίνει!!!
εν πάσει περιπτώσει όλα είναι όμορφα και επιτέλους ξυπνάω με θέληση κάθε πρωί για να ζήσω τη μέρα που έρχεται και αναρωτιέμαι ποιός (ή ποιά ή τι) ευθύνεται για αυτό.
συμπέρασμα: μην ανησυχείτε για μένα. θα ανατείλω!
Κι αν δεν ανατείλουμε πάλι?? Ποιος θα ενδιαφερθεί? Σε ποιον θα λείψουμε? Πόσοι και ποιοι είναι οι άνθρωποι που πραγματικά ενδιαφέρονται για εμάς? (Με το εμάς εννοώ όλους μας και τον καθένα ξεχωριστά.)
ΑπάντησηΔιαγραφήΣε αυτόν τον κόσμο που μας πέταξε μία ωραία πρωία ή μία ξάστερη νύχτα κάποιος άσχετος ή υπερβολικά σχετικός με αποτέλεσμα να πειραματίζεται παρακολουθώντας μας τώρα, εμείς τι ρόλο έχουμε??? Πού πάμε και γιατί? Και κατά πόσο οι επιλογές μας επηρεάζουν εμάς και πόσο τους υπόλοιπους? Και κατ΄ επέκταση, ποιοι είναι αυτοί οι υπόλοιποι?
Τι μας κρατάει μακριά απ΄την πορεία που επιθυμούμε να ακολουθήσουμε? Και γιατί? Πού κρύβεται η δύναμη που ενδεχομένως έχουμε?? Και γιατί δε μας λυτρώνει απ΄όσα μας βασανίζουν?
Γιατί λέμε και κάνουμε πράγματα που δεν εννοούμε? Και τέλος, το τίμημα που πληρώνουμε γι΄αυτά είναι η τιμωρία που μας επιβάλλει ο εαυτός μας (ή κάποιος άλλος) ή μόνο η αρχή της τιμωρίας μας?
Είναι της μόδας η ανατολή..(να φανταστείτε ότι μας κυβερνά ο πράσινος ανατέλλων ήλιος !)
ΑπάντησηΔιαγραφήΌλοι κάποια στιγμή θα ανατείλουμε. Άλλοι πρόωρα, άλλοι όχι.
Βαρέθηκα να περιμένω να ανατείλω. Το μόνο που θέλω είναι να πετάξω τα κινητά μου(!) από το μπαλκόνι και να σηκωθώ να φύγω..
Και θα το κάνω.
Σοβαρολογώ.
Θέλω άπλα να κάνω διεθνείς μεταφορές (TIR) με ένα τριαξονικό και να είμαι κάθε μέρα κάπου αλλού.
Βαρέθηκα να είμαι η Νάσια, να πηγαίνω γ΄ γυμνασίου, να φοβάμαι και να αποζητώ σα κολασμένη την αποδοχή και να είμαι δεκατεσσάρων δεκαπενταύγουστων και κάτι..
Θέλω να πεθάνω.
ΚΑΙ ΔΕ ΘΑ ΜΕ ΣΤΑΜΑΤΗΣΕΙ ΚΑΝΕΙΣ
Κι εγώ θέλω να φύγω!!!! Κι εγώ βαρέθηκα!!! Για την ακρίβεια, κουράστηκα!!! Τους πάντες και τα πάντα!!! Όσοι έχουν κάνει το ψέμα κολλητό τους δεν είναι άνθρωποι!!! Έλεος πια!!! Τί φταίμε οι υπόλοιποι???????? Κανένας σεβασμός????????
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλέ τί πάθατε ; Μάλλον φταίει αυτό το δύσθυμο φεγγάρι, το αποψινό . Περιμένετε μη φύγετε ακόμη. Έχετε να ευχαριστηθείτε πολλά. Κυρίως το να μην έχετε τον έλεγχο των πάντων...και είναι τόσο ανακουφιστικό...αλήθεια. Πρέπει να ξέρουμε ΚΑΙ γιατί ήρθαμε στον κόσμο ΚΑΙ να ξέρουμε ποιοι νοιάζονται για μας ΚΑΙ πώς νοιάζονται και διάφορα άλλα πολύ κουραστικά πράγματα για να τα τακτοποιεί κανείς ; Μια μικρή σιωπή τώρα. Παρηγορείστε το λίγο αυτό το φεγγάρι. Σας αγαπάει με τον τρόπο του...
ΑπάντησηΔιαγραφήκάποιος λέει ανοησίες εδώ!
ΑπάντησηΔιαγραφήη ζωή μας πιστεύω πως δε θα άλλαζε προς το καλύτερο αν ξέραμε τις απαντήσεις σε όλα αυτά τα ερωτήματα της Ελένης.
Για τη Νάσια ας μην το κάνω θέμα. Είναι όντως της ηλικίας, και εγώ το είχα περάσει κάποτε. Αλλά σε καμιά περίπτωση δεν ήθελα να πεθάνω. ούτε αυτή θέλει. έτσι το λέει, για εφφέ! ξέρω καλά από εφφε!
"το φεγγάρι σήμερα εκθαμβωτικό, φωτίζει το πρόσωπό σου και εγώ πονώ που δεν είσαι εδώ, φανταστικό κορίτσι (ασυγκράτητα γέλια)" στίχος από ένα τραγουδάκι. είναι όντως αστείο στιχάκι ή το γελοιοποιούν αυτή που το ερμηνεύουν γελώντας;;; δε θα καταλάβω ποτέ!
και τέλος: Ελένη αναφέρεσαι κάπου συγκεκριμένα άραγε;
Δε μου είπατε, πως σας φαίνονται τα ψαράκια;;;
ΑπάντησηΔιαγραφήΣαν lexotanil φαντάζουν σ΄ αυτό εδώ το blog , γιατί πρέπει να αλλάξουν χρώμα; Καληνύχτα σας. Πάω να ταΐσω τη γάτα και να κοιμηθώ. Όνειρα γλυκά σε όλους.
ΑπάντησηΔιαγραφήΟι Μάγιας έλεγαν ότι ο θάνατος είναι ο δρόμος προς την δόξα. Σήμερα πολλοί θεωρούν τον θάνατο τη μεγαλύτερη ασθένεια. Δεν ξέρω... Ούτε το ένα ούτε το άλλο με πείθουν...
ΑπάντησηΔιαγραφήΌσο για την αυτοκτονία, είναι αν μη τι άλλο μία απόφαση. Κάθε περίπτωση διαφέρει. (Δεν αναφέρομαι σε κανέναν. Γενικά μιλάω. Νάσια, εσύ μην ακούς!!!)
Όταν κάποιος σ΄αγαπάει ή απλά σε νοιάζεται και το μαθαίνεις, κάτι μέσα σου αλλάζει. Μοιραστείτε όσα νιώθετε πριν ξυπνήσετε και είναι αργά. Το αποψινό φεγγάρι προσφέρεται...
δεν είμαι καλά βοηθάτε με σύντροφοι..
ΑπάντησηΔιαγραφήέκανα ένα μεγάλο λάθος.
ερωτεύτηκα το λάθος άτομο και εξακολλουθώ.
εκείνος με θεώρει απροκάλυπτα ένα αντικείμενο.
όμως δεν μπορώ να αντισταθώ.
ίσως μια στείρωση με έσωζε..
ακονίστε τα νυστέρια...
Νάσια, κορίτσι μου! Μην ανησυχείς! Μερικά χαστούκια θες και θα στρώσεις! Αφού δεν μπορείς να πάρεις εσύ τις σωστές επιλογές, θα τις πάρουμε εμείς για σένα!!! Ξεκινώντας από αύριο!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΌσο για το δεν μπορώ να αντισταθώ, είναι πάνω από τις δυνάμεις μου και σούξου μούξου μανταλάκια... μπούρδες!! Όλα είναι θέμα επιλογών! Οπότε, κοίτα ν΄αρχίσεις να παίρνεις - κι εσύ και γενικότερα όλοι μας - τις σωστές!!! Και όχι ό,τι πιο καταστροφικό υπάρχει!
Με πολλή αγάπη
και αμέριστο ενδιαφέρον,
η τρελογιατρός του blog!
ps: Θέστε κανένα ερώτημα προς προβληματισμό καισυζήτηση! Πολλή αδράνεια έχει πέσει!!!
είναι κάποια πράγματα που είναι πάνω απο τις δυνάμεις μας.
ΑπάντησηΔιαγραφήΔεν τα ελέγχει το μυαλό αλλά Η ΨΥΧΉ και κορμί.
μπορεί αύριο να βαράω το κεφάλι μου στον τοίχο, τώρα όμως θέλω να το ζήσω και ας φάω σκατά.
έτσι και άλλιως μόνο απο τα λάθη σου μαθαίνεις.
Υ.Γ 1: είμαστε και οι δύο τρελογιατροί του blog (ασχολούμαστε εξίσου με την ψυχολογία!)
Υ.Γ 2: ας βρούμε συνόνυμα της φράσης "σούξου μούξου μανταλάκια"΄
εγώ θα κάνω την αρχή!:
"χριστούγεννα λαμπόγυαλα" !!!
Μοντεχρήστο, δεν φαίνεται η ψήφος μου για τα ψαράκια, μέτρα ένα μαύρο ακόμα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΔίπλα στο όνομά σας όταν συνδεθείτε έχει την επιλογή "επόμενο ιστολόγιο", πατήστε το και θα δείτε κάτι που ίσως να μην περιμένατε.
ΑπάντησηΔιαγραφήΘα σας μιλήσω για τις πρόσφατες εμπειρίες μου στον ωκεανό του διαδικτύου. Προχωρώντας με τον τρόπο που ανέφερα στο προηγούμενό μου σχόλιο, συνάντησα εξαιρετικά πράγματα όπως και χαμηλής ποιότητας blogs αλλά πουθενά δεν είδα κάποιο σαν το δικό μας με ανθρώπους να σχολιάζουν μέσα του, όλα είχαν από 0 έως 1 σχόλιο, μέσα από τον μεταφραστή του google, έγραψα και διάβασα αραβικά και ισπανικά blog, σε ένα δύο που είχαν ηλίθιο περιεχόμενο έγραψα στα Ελληνικά και ότι καταλάβουν. Σκεφτείτε την εποχή που όλος ο κόσμος μιλούσε Ελληνικά, λίγο μετά τον Αλέξανδρο.
ΑπάντησηΔιαγραφήΈχω ξαναπαντήσει στο "Γιατί ζούμε", αγαπητοί μου...
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ ζωή είναι ΔΩΡΟ, και τα δώρα τα εκμεταλλευόμαστε όσο το δυνατόν περισσότερο.
Ναι, θύματά της προβαλλόμενης γνώμης, ναι, ακολουθείστε τη μόδα της αποχής και φύγετε από τον κόσμο που σας βασανίζει. Δεν υπάρχει τίποτα που μπορείτε να κερδίσετε με αγώνα, ή με φωτιά και με μαχαίρι (αγάπη,λατρεία,Κεμάλ), και έτσι όταν εγώ έρχομαι και λέω πως ο κόσμος μπορεί να αλλάξει να φαντάζω γελοίος και το ένστικτο του άλλου να λέει: "είναι ντεμοντέ" και να επικεντρώνεται μόνο σ' αυτό.
Ορίστε τι είναι η αποχή και η φυγή! Το καινούριο κατεστημένο!
Nothing is impossible to beings. And thus, impossible is nothing to beings that believe in absolute potential. Τίποτα δεν είναι πάνω απ' τις δυνάμεις σου. Πολλά είναι πάνω από αυτά που συνειδητοποιείς και έτσι μετράμε το μήκος των παρωπίδων του καθενός. Η θέληση και η επιλογή είναι το παν, ειδικά όταν πρέπει να πάρεις δύσκολες αποφάσεις. Το ότι τελικά διαλέγεις τη λάθος απόφαση είναι δείγμα έλλειψης θέλησης και αδύναμου χαρακτήρα.
Τι είναι όμως ένας αδύναμος χαρακτήρας; Μια προσωπικότητα που δεν γεννήθηκε με την ικανότητα να παίρνει αποφάσεις, ούτε την απέκτησε στην πορεία. Γιατί; ΤΟ ΠΡΟΣΩΠΟ ΔΕΝ ΠΙΣΤΕΥΕ ΣΤΟ ΧΑΡΑΚΤΗΡΑ ΤΟΥ και δε θεωρεί ο ίδιος δυνατή την προσωπικότητά του.
Παράδειγμα από το καρτούν με το λιγότερο νόημα:
το στρουμφ μες το καταχείμωνο που κρύωνε μέχρις σπασμών κατέληξε να πάθει ηλίαση την ίδια μέρα. Γιατί; Πίστεψε ότι θα αντέξει το κρύο. Έλεγε, μετά από παρότρυνση του φίλου του: "Ζεσταίνομαι. Ζεσταίνομαι πάρα πολύ. Σκάω απ' τη ζέστη. Τσουρουφλίζομαι!" και μπαμ! παρ' τον κάτω.
Αντιλαβού;
Υ.Γ.: Όλα τα 'χ' η Μαριορή, ο φερεντζές της έλειπε. Άκου ψαράκια... Μήπως να αλλάξουμε και το όνομα του blog σε gamato.info;
Καλά που δεν ψήφισα Καρρά.
ΑπάντησηΔιαγραφήΟύτε εγώ
ΑπάντησηΔιαγραφήΕγώ είπα στην τάξη να μην ψηφίσει Καρρά γιατί έχει μία ιδιαίτερη οπισθοδρομική αντίληψη για τον κόσμο.
ΑπάντησηΔιαγραφήΔίκιο έχεις "η ζωή είναι δώρο" μόνο από παπά το έχω ακούσει αυτό.
ΑπάντησηΔιαγραφήΘα παρακαλέσω τα σχόλια 132-135 να σβηστούν γιατί αφορούν μόνο εκλογικές έριδες.
ΑπάντησηΔιαγραφήΝα πάμε στο Σινεάκ την Παρασκευή στις 7.30 να δούμε την ταινία του Βούλγαρη ;
ΑπάντησηΔιαγραφήΤελικά θα πάμε στο Σινεάκ στις 7.15 την ΚΥΡΙΑΚΗ στις 8/9. Να ειδοποιήσετε όσους μπορείτε. Καληνύχτα σας
ΑπάντησηΔιαγραφήΛοιπόν ;;;
ΑπάντησηΔιαγραφήDepon.
ΑπάντησηΔιαγραφήΠολλοί αυτό χρειάστηκαν μετά, εξ αιτίας της φρίκης που τους προκλήθηκε.
Φαίνεται πως είμαστε μαλθακοί. Σκεφτείτε να ήμαστε και στο πεδίο της μάχης. Σίγουρα απόδωσε την πραγματικότητα του εμφυλίου και πρέπει να προσθέσω ότι στο μεγαλύτερο μέρος της ταινίας είχα στο μυαλό μου τα περσινά του Thooky. Έχω μόνο την αίσθηση πως σκιαγράφησε υπερβολικά ηρωικό το Βλάσση και μάλλον στην πραγματικότητα θα είχε ενδώσει και θα είχε καταταχτεί.
Τα συναισθήματα; Αυτά που πρέπει: φρίκη, πόνος, αγωνία, θλίψη, παραλογισμός και θρήνος για τα θύματά του. Τα ίδια τα "στρατιωτάκια" αυτού του κακοστημένου σκακιού κατάλαβαν πως δεν πολεμούσαν για κάτι ουσιώδες.
η ταινία ήταν καταπληκτική. ΄πολύ ρεαλιστική και αντιαμερικανική.
ΑπάντησηΔιαγραφήεμφανώς τοποθετιμένη υπέρ του Δημοκρατικού Στρατού όπως και θα έπρεπε.
προσωπικά συγκλονίστηκα με το οτι ακριβώς τα ίδια μου ανέφερε ο παππούς μου που ήταν στα βουνά απο το '45..
Άσχετο και καθαρά πρακτικό: μήπως να αλλάξουμε ανάρτηση και πάλι;
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαι όμως, δυστυχώς, πολλοί συντάχθηκαν με αυτό που είδατε να κάνει ο Βλάσης. Παρα πολλοί. Νομίζω περισσότεροι απ΄όσους ενέδωσαν και υπέγραψαν τη δήλωση μετανοίας. Οι λόγοι ήταν πολλοί. Σίγουρα ένας απ αυτούς ήταν η αίσθηση ότι δεν υπήρχε επιστροφή... πράγμα που έδειξε η ταινία. Σίγουρα το γιατί για το οποίο πολεμούσαν το θεωρούσαν ουσιώδες Bbs. Αλλά η ταινία δεν ασχολείται ιδιαίτερα με αυτό το γιατί και είναι ένα από τα ερωτηματικά που αφήνει. Από την άλλη πλευρά το γεγονός ότι αναφέρεται το τέλος του εμφυλίου ίσως το κάνει αυτό κατανοητό. Είχε γίνει πολύ πιο δύσκολο να ξέρουν γιατί πολεμουν και τί επιδιώκουν οι απλοί στρατιώτες κι απ' τις δυο πλευρές καθώς η καταστροφή ήταν γενική και η απόγνωση και η απώλειες και η αίσθηση της ματαιότητας ήταν έντονη και απ' τις δυο πλευρές. Αυτό τουλάχιστον κατάλαβα εγώ. Τα υπόλοιπα την Παρασκευή...Καληνύχτα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤι κάνατε το πέμπτο ψαράκι του Μοντεχρήστου;
ΑπάντησηΔιαγραφήΜας άφησε κι έφυγε. Το επιλέξαμε για τον πιο αδύναμο κρίκο, αν όχι σμπάρο!
ΑπάντησηΔιαγραφήΩραίο είναι το παραμύθι Bbs, πολύ ωραίο.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαταλαβαίνετε τι ακριβώς κάνω, ελπίζω... ότι όλα σημαίνουν κάτι.
ΑπάντησηΔιαγραφήΌντως, ωραίο το παραμύθι. Όμως Μπάμπη έχε στο νου σου ότι για τον καθένα ενδέχεται κάθε χαρακτήρας θα σημαίνει κάτι διαφορετικό, και όχι απαραίτητα αυτό που σήμαινε για σένα όταν τον δημιουργούσες. Αυτό που μου κέντρισε εμένα το ενδιαφέρον είναι η παραπλάνηση και πόσο εύκολα χειραγωγούμαστε ενίοτε, στηριζόμενοι σε ψευδαισθήσεις και στα πάθη μας. Πολύ καλή δουλειά!
ΑπάντησηΔιαγραφήΤίποτα
ΑπάντησηΔιαγραφήΔεν έχω τίποτα να πω.
Και τίποτα να σου δώσω.
Τα δάκρυα αιχμάλωτα ενός χαρτομάντιλου, πεταμένο σε κάποια σκουπίδια.
Τα μάτια μου κοιτάζουν το ταβάνι, ανέκφραστα.
Δεν έχω τίποτα.
Ούτε να σκεφτώ.
Ούτε να νιώσω.
Ούτε να μετανιώσω.
Ούτε να ελπίσω.
Άδειασα.
Νομίζω ότι φρόντισα να είναι σαφείς οι απόψεις μου για τον κάθε χαρακτήρα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕλένη, εξαιρετικά λακωνικό και περιεκτικό το ποίημα. Με ένα καλό τίτλο, είναι τόσο κατανοητό που δεν χρειάζεται σχόλια!
ΑπάντησηΔιαγραφήΕγώ λέω Ελένη πως η απραξία τα κάνει αυτά. Σίγουρα πάντως η κατάληψη δεν έφερε καμία αλλαγή στη ζωή μας. Μόνο πολλά νεύρα από όλες τις πλευρές. Ψέμματα λέω. Μου έδωσε μια ελπίδα , όταν πήγαμε όλοι μαζί μαθητές και καθηγητές και γονείς στο Δήμο. Μέσα στο σχολείο τα πράγματα ίδια με τις προηγούμενες φορές. Ίσως λίγο πιο βρώμικα πιο κατεστραμμένα πιο έρημα. Το εγκαταλείπουμε όλοι το σχολείο, λες και μας κυνηγάει και τρέχουμε να φύγουμε. Εσείς για τα ιδιαίτερα εμείς για τη ζεστή σπιτική αγκαλίτσα με τα ζεστά καθημερινά μας προβληματάκια ή προβλήματα. "Δε μας αρέσει το σχολείο" είπε μια μαθήτρια προ ημερών. Έχω κουραστεί αυτές τις μέρες να σκέφτομαι και να λέω να διεκδικήσουμε το σχολείο που μας αρέσει. Πολύ το έχουμε συζητήσει, πολύ, αλλά όχι όσο χρειάζεται. Θέλω να ακούσω αυτή τη φορά κάτι παραπάνω από το "Δεν μπαίνουν καθηγητές...κλειστό" , να ακούσω κάτι πιο συγκεκριμένο από τα κονσερβαρισμένα ετήσια αιτήματα. Κάτι πιο προσωπικό που ακόμη και χυδαίο να είναι, να περιέχει σκέψη και πρόταση...Όχι αερολογίες και γενικότητες για να φτιάξουμε τον κόσμο...Συγκεκριμένη πρόταση και δέσμευση. Επιτέλους ας δεσμευθεί κάποιος για κάτι. Έστω κι αν το κάνει δίχως να το πει θα το καταλάβουμε εν καιρώ. Παρεμπιπτόντως το φετινό σας προεδρείο είναι σπουδαίο και μπράβο σας. Τί έπεται;
ΑπάντησηΔιαγραφή...Εγώ έχω ήδη δεσμευθεί και μπορώ να αναρτήσω τις δεσμεύσεις μου ,αν θέλετε, με κορυφαίο το χριστουγεννιάτικο γεύμα στην Ελένη...που το ζήτησε.!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΕλένη μάλλον οι καιροί σε καλούν πια να χαίρεσαι κι όχι να ψάχνεις τα δάκρυα που έχουν χαθεί μέσα σε χαρτομάντιλα ή σε άδειες σκέψεις. Ω! ναι υπάρχουν άδειες σκέψεις...σαν ξεροπήγαδα...αναπόφευκτες.
Να χαίρεστε που τελικά δεν επικράτησε ως μοναδικό αίτημα οι τετράγωνες τυρόπιτες με στρογγυλές γωνίες και κασέρι μπεσαμέλ!
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο προεδρείο δεν το είδατε ολόκληρο, ξέρετε. Καλό είναι που αρκετοί δραστηριοποιήθηκαν, έστω και από το 15μελές που θα έπρεπε να ήταν πάντα όπως είναι στο μεγαλύτερο μέρος του τώρα. Καλύτερο είναι ότι όσοι εκλέχτηκαν μόνο για να κάνουν επίδειξη φήμης δεν μπλέκονται άλλο στα πόδια τους. Το μόνο που μένει, όμως, είναι η ευαισθητοποίηση περίπου άλλων 350 παιδιών, τα οποία καλώς ήρθαν στην πορεία, κακώς τα έγραψαν όλα στ' αυτιά τους μετά.
Φυσικά, στην πορεία, όπως και τότε που έκανα τρέλες πριν τις εκλογές (ταμπέλα κ.λ.π.) τα σνομπάκια δεν κατάφεραν να κρυφτούν και θεωρούσαν την όλη κατάσταση ένα ρεζιλίκι για ΕΜΑΣ και ούτε λόγος για το ρεζιλίκι των ΑΡΧΩΝ, όποιες κι αν είναι αυτές. Τέτοια άτομα είναι δυσεύρετα, ειδικά αυτές τις μέρες, μια και βγάζουν την ουρά τους τελείως έξω, σαν να μην πηγαίνουν σ' αυτό το σχολείο. Το γνωστό σχήμα: "Είμαι υπέρ της κατάληψης γιατί βαριέμαι και θέλω να το κλείσουμε να πάρω μιαν ανάσα, αλλά θα ψηφίσω κατά γιατί, ας μην παρεκτρεπόμεθα, α-πα-πα-πα-παα-πα-παπαπα, εγώ δεν κάνω τέτοια πράγματα, και ούτε βλακείες και τρέλες, φοβάμαι και δεν πάω σχολείο μη τυχόν και πεσω σε κανέναν αγώνα και πορείες, πανό, τοιχογραφίες και άλλες βλακείες, εγώ θα κάτσω σπιτάκι μου". Δεν παραπονιέμαι που είναι μετριοπαθείς, αλλά που παραμένουν πλήρως απενεργοποιημένοι και δεν ασχολούνται.
Μουσική που μιλάει στις ψυχές και στο σώμα μας. Μουσική που μας παρασύρει στον άνεμο. Μουσική χωρίς σύνορα,χωρίς περιορισμούς. Μουσική του κόσμου.
ΑπάντησηΔιαγραφήΣας συστήνω ανεπιφύλακτα να ψάξετε στο youtube τα κομμάτια των The Idan Raichel Project!
Ιδιαίτερες προτάσεις τα:
http://www.youtube.com/watch?v=QVfD4nqB1Hc
και
http://www.youtube.com/watch?v=cRir38IFhYY
και
http://www.youtube.com/watch?v=axCT1a_M0lc
και
http://www.youtube.com/watch?v=GMoO_TtJSWE
Καλή ακρόαση! :-)
Τα κατάφερες κόσμε!
ΑπάντησηΔιαγραφήΠάλεψες να με κρατήσεις ζωντανό,
αλλά ποιος απ' τους δυο μας το μετάνιωσε τελικά;
Πρώτα μου απαγόρευσες τη φωνή μου,
μετά τα μάτια μου,
μετά τις αορτές μου,
και θες να κρατήσεις μόνο το κεφάλι μου.
Πρώτα δεν ήθελες να αγαπήσω,
και μετά δεν ήθελες να μισώ,
κοίτα γύρω σου όμως ξανά
και σκέψου πόσο επιπόλαια κατέπνιξες άλλη μια επανάσταση.
Η καρδιά μου βραχυκύκλωσε- καμιά φορά το καταλαβαίνω όταν δεν υπάρχει δάκρυ,
οι σκέψεις μου θόλωσαν από τους καπνούς της κοινωνικοποίησης,
παντού ανδρείκελα της παράλογης λογικής,
αποφασισμένα να μην ακούσουν τρέλες,
να παλέψουν να κρατήσουν τον κόσμο όπως είναι,
ανέτοιμοι να συμβιβαστούν με το ρίσκο,
αποφασισμένοι να πατήσει η τρέλα την άλλη τρέλα.
Καπνός- πάντα εξαρτάσαι απ' αυτόν,
εθίζεσαι σε κάτι που δεν σε αφήνει να αναπνεύσεις,
αυτός ο καπνός...
σου βρωμίζει ανελέητα τον αέρα της ελευθερίας,
αέρας που υπήρχε πάντα
και καπνός που δημιουργήθηκε πριν από σένα.
Τα κατάφερες κόσμε!
Θαυμάζω μόνο τη δύναμη της θέλησης σου,
όταν μου άδειασες την καρδιά
και έμεινα μόνο με μια ακίνητη χαοτική λύπη
αυτή τη θέληση στόχευσα να ξεπεράσω,
δεν σου άρεσε η ηρεμία μου,
αλλά και έστειλες τα δικά σου ΜΑΤ ενάντια
στην δραστηριοποίηση.
Μπράβο! Ίσως και να κατάφερες
να με κάνεις ανεπανόρθωτα χειρότερο απ' ότι γεννήθηκα.
Κυριολεκτικά- με έσπασες,
όπως σπας το δικό σου σώμα σε κάθε ευκαιρία,
σε μια ψυχή θα διστάσεις;
Η διαίρεση, όμως,
δεν είναι ποτέ καλή πράξη...
στην πράξη
είμαστε άνθρωποι και κατευθυνόμαστε μπροστά,
ή έτσι θα έπρεπε.
Η διαίρεση καθιστά αδύνατη την κίνηση!
Και μετά από όλα αυτά
μου απαγόρευσες και να βρω το Δημιουργό μου
όταν το θελήσω εγώ!
Ω, τι φυσικό! Ζήσε,
αλλά μην κάνεις τίποτα-
δεν έχεις δικαίωμα να πεθάνεις,
αλλά μην ταράζεις τα νερά-
θέλω να κοιμηθώ!
Μην ταράζεις τα νερά με ξύλο,
εγώ θέλω να το κάνεις με κουταλάκια!
Τα κατάφερες κόσμε;
Όχι. Δεν νικά κανείς σε τόσο παράλογο παιχνίδι.
Δεν μπορώ να πεθάνω.
Αλλά στην έφερα,
απέτυχα να ζήσω...
απέτυχα να παλέψω...
απέτυχα να αποτύχω!
Επιτέλους ένα σχόλιο του Μοντεχρήστου και μάλιστα πολύχρωμο. Κάτι είναι κι αυτό...Απ ότι φαίνεται μας πάει το κύμα. Και εκεί απάνω στην κορφή του με τον πολύ αλμυρό αέρα, όπου το παλεύουμε όπως μπορεί ο καθένας εσύ Bbs αποφάσισες να γράψεις ένα μεγάλο παράπονο-διαμαρτυρία και εγώ αποφάσισα να πάθω γρίπη. Αγνώστου ταυτότητος ακόμη, που μου επιτρέπει να δω για λίγο το κύμα από απόσταση. Προφανώς η διαμαρτυρία σου είναι σοφότερη από τη γρίπη μου. Λοιπόν...
ΑπάντησηΔιαγραφή"Καιρός του σπείρειν. Καιρός του θερίζειν." Άραγε σε ποιο καιρό βρισκόμαστε. Μάλλον κάτι θερίζουμε και κάτι σπέρνουμε ταυτόχρονα. Έχω εμπιστοσύνη στη διαδικασία. Έχω εμπιστοσύνη σε ότι εκφράζεται ανοιχτά , σε ότι αποτελεί αποτέλεσμα ψαξίματος ή πόνου ή περιπλάνησης... Οτιδήποτε προκύψει από εκεί, όπως τέσσερα πολύχρωμα ψαράκια ...μιλάμε πάλι, όπως πριν και ίσως καλύτερα από πριν.
Θα έλεγα να συνεχίσουμε ΑΦΟΒΑ, εγώ με τη γρίπη μου και ο καθείς με τα δικά του.
Όχι ότι με αφορά, αφού δεν θα είμαι αύριο, αλλά μην διανοηθείτε να βρείτε έναν λόγο, σωστό ή όχι, να μην κάνετε εφημερίδα. Είναι καιρός πια να εμπιστευτείτε τους "μεγάλους" της ομάδας που θα συντονίζουν τους μικρότερους αν χρειαστεί ή, από την άλλη πλευρά, είναι καιρός εμείς οι "μεγάλοι" να φερθούμε όπως θα έπρεπε (αυτό το "θα έπρεπε" εγώ το μεταφράζω ως "οργανωμένα και εργατικά"), μιας και μπορεί να υπάρξει ανάγκη. Τέλος, εμείς πρέπει να κάνουμε όλα αυτά και δουλειά των υπολοίπων είναι και να μας θυμίζουν ότι αν είμαστε αρχι-κάτι, αυτό σίγουρα δεν είναι αρχισυνταξία.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕίμαι σίγουρος ότι όποιος τα διαβάσει θα αρνηθεί ότι θεωρεί τον εαυτό του καλύτερο ή αρχι-κάτι της εφημερίδας (είτε καλό είτε κακό).
Φύλαγε τα ρούχα σου, να 'χεις τα μισά.
mania μας, πρώτα περαστικά σε όλους μας και μετά σε σας για τον CHO-Η66Ν6-RX-XYZ(ΓΑΒ-ΓΑΒ-ΓΑΒ)-RCOOH σας (υποθέτοντας πως αποκλείεται να είναι ο αρχικός Η1Ν1, αφού δεν είναι δυνατόν να μην έχει μεταλλαχθεί από τότε που εμφανίστηκε).
ΑπάντησηΔιαγραφήΕίτε πρόκειται για γουρούνια, είτε πρόκειται για πουλιά (που θα το προτιμούσα, αφού λέω πως η γρίπη των χοίρων είναι... μόνο για τα τρέντουλα!!!) είτε για μια από τις 777 κοινές γριπούλες, πιο γρήγορα θα επανέλθετε εσείς, παρά εμείς...
Ο ...καταπληκτικός και, πάνω απ' όλα, απόλυτα δραστηριοποιημένος... διαχειρηστής μας, υπάρχει περίπτωση να εννοεί κάτι με το πολύχρωμο σχόλιό του; Μήπως έφτασε ...πιο κοντά στην ολοκλήρωση... και τώρα πια ο γραπτός λόγος είναι μόνο για εμάς τους κοινούς θνητούς;;;
Αγαπητοί φίλοι και συνάδελφοι, σας χαιρετώ εγκαρδίως! Επειδή έχω παρατηρήσει ότι έχουμε εισέλθει σε μία κατάσταση αδράνειας - πράγμα ανεπίτρεπτο και διόλου επικοδομητικό για το blog μίας εφημερίδας - σκέφτηκα να γράψω το παρακάτω σχόλιο ελπίζοντας στον ανελέητο προβληματισμό σας!
ΑπάντησηΔιαγραφή"EINMAL IST KEINMAL ~ μια φορά δε μετράει, μια φορά είναι ποτέ". Γερμανικό ρητό, στο οποίο ο Milan Kundera όταν το χρησιμοποίησε στο βιβλίο του "η αβάσταχτη ελεφρότητα του είναι" προσέθεσε: "Το να μη μπορείς να ζήσεις παρά μόνο μια ζωή, είναι σα να μη τη ζεις καθόλου."
Εσείς, τί έχετε να πείτε;
Τουλάχιστον να μη ζεις μισή...
ΑπάντησηΔιαγραφήΤα εγκεφαλικά κύτταρα δημιουργούν τις αναμνήσεις. Και με το παρόν καταλαβαίνουμε ότι ζούμε, αλλά με τις αναμνήσεις καταλαβαίνουμε ότι έχουμε ζήσει. Όμως τα εγκεφαλικά κύτταρα δεν αναπαράγονται αυτούσια, ούτε υπάρχουν αλλού όμοιά τους σαν του κάθε ατόμου ξεχωριστά. Έτσι με την πρώτη καταστροφή στον εγκέφαλο, οι αναμνήσεις θολώνουν, χαλάνε ή χάνονται, κομμάτια τους ή ολόκληρες. Έτσι, με ένα θάνατο, οι αναμνήσεις καταστρέφονται. Υποθέτοντας, λοιπόν, πως ένα άτομο γεννιέται για δεύτερη φορά, δεν θα ξέρει ότι έζησε ήδη μια φορά. Αισθάνεται σαν να είναι η πρώτη φορά που ζει. Γιατί να ζητάμε κάτι που, με ή χωρίς αυτό, δεν θα καταλάβουμε τη διαφορά;;;
ΑπάντησηΔιαγραφήΕκτός αν ο Γερμανός το έλεγε μεταφορικά. Αν καταλαβαίνω καλά, θα μπορούσε να σημαίνει ότι αφοσιώνεσαι αποκλειστικά και ανεξαιρέτως σε κάτι, πολύ βαθύ και πολύ στενό αν πρόκειται για επάγγελμα (όπως έλεγε ο αείμνηστος με την πίπα). Το γνωμικό σε αυτήν την περίπτωση θέλει την απειροελάχιστη αλλαγή: "..., είναι σαν να μη ζεις καθόλου." Η ζωή είναι πολύπλοκη και πολύπλευρη και δεν είναι αρκετό να κάνεις μόνο ένα πράγμα στη ζωη σου.
Τέλος θα διέκρινα μια μικρή απληστία για να μη σου αρκεί κάτι μια φορά, όταν μερικοί ζουν λιγότερα χρόνια από σένα.
Μια φορά είναι δύο φορές?!?!?!?!
ΑπάντησηΔιαγραφήΝαι για τους σχιζοφρενείς, Μπάμπη η θεωρεία σου έχει εξαιρέσεις.
ΑπάντησηΔιαγραφή++ Μακάριοι οι πτωχοί τω πνεύματι ++
ΑπάντησηΔιαγραφή10 ψαράκια, ένα για τον καθένα.
ΑπάντησηΔιαγραφή* θεωρία
ΑπάντησηΔιαγραφήΜετά από το σόλο του ΩΝ θέτω έναν προβληματισμό:
ΑπάντησηΔιαγραφήΓιατί τον άγιο Χριστόφορο τον απεικονίζουν με κεφάλι σκύλου;
Μοντεχρήστο, πώς στο καλό σου ήρθε αυτό?? Πραγματικά μου φαίνεται εξωπραγματικό να ρωτάς εσύ κάτι τέτοιο. Όχι πως είναι κακό, απλά δε μας έχει συνηθίσει σε τέτοια...
ΑπάντησηΔιαγραφήΑυτό που βρήκα εγώ είναι ότι προερχόταν από μία φυλή όπου τα κεφάλια των ανθρώπων είχαν χαρακτηριστικά σκύλου. Γι' αυτό και ονομάζονταν "κυνοκέφαλοι", ονομασία που έχει μείνει και για τον Άγιο Χριστόφορο. Πάντως, απεικονίζεται με κεφάλι σκύλου μόνο στην ανατολική αγιογραφία. Στη δυτική εμφανίζεται ως ένας γίγαντας που περνά το Χριστό ως μικρό παιδάκι στην απέναντι όχθη ενός ποταμού σηκώνοντας τον στους ώμους του. Τώρα όποιος θέλει λεπτομέρειες... http://www.archive.gr/modules.php?name=News&file=article&sid=229
Ων!!! Έχεις σκεφτεί το γεγονός ότι καταναλώνεις τουλάχιστον 5 - 6 σχόλια χωρίς λόγο κάθε φορά που γράφεις στο blog να είναι δηλωτικό του χαρακτήρα σου?
Είναι τρόπος ζωής του. Ο καθείς...
ΑπάντησηΔιαγραφήΤα ξέρω αυτά που λες τα διάβασα και εγώ. Αλλά γιατί τα βιβλία ιστορίας δε γράφουν τίποτα για τους κυνοκέφαλους;
Ποίος έκανε τις εικόνες να ξαναφαίνονται;
Κάποιος έχει ταλέντο ως διαχειριστής εδώ γύρω!
Δέμα 50 -60 κιλών έρχεται από τη γερμανία με εξοπλισμό για στούντιο (και κάτι πένες). Θα σταματήσει μπροστά στην πόρτα μου σε δύο βδομάδες!!!
Μοντεχρήστο, καιρός ήταν!! Μπήκε λίγο χρώμα στα σχόλια μας!
ΑπάντησηΔιαγραφήΜΠΕΙΤΕ ΣΤΟ mazigiatoklima.com ΚΑΙ ΥΠΟΓΡΑΨΤΕ ΕΤΣΙ ΩΣΤΕ ΝΑ ΠΑΡΕΥΡΕΘΕΙ Ο ΠΡΩθΥΠΟΥΡΓΟΣ ΣΤΗ ΔΙΑΣΚΕΨΗ ΤΗΣ ΚΟΠΕΓΧΑΓΗΣ ΚΑΙ ΝΑ ΥΠΟΣΤΗΡΙΞΕΙ ΤΑ ΜΕΤΡΑ ΠΟΥ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΛΗΦΘΟΥΝ ΓΙΑ ΤΗ ΔΙΑΣΩΣΗ ΤΟΥ ΠΛΑΝΗΤΗ!!! ΜΗΝ ΤΟ ΑΜΕΛΙΣΣΕΤΕ!!!ΘΑ ΣΑΣ ΠΑΡΕΙ ΜΟΝΟ 1 ΛΕΠΤΟ!!!
Απ ότι βλέπω υγιαίνετε. Λέω για συνάντηση την Παρασκευή να διαβάσουμε τα υπόλοιπα κείμενα. Να βγάλουμε την εφημερίδα ως τα Χριστούγεννα ή αμέσως μετά. Όσο για τον Άγιο Χριστόφορο, το σκύλινο κεφάλι με το οποίο απεικονίζεται μάλλον οφείλεται στην καταγωγή του από μια φυλή της Αφρικής, "άγρια" σύμφωνα με τις αντιλήψεις του "πολιτισμένου" ρωμαϊκού κόσμου του 3ου αιώνα , κατά τον οποίο έζησε και πέθανε μαρτυρικά.
ΑπάντησηΔιαγραφήΜάλλον εσύ έχεις ταλέντο ως διαχειριστής γιατί εγώ μόνο καταλάθος μπορεί να το έφτιαξα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΟ Άγιος Χριστόφορος έχει κεφάλι σκύλου γιατί έτσι τον έπλασε ο δημιουργός του. Τόσο απλά.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑπό την ψήφο μας στο μαζί για το κλίμα εξαρτάται η παρουσία του πρωθυπουργού στην Κοπεγχάγη? Βέβαια δεν χάνουμε τίποτα να ψηφίσουμε.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαι άλλο ένα για την...
ΑπάντησηΔιαγραφήΕλένη που ξέρει κάτι που δεν ξέρω εγώ για τον χαρακτήρα μου.
ΑπάντησηΔιαγραφήhttp://www.youtube.com/watch?v=37dyAifSsFw&feature=related
ΑπάντησηΔιαγραφήνα και μία άποψη πολύ ενδιαφέρουσα!
την Παρασκευή στις 3.30 ; Στο Π. Φάληρο.
ΑπάντησηΔιαγραφήΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩ!!!!!!!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚΥΡΙΕ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΤΑ!!!!! 'Η ΚΥΡΙΟΙ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΤΕΣ!!!! ΕΙΝΑΙ ΝΑ 'ΧΕΤΕ ΤΑ ΚΕΦΙΑ ΣΑΣ!!!! ΔΗΜΙΟΥΡΓΕΙΤΕ!!!! ΝΑ ΕΙΣΤΕ ΕΥΔΙΑΘΕΤΟΙ - ΚΥΡΙΩΣ Κ. ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΤΑ ΝΟ.1 - ΠΙΟ ΣΥΧΝΑ ΠΑΡΕΚΑΛΩ!!!!
Ων, και ταυτόχρονα διαχειριστή NO.2. Εννοείται πως ξέρω πολύ περισσότερα από σένα για τον χαρακτήρα σου!!! Αφού σε χρησιμοποιώ για την πειραματική μου έρευνα!!!
Όσο για την εφημερίδα, καλύτερα να την βγάλουμε μετά τα Χριστούγεννα, γιατί τώρα δε μας βλέπω να προλαβαίνουμε... Οι υπόλοιποι, τι λέτε?
Αύριο τελικά στις 2 δεν είπαμε?
N
ΑπάντησηΔιαγραφήI
ΑπάντησηΔιαγραφήmpampi min grafeis blakies sunexia gia exeis gemisei to blog
ΑπάντησηΔιαγραφήΤα κείμενα που διαβάσαμε πολύ μου άρεσαν. Θα είναι καλή η εφημερίδα. Μπράβο παιδιά!!!!!!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ εφημερίδα εξαιρετική θα 'ναι. ΑΛΛΑ ΑΣ ΦΥΛΟΤΙΜΗΘΕΙ ΚΑΠΟΙΟΣ ΝΑ ΜΟΥ ΣΤΕΙΛΕΙ ΤΑ ΚΑΙΜΕΝΑ ΠΟΥ ΕΠΙΛΕΞΑΜΕ, ΑΛΛΙΩΣ ΕΝΟΤΗΤΕΣ ΔΕΝ ΕΧΕΙ!! ΚΑΙ ΓΡΗΓΟΡΑ!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΑυτός ο ανώνυμος είναι ο αδερφός μου που έτυχε να διαβάσει ένα μέρος του blog. Δεν τον επηρέασε κανείς στην άποψή του.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕλένη δεν ξέρεις το όνειρο του καθηγητή. Μπορεί το μόνο που θέλει από την δουλειά του να είναι μεγάλες διακοπές το καλοκαίρι. Αυτή είναι όλη η ουσία του επαγγέλματος για κάποιους. Όπως και δεν είναι απαραίτητο πως κάθε καθηγητής έχει αγνά, ταπεινά και μη κερδοσκοπικά κίνητρα όταν διαλέγει αυτό το επάγγελμα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑγαπητό Ων, έχεις κάποιο κοντινό παράδειγμα που σε κάνει να συμμερίζεσαι αυτές τις απόψεις???
ΑπάντησηΔιαγραφήΠέρα από την πλάκα. ΟΚ, ίσως όχι όλοι οι καθηγητές να έχουν οράματα και αγνά κίνητρα. - Αν και ως τελειωμένη σουρεαλίστρια που είμαι πιστεύω πως όλοι έχουμε μία καλή πλευρά μέσα μας! - Αν όμως οι καθηγητές που είχαν όνειρα για το λειτούργημά τους τα ακολουθούσαν, τότε η διδασκαλία τους θα ξέφευγε από τα τετριμμένα. Και αυτοί που θα επωφελούνταν τελικά περισσότερο απ' όλους θα ήμασταν εμείς, αφού θα λαμβάναμε μία καλύτερη παιδεία. Εξάλλου, και οι καθηγητές συνάνθρωποί μας είναι. Δεν μπορούμε να τους βλέπουμε σα μηχανές, ιδιαίτερα εκείνους που δείχνουν ενδιαφέρον για εμάς και την εκπαίδευσή μας πέρα από τα πλαίσια του μαθήματος. Οι μέρες που οι σχέσεις καθηγητή - μαθητή περιορίζονταν αυστηρά στην τάξη έχουν περάσει, σωστά? Και επιπλέον, όπως είναι πλέον διαδεδομένο, είναι σημαντικό να δίνεις βάση στον ψυχικό κόσμο και τις επιθυμίες (εδώ στόχους και όνειρα) κάποιου, γιατί από εκεί ξεκινάνε όλα. Μάλιστα μεγάλες εταιρείες έχουν κάνει τις σχέσεις τους με τους υπαλλήλους τους πιο προσωπικές γι' αυτόν ακριβώς το λόγο (μπορείς να το ψάξεις).
Πιστεύω με βάση όλα τα παραπάνω να κατάλαβες γιατί με αφορά όχι ποιο είναι το όνειρο του κάθε καθηγητή, αλλά αν το πραγματοποιεί.
Ας γράψουν μερικοί καθηγητές τη γνώμη τους όπως έχει διαμορφωθεί μέσα από την εμπειρία τους..
ΕΠΙΣΗΣ...
ΑπάντησηΔιαγραφήΘΑ ΜΟΥ ΣΤΕΙΛΕΙΣ ΤΑ ΚΕΙΜΕΝΑ ΠΟΥ ΕΠΙΛΕΧΘΗΚΑΝ???!!!
Με χαρά εγκαινιάζω τον επισκευασμένο μου κομπιούτερ.
ΑπάντησηΔιαγραφήΜια παράκληση: Βγάλτε κανένα παιχνιδάκι από τον blog, γιατί έχει αρχίσει και κολλάει το μηχάνημα κάθε φορά που μπαίνω!!!
έλεος πια!
ΑπάντησηΔιαγραφήόλο ψάρια και χελώνες ταϊζω σε αυτο το blog...
κάντε καμιά δουλειά της προκοπής...
mania παρακαλώ να επιβάλετε την τάξη...
Μ αρέσει πολύ το διάφανο ψαράκι που φαίνεται δύσκολα, μόνο όταν προβάλλει πάνω στα άλλα. Αυτή την Παρασκευή φέρνουμε τα τελευταία κείμενα και κλείνουμε το τεύχος του 2009. Έρχονταιδιακοπές , θα ήθελα ταξίδι και ξεκούραση. Το πρώτο είναι αμφίβολο το δεύτερο θα γίνει άμα παραδώσουμε και την εφημερίδα στο Χάρτινο Καράβι. (είναι το όνομα του τυπογραφείου ) Ας τελειώνουμε. Θα είναι καλή...
ΑπάντησηΔιαγραφήΠρέπει κάποια στιγμή να τελειώσει και αυτό το άρθρο για τους τεκέδες και τα κωλοχανεία του Πειραιά. ά!! και τη δολιογούβα του Βάβουλα.
ΑπάντησηΔιαγραφή[χτυπάω το σαμάρι για να καταλάβει το γαϊδούρι]
(ΚΑΘΕ ΕΙΔΟΣ ΛΟΓΟΚΡΙΣΙΑΣ ΕΙΝΑΙ ΑΠΑΡΑΔΕΚΤΟ)
Ευχαριστώ για τη συμφωνία, Νάσια!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΑν δεν το έχετε καταλάβει ακόμη, το σχολείο είναι πάλι κλειστό...Οτιδήποτε... καταργείται σιγά-σιγά και σταθερά με σίγουρο τρόπο. Το βασικότερο που καταργείται είναι το ίδιο το σχολείο. Και αυτή τη φορά τα πράγματα είναι περισσότερο σύνθετα και πολύπλοκα απ' ότι τις άλλες.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚΑΛΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΜΑΣ!!!!!!!!!!!!!!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήHohoho!!!! Merry Christmas from Santa Bbs!!!!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΤρεις Μάγοι με τα δώρα πλησιάζουν...
Αλήθεια... εκεέ κάτω είναι στο λόφο!!
Η Βηθλεέμ είναι πίσω μας!
Χρόνια πολλά. Καταναλώσαμε αρκετά και έπεται συνέχεια...Για Δευτέρα το βλέπω..
ΑπάντησηΔιαγραφήΑυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
ΑπάντησηΔιαγραφήKyougashinnen
ΑπάντησηΔιαγραφή